Εκλεγμένος τότε βουλευτής με την ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) συμμετείχε και μίλησε στην εκδήλωση της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, όταν έπειτα έπεσε θύμα της επίθεσης των παρακρατικών, οι οποίοι προσπάθησαν να κάνουν αυτό που το επίσημο κράτος δεν μπορούσε. Να φιμώσουν τη φωνή του αγώνα και της αντίστασης.
Ο βουλευτής το βράδυ της 22ας Μαΐου προς 23η Μαΐου, μετά από ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, χτυπήθηκε από παρακρατικούς.
Η επίθεση σημειώθηκε στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελ. Βενιζέλου όταν ένα τρίκυκλο στο οποίο επέβαιναν οι Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε το Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος. Ένας από τους επιβαίνοντες, τον είχε χτυπήσει με μεταλλικό αντικείμενο. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη.
Ο Γ. Λαμπράκης κατέληξε στις 27 Μαΐου στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και η δολοφονία του προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις εντός και εκτός Ελλάδας, καθώς και την παραίτηση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τρεις εβδομάδες αργότερα.
Σήμερα για πρώτη φορά, ο Θ. Γρέβιας φοιτητής τότε, καταθέτει τη μαρτυρία του για το μοιραίο βράδυ, καταγγέλλοντας ότι όταν ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ, αφέθηκε να πεθάνει.
Μιλώντας στην εφημερίδα ''Ελευθεροτυπία", λέει χαρακτηριστικά: "Τον άφησαν βαριά τραυματισμένο, χωρίς ορό στο νεκροθάλαμο του νοσοκομείου. Το σχέδιο τους πέτυχε".
Ο κ. Γρέβιας περιέγραψε τις στιγμές που ακολούθησαν όταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένος στο νοσοκομείο.
"Τα μεσάνυχτα βρισκόμασταν έξω από την κεντρική είσοδο του νοσοκομείου, όταν εξήλθε ένας γιατρός. Απευθύνθηκε σε μας, ρωτώντας αν ήμασταν εκεί για τον Λαμπράκη. Του απαντήσαμε 'ναι'. Είπε ότι χρειαζόταν ένας από μας, γιατί δεν επαρκούσε το νοσηλευτικό προσωπικό. Πήγα εγώ. Κατέβηκα με το γιατρό στο πρώτο υπόγειο. Από ένα μακρόστενο διάδρομο μπήκαμε σε ένα κλειστό θάλαμο. Στην είσοδο βλέπω τη γραμματέα της οργάνωσής μας Καίτη Τσαρουχά, να κρατάει στα χέρια της τον βαρύτατα τραυματισμένο πατέρα της, Γιώργη Τσαρουχά (χτυπήθηκε το ίδιο βράδυ), βουλευτή Καβάλας της ΕΔΑ. Στο βάθος δεξιά ξαπλωμένο ανάσκελα, το σώμα του Γρηγόρη Λαμπράκη".
Ο κ. Γρέβιας σημειώνει ότι ο Λαμπράκης ήταν ζωντανός, αλλά σε κωματώδη κατάσταση.
Ερωτηθείς για το αν υπήρχε άλλος ασθενής στο θάλαμο, ο κ. Γρέβιας είναι αποστομωτικός, λέγοντας ότι δεν ήταν θάλαμος νοσηλείας, αλλά... νεκροθάλαμος.
"Ο χώρος όπου βρισκόμασταν δεν ήταν θάλαμος νοσηλείας. Ούτε τα κρεβάτια ήταν κρεβάτια νοσηλείας. Το κρεβάτι στο οποίο ήταν ο Λαμπράκης, αποτελούνταν από τρεις ξύλινες σανίδες πάνω σε δύο μεταλλικά "Π", πιθανότατα νεκροκρέβατο. Μάλλον ήταν ο νεκροθάλαμος του νοσοκομείου".
Ενέπνευσε αγώνες και κοινωνικά κινήματα, συνέδεσε τη Μαραθώνια διαδρομή με το παγκόσμιο σύμβολο Ειρήνης. Γιατρός, αθλητής, πολιτικός, αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912 στην Kερασίτσα Tεγέας, της ορεινής Aρκαδίας
και ήταν το 14ο παιδί από τα 18 που απέκτησαν οι γονείς του.
και ήταν το 14ο παιδί από τα 18 που απέκτησαν οι γονείς του.
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη γυναικολογία. Υπήρξε αθλητής με πολλές
πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια, ως το 1959, το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Συμμετείχε στους ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο, όπου κατέλαβε την 11η θέση. Στην διάρκεια της Κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια. Ξεκίνησε την ιατρική καριέρα το 1940, ως βοηθός στο μαιευτήριο «Μαρίκα Ηλιάδη».
Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως γιατρός ανέπτυξε πλούσια κοινωνική και φιλανθρωπική δράση και έγινε ευρύτερα γνωστός στο κοινό.Aπέκτησε δυο γιούς τον Θοδωρή και τον Γρηγόρη.
Το 1961, στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου που έμειναν στην ιστορία ως οι «εκλογές της βίας και της νοθείας» εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Πειραιώς και νήσων με το ψηφοδέλτιο του Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος, έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ. Ταυτόχρονα δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» και το 1962 εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, η οποία ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια, ως το 1959, το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Συμμετείχε στους ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο, όπου κατέλαβε την 11η θέση. Στην διάρκεια της Κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια. Ξεκίνησε την ιατρική καριέρα το 1940, ως βοηθός στο μαιευτήριο «Μαρίκα Ηλιάδη».
Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως γιατρός ανέπτυξε πλούσια κοινωνική και φιλανθρωπική δράση και έγινε ευρύτερα γνωστός στο κοινό.Aπέκτησε δυο γιούς τον Θοδωρή και τον Γρηγόρη.
Το 1961, στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου που έμειναν στην ιστορία ως οι «εκλογές της βίας και της νοθείας» εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Πειραιώς και νήσων με το ψηφοδέλτιο του Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος, έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ. Ταυτόχρονα δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» και το 1962 εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, η οποία ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου