Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

10 γυναίκες επαναστάτριες, για τις οποίες δεν ακούσαμε ποτέ στο μάθημα Ιστορίας

10 γυναίκες επαναστάτριες, για τις οποίες δεν ακούσαμε ποτέ στο μάθημα Ιστορίας

Όλοι γνωρίζουμε τους άντρες επαναστάτες όπως τον Τσε Γκεβάρα, αλλά η ιστορία συχνά τείνει να αποσιωπήσει τις συνεισφορές των γυναικών επαναστατριών, που έχουν θυσιάσει το χρόνο και τις προσπάθειές τους και έζησαν παλεύοντας προς την κατεύθυνση να αναπτύξουν συστήματα και ιδεολογίες. Παρά τις παρανοήσεις, υπάρχει αμέτρητος αριθμός γυναικών, που έχουν συμμετάσχει σε επαναστάσεις σε όλη την ιστορία, με πολλές από αυτές να έχουν παίξει κρίσιμο ρόλο. Μπορεί να προέρχονται από διαφορετικά σημεία του πολιτικού φάσματος, κάποιες οπλισμένες με όπλα και κάποιες χωρίς τίποτα άλλο, παρά ένα στυλό, αλλά όλες πάλεψαν σκληρά για κάτι που πίστευαν.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε 10 από αυτές τις γυναίκες επαναστάτριες από όλο τον κόσμο, που μάλλον δεν θα δείτε ποτέ τυπωμένες πάνω στο T-shirt κάποιου φοιτητή .
Ναντέζντα Κρούπσκαγια
Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν τη Ναντέζντα Κρούπσκαγια απλώς ως τη σύζυγο του Βλαντιμίρ Λένιν, η Ναντέζντα όμως ήταν μία μπολσεβίκος επαναστάτρια και πολιτικός από μόνη της. Εμπλεκόταν σε μεγάλο βαθμό, σε μια ποικιλία πολιτικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένου ότι υπηρέτησε και ως αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας της Σοβιετικής Ένωσης από το 1929 μέχρι το θάνατό της το 1939, και με μια σειρά από εκπαιδευτικές επιδιώξεις. Πριν από την επανάσταση, υπηρέτησε ως γραμματέας της ομάδας Iskra, την οποία διαχειριζοταν την αλληλογραφία σε επίπεδο ηπείρου, πολλά από τα οποία έπρεπε να αποκωδικοποιεί. Μετά την επανάσταση,  αφιέρωσε τη ζωή της στη βελτίωση των εκπαιδευτικών ευκαιριών για τους εργάτες και τους αγρότες, για παράδειγμα μέσω της προσπάθειας να είναι οι βιβλιοθήκες διαθέσιμες για όλους.
Nadezhda Krupskaya

Κωνσταντία Mαρκιεβιτς                              
Η Constance Markievicz (το γένος Gore-Booth) ήταν μια αγγλο-ιρλανδική κοντέσα, πολιτικός του Σιν Φέιν και Fianna Fail, επαναστατική  σουφραζέτα και σοσιαλίστρια. Είχε συμμετάσχει σε πολλές προσπάθειες για την ιρλανδική ανεξαρτησία, συμπεριλαμβανομένου του Easter Rising  το 1916, στην οποία είχε ηγετικό ρόλο. Κατά τη διάρκεια του Rising, που τραυμάτισε έναν βρετανό ελεύθερο σκοπευτή, πριν αναγκαστεί να υποχωρήσει και να παραδοθεί. Μετά, ήταν η μόνη γυναίκα από τις 70 που τέθηκε σε απομόνωση. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά της δόθηκε χάρη με βάση το φύλο της. Είναι ενδιαφέρον, πως ο κατήγορος δικηγόρος υποστήριξε, ότι ικέτευσε λέγοντας : «Είμαι μόνο μια γυναίκα, δεν μπορείτε να εκτελέσετε μια γυναίκα», ενώ τα αρχεία του δικαστηρίου δείχνουν ότι είπε «θα ήθελα πολύ να είχατε την ευγένεια να με πυροβολήσετε». Η Κωνσταντία ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες στον κόσμο που κατείχαν θέση στο υπουργικό συμβούλιο (Υπουργός Εργασίας της Ιρλανδικής Δημοκρατίας, 1919-1922), και ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε στη βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων (Δεκέμβριος 1918) -μία θέση την οποία απέρριψε λόγω της πολιτικής αποχής του Σιν Φέιν.
Constance Markievicz

Petra Herrera

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του Μεξικού, οι γυναίκες στρατιώτες γνωστές ως soldaderaswent βρίσκονταν στη μάχη μαζί με τους άνδρες, αν και αντιμετώπιζαν συχνά κακοποίηση. Μία από τις πιο γνωστές από τις soldaderas ήταν η Petra Herrera, η οποία μεταμφιέστηκε ως άντρας και πήγε με το όνομα “Pedro Herrera”. Ως Pedro, εδραίωσε τη φήμη της με το να επιδείξει υποδειγματική ηγεσία (και με την ανατίναξη γεφυρών) και ήταν σε θέση να αποκαλύψει το φύλο της στη συνέχεια. Συμμετείχε στη δεύτερη μάχη του Torreón στις 30 του Μάη του 1914, μαζί με περίπου 400 άλλες γυναίκες, ακόμα και να αναγνωριστεί από κάποιους ως εκείνη που αξίζει την πλήρη πίστωση της έκβασης της μάχης.   Δυστυχώς, ο Πάντσο Βίλα ήταν πιθανόν απρόθυμος να δώσει μια τέτοια αναγνώριση σε μια γυναίκα και δεν την έκανε Στρατηγό. Σε απάντηση, η Πέτρα αποχώρησε από τις δυνάμεις του Βίλα και σχημάτισε τη δική της εξολοκλήρου γυναικεία ταξιαρχία.
soldaderas

Nwanyeruwa
H Nwanyeruwa, μια Ίγκμπο γυναίκα στη Νιγηρία, πυροδότησε ένα σύντομο πόλεμο που συχνά αποκαλείται η πρώτη μεγάλη πρόκληση στη βρετανική αρχή στη Δυτική Αφρική κατά τη διάρκεια της αποικιακής περιόδου. Στις 18 Νοεμβρίου του 1929, ξέσπασε μια λογομαχία μεταξύ της Nwanyeruwa και ενός άνδρα που ονομαζόταν Μark Emereuwa, όταν της είπε να «μετρήσει τις κατσίκες,τα  πρόβατα και τους ανθρώπους της». Κατανοώντας, ότι αυτό σήμαινε, ότι θα πρέπει να φορολογηθούν (παραδοσιακά, οι γυναίκες δεν φορολογούνταν ), συζήτησε την κατάσταση με άλλες γυναίκες και έτσι διαμαρτυρίες, γεγονός που ονομάστηκε Πόλεμος των Γυναικών, άρχισαν να εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των δύο μηνών. Περίπου 25.000 γυναίκες συμμμετείχαν σε όλη την περιοχή, διαμαρτυρόμενες τόσο για τις διαφαινόμενες φορολογικές αλλαγές, αλλά και για την απεριόριστη δύναμη των εντεταλμένων Αρχηγών. Στο τέλος, η θέση των γυναικών βελτιώθηκε σημαντικά, με τους Βρετανούν να εγκαταλείπουν τα φορολογικά σχέδιά τους, καθώς και την αναγκαστική παραίτηση πολλών εντεταλμένων αρχηγών.
ABA Women

Lakshmi Sehgal

Η Lakshmi Sahgal, κοινώς γνωστή ως «Καπετάν Lakshmi», ήταν μια επαναστάτρια του Ινδικού κινήματος ανεξαρτησίας, αξιωματικός του Ινδικού Εθνικού Στρατού, και αργότερα,  υπουργός Γυναικείων Υποθέσεων στην κυβέρνηση Αzad Hind. Στην δεκαετία του ’40,  διέταξε την καθιέρωση του Συντάγματος Rani Jhansi , ένα σύνταγμα που στόχο είχε την ανατροπή του Βρετανικού νόμου Raj στην αποικιακή Ινδία. Το σύνταγμα ήταν ένα από τα πολύ λίγα συντάγματα, εξολοκλήρου γυναικείας κατάκτησης, του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου από οποιαδήποτε πλευρά, και πήρε το όνομά του από μία άλλη διάσημη γυναίκα επαναστάτρια της ινδικής ιστορίας,τη Rani Lakshmibai, η οποία ήταν μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες της ινδικής Εξέγερσης του 1857.
Lakshmi Sehgal

Sophie Scholl

Η Γερμανίδα επαναστάτρια Sophie Scholl ήταν ιδρυτικό μέλος της μη-βίαιης αντι-ναζιστικής ομάδα αντίστασης “Τhe White Rose”, η οποία υποστήριξε την ενεργό αντίσταση, ενάντια στο καθεστώς του Χίτλερ, μέσα από ένα ανώνυμα φυλλάδια και μια εκστρατεία γκράφιτι. Τον Φεβρουάριο του 1943, αυτή και άλλα μέλη συνελήφθησαν να μοιράζουν φυλλάδια στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και καταδικάστηκε σε θάνατο με γκιλοτίνα. Αντίγραφα του φυλλαδίου, που είχε τίτλο: «Το μανιφέστο των φοιτητών του Μονάχου», βγήκαν λαθραία έξω από τη χώρα και εκατομμύρια από αυτά ρίχτηκαν από αέρος, πάνω από τη Γερμανία, από τις συμμαχικές δυνάμεις, αργότερα το ίδιο έτος.
Sophie Scholl

Blanca Canales
Η Blanca Canales υπερασπίστρια του πατριωτισμού από το Πουέρτο Ρίκο, βοήθησε στην οργάνωση των «Θυγατέρων της Ελευθερίας»,( Daughters of Freedom), τμήμα των γυναικών του Πατριωτικού Κόμματος του Πουέρτο Ρίκο. Ήταν μία από τις λίγες γυναίκες στην ιστορία, που ηγήθηκαν μιας εξέγερσης εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, γνωστή ως «εξέγερση Jayuya». Το 1948, προτάθηκε ένα ιδιαίτερα περιοριστικό και αυστηρό νομοσχέδιο γνωστό ως «Gag Bill», ή «νόμος 53», το οποίο ορίζε ως έγκλημα, την εκτύπωση, τη δημοσιοποίηση, την πώληση, ή την όποια παρουσίαση, οποιουδήποτε υλικού, που θεωρούνταν ότι στόχευε να καταστρέψει ή να χτυπήσει την κυβέρνηση.  Σε απάντηση, το Πατριωτικό κόμμα και οι υποστηρικτές του, ξεκίνησαν να οργανώνουν μια ένοπλη επανάσταση. Στις 30 Οκτωβρίου του 1950, η Blanca και άλλοι πήραν τα όπλα που είχε αποθηκευμένα στο σπίτι της και βάδισαν  προς την πόλη της Jayuya, κατέλαβαν το αστυνομικό τμήμα, έκαψαν το ταχυδρομείο, έκοψαν τα τηλεφωνικά καλώδια, και ύψωσαν την σημαία του Πουέρτο Ρίκο αψηφώντας το νόμο Gag. Ως εκ τούτου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κήρυξε στρατιωτικό νόμο και διέταξε το στρατό και την αεροπορία να προχωρήσει σε επιθέσεις στην πόλη. Οι εξεγερμένοι άντεξαν και αντιστάθηκαν για λίγο, αλλά συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη μετά από 3 ημέρες. Μεγάλο μέρος της Jayuya καταστράφηκε, ενώ το γεγονός δεν καλύφθηκε αρκετά από τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, να λέει μάλιστα ότι ήταν “ένα επεισόδιο μεταξύ των Πορτορικανών.”
Blanca Canales

Celia Sanchez

Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα, αλλά λιγότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει για την Celia Sanchez, η γυναίκα που ήταν στο επίκεντρο της κουβανικής επανάστασης και που μάλιστα φημολογείται ότι ήταν εκείνη που κυρίως λάμβανε τις αποφάσεις. Μετά το πραξικόπημα της 10ης Μαρτίου του 1952 , η Celia προσχώρησε  στον αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση Μπατίστα. Ήταν μία από τους ιδρυτές του Κινήματος της 26η Ιουλίου, ηγέτης σε ομάδες μάχης σε όλη την επανάσταση, ήλεγχε τις βοηθητικές ομάδες και ακόμη και έκανε τις ρυθμίσεις για την προσγείωση Granma προσγείωση, η οποία μετέφερε 82 μαχητές από το Μεξικό προς την Κούβα για την ανατροπή του Μπατίστα. Μετά την επανάσταση, η Celia παρέμεινε με τον Κάστρο μέχρι το θάνατό της.
Celia Sanchez

Kathleen Neal Cleaver

Η Kathleen Neal Cleaver ήταν μέλος του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων και η πρώτη γυναίκα μέλος του οργάνου λήψης αποφάσεων του κόμματος. Είχε υπηρετήσει ως εκπρόσωπος και γραμματέας Τύπου και οργάνωσε την εθνική εκστρατεία για την απελευθέρωση του υπουργού άμυνας του Κόμματος , Huey Newton, ο οποίος είχε φυλακιστεί. Αυτή και άλλες γυναίκες, όπως η Angela Davis, αποτελούσαν μέχρι μια χρονική στιγμή τα 2/3 του Κόμματος , παρά την αντίληψη ότι το BPP ήταν συντριπτικά αρσενικό.
Kathleen Neal Cleaver

Asmaa Mahfouz

Η Asmaa Mahfouz είναι μια σύγχρονη επαναστάτρια,η οποία  πιστώνεται την πυροδότηση της εξέγερσης  του Ιανουαρίου του 2011 στην Αίγυπτο μέσα από ένα βίντεο που πόσταρε σε blog, ενθαρρύνοντας και άλλους να ενωθούν μαζί της, σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην πλατεία Ταχρίρ. Θεωρείται μία από τους ηγέτες της αιγυπτιακής επανάστασης και είναι εξέχον μέλος του Συνασπισμού της Νεολαίας της Επανάστασης της Αιγύπτου.
Asmaa Mahfouz
Οι 10 αυτές γυναίκες αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου, όταν πρόκειται για θηλυκούς επαναστάτες.

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Σοβιετικές αφίσες για τη μέρα της γυναίκας
















CHE - Η ΤΑΙΝΙΑ ( Τσε ο Αργεντινός - The Argentine)





Η ταινία “Che”, παραγωγής του 2008, είναι μια κινηματογραφική περιήγηση στη ζωή του Τσε Γκεβάρα.



Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών και απέσπασε το πρώτο βραβείο αντρικής ερμηνείας για τον Benicio Del Toro.
Στο Φεστιβάλ του Τορόντο θα γίνει η πρώτη βορειοαμερικανική προβολή (χωρισμένο σε δύο μέρη), ενώ θα παιχτεί και στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης.

Η ζωή και τα έργα του μεγαλύτερου επαναστάτη όλων των εποχών, του Ερνέστο Τσε Γκουέβάρα. Το έπος ξεκινάει το 1956 όταν ο Φιντέλ Κάστρο σαλπάρει για Κούβα με 80 αντάρτες σε ετοιμότητα, μαζί τους και ένας νεαρός αργεντινός ο Τσε. Σκοπός η ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα.

Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται η επαφή του Γκεβάρα με τον Κάστρο και τους κουβανούς αντάρτες στο Μεξικό, ο ανταρτοπόλεμος στη Σιέρρα Μαέστρα, πτυχές απ’ την επανάσταση στην Κούβα αλλά μέρος των διπλωματικών καθηκόντων του Τσε (ομιλία στον ΟΗΕ το 1964).

GUERRILLA
CHE / THE ARGENTINE  
του Στίβεν Σόντερμπεργκ
με τους Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Μπέντζαμιν Μπρατ, Φράνκα Ποτέντε


Εδώ η ταινία:




Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Τα είδη των φασιστών


Συνήθως όταν σκέφτεσαι τη λέξη «φασίστας» σου έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενός γεροδεμένου σκίνχεντ, γύρω στα 30-35.
Φοράει φλάι, έχει χτυπήσει και δυο σβάστικες στα μπράτσα και περπατάει σαν πάπια. Λίγο το στενό, κολλητό παντελόνι, λίγο οι κόθορνοι που φοράνε για παπούτσια, λίγο οι μυικές δυσπλασίες από τα γυμναστήρια, το σώμα τους γίνεται μια περίεργη μάζα κρέατος. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό είναι μόνο ένα από τα είδη των φασιστών που κυκλοφορούν μαζικά στη χώρα μας. Ας δούμε και τα υπόλοιπα:

 Ο βασιλοχουντικός νοικοκυραίος

Τώρα είναι γύρω στα 60. Ως μικρό παιδί επί χούντας γαλουχήθηκε με …τας ιδέας της επαναστάσεως και το μίσος για τους αναρχοκομμουνιστοσυμμορίτες. Από μικρός εργαζόταν, στα καλά χρόνια της μεταπολίτευσης φρόντιζε να κερδίζει από όπου μπορούσε. Έστησε ένα μικρομάγαζο, εκμεταλλεύτηκε την χρυσή περίοδο της οικονομικής ανάπτυξης, ξέχασε να κόβει αποδείξεις, χρησιμοποίησε όποιο παράθυρο βρήκε σε νόμους και έζησε το όνειρό του. Αγόρασε μια Μερτσεντές και την πήγαινε στο χωριό για να την δούνε οι παλιοί γνωστοί και να σκάσουν από τη ζήλια. Όποτε έβλεπε κάτι που δεν του άρεσε μονολογούσε «που ‘σαι ρε Παπαδόπουλε» και ένιωθε ένα δέος κάθε φορά που κάποιο από τα παιδιά του Γλύξμπουργκ παντρευόταν. Τώρα βγήκε από το καβούκι του και άρχισε να φωνάζει δυνατά αυτά που μέχρι πριν λίγα χρόνια ψιθύριζε. Ξέφυγε από την προσκόλλησή του στην ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ και πλέον μπορεί να ψηφίζει Χρυσή Αυγή χωρίς ντροπή.

Ο ψαγμένος ουφολόγος

Από μικρός ένιωθε διαφορετικός. Έβλεπε σημάδια που δεν έβλεπαν οι άλλοι. Πήγαινε σχολείο και όταν ο Λυκειάρχης αρνούνταν να συναινέσει στον καθιερωμένο περίπατο, αυτός μόνο καταλάβαινε πως αυτό είναι δάκτυλος των Εβραίων. Μεγαλώνοντας και όταν απέκτησε δικό του εισόδημα βάλθηκε να το ξοδέψει κάνοντας πλούσιο τον Βελόπουλο, τον Λιακόπουλο και τους υπόλοιπους τηλεπωλητές πατρίδας. Έτσι, έμαθε πως εβραίοι που μας ψεκάζουν, είναι αυτοί που για κάποιον άγνωστο λόγο φοβούνται μήπως το ελληνικό γένος ανυψωθεί και κατακτήσει τον πλανήτη. Έτσι, αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν τις πύλες της γης από όπου θα ξεπηδήσουν οι ΕΛ, οι εξωγήινοι πρόγονοι των ελλήνων που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα από υπερσύγχρονους υπερυπολογιστές που διαθέτουν και σχεδιάζουν, μαζί με τον Πούτιν, να σώσουν την Ελλάδα από την κρίση και να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από τον σιωνιστικό ζυγό. Ένας τέτοιος άνθρωπος, μόνο φασίστας θα μπορούσε να είναι και μόνο Χρυσή Αυγή θα μπορούσε να ψηφίζει.

 Ο καυλο-φασίστας

Μικρός σε ηλικία και με προβλήματα κοινωνικοποίησης, ήθελε να ενταχθεί σε μια ομάδα. Αφού με το σχολείο δεν τα πολυκατάφερνε και του φαίνονταν δύσκολα τα μαθήματα, άρχιζε να ζωγραφίζει στο θρανίο του και να περιμένει το διάλειμμα για να ξεμπουκώσει. Γράφτηκε και σε κάποιο σύνδεσμο για να μπορεί να …γαμάει και να δέρνει, αλλά απογοητεύτηκε γιατί μπάλα έχει κάθε Κυριακή και οι καθημερινές δεν παλεύονται χωρίς αδρεναλίνη. Άσε που ακρίβυνε και το εισιτήριο…
Αυτός, λοιπόν, ο εύπλαστος νέος μπορεί να πιστέψει ό,τι του πούνε. Όπως πίστεψε τα παιδιά στο σύνδεσμο όταν του είπαν ότι 5 άτομα έδειραν 500 αντίπαλους οπαδούς, έτσι πίστεψε ότι ο Χίτλερ ήταν φιλέλληνας και αγαπούσε την Ελλάδα και αν δεν ήταν εκείνοι οι ψευτοαντιστασιακοί προδότες, τώρα η Ελλάδα θα ήταν υπερδύναμη. Αυτό το παιδάκι έγινε φασιστάκι εύκολα και θα το βρίσκουμε μπροστά μας τα επόμενα χρόνια.

 Το εκκλησιαζόμενο πρόβατο

Ανήκει στο ποίμνιο της εκκλησίας. Προσπαθεί από μικρός να ακολουθήσει έναν χριστιανικό τρόπο ζωής γι’ αυτό και το σεξ ακούγεται για αυτόν/αυτήν σαν αμαρτία. Η κοιλιά μεγαλώνει, τα γυαλιά πατομπούκαλα, η αραίωση στα μαλλιά έρχεται από νεαρή ηλικία. Ένας άκακος άνθρωπος που κρύβει μέσα του την αγάπη του χριστιανικού λόγου και την αγαθή τιμιότητα. Με την άνοδο όμως του φασισμού αρχίζει και βρίσκει συμπαθητικές τις κινήσεις των φουσκωτών παιδιών. Ίσως επηρεάστηκε περισσότερο από τον Γαϊτάνο ή κάποιον τραγόπαπα που εκθειάζει τους νεοναζί. Όμως, όπως και να ‘χει, τέρμα τα καλά παιδιά. Τώρα ξύπνησε ο αδικημένος φασίστας μέσα του.

 Ο κατά λάθος φασίστας

Επηρεάστηκε πολύ από τα βιβλία της ιστορίας του δημοτικού. Ένιωσε περήφανος που οι αρχαίοι του πρόγονοι ανακάλυψαν τα πάντα και ήταν καλύτεροι από τους άλλους. Μεγαλώνοντας ήρθε σε επαφή με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και άρχισε να διαβάζει με μανία ό,τι είχε σχέση με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Πάντα επιβεβαίωνε ότι τα πάντα είχαν ανακαλυφθεί από την Ελλάδα. Με κάποιο περίεργο τρόπο, και μετά από πολλά άλματα σκέψης, στο μυαλό του αυτό μεταφραζόταν ως εξής: αφού ο Αριστοτέλης είναι κορυφαίος φιλόσοφος πρέπει να φύγουν από εδώ οι Πακιστανοί. Ή, αφού ο Σωκράτης ήταν Έλληνας, πρέπει να ψοφήσουν οι Εβραίοι. Αυτό το είδος φασίστα είναι κρίμα, γιατί πέρασε μια αιωνιότητα να διαβάζει βιβλία που δεν καταλάβαινε, ενώ είχε όλη την καλή διάθεση.

 Η γριά φασίστω

Το αγαπημένο μου είδος. Ένα κράμα εκκλησίας, βασιλικού παρελθόντος και δύσκολων παιδικών χρόνων, δημιούργησαν μια υστερική μπάμπω που μπορεί να μην έχει διαβάσει ποτέ τίποτα παραπάνω από συνταγή μαγειρικής, όμως με βεβαιότητα γνωρίζει πως η Ελλάδα είναι πρώτη παντού, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κορυφαίοι, ο Χριστός ήταν Έλληνας και οι ξένοι κακοί. Επίσης γνωρίζει πως οι Αριστεροί και τα κουμμούνια είναι εχθροί της πατρίδος και έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να την ξεκοιλιάσουν ένα βράδυ που θα κοιμάται. Τέτοιες παρουσίες βρίσκει κανείς εύκολα στη λαϊκή και κυρίως στα ΜΜΜ, όταν με πολύ μεγάλη άνεση το ελαφρώς σκισμένο κάθισμα γίνεται αφορμή για ένα πρωινό παραλήρημα μίσους. Αυτό είναι το μόνο είδος φασίστα που θα στεναχωρηθώ αν εκλείψει γιατί, σε αντίθεση με τα άλλα, είναι περισσότερο αστείο από επικίνδυνο.

 Ο φασίστας της διπλανής πόρτας

Μένει δίπλα σου, τον συναντάς στο σούπερ μάρκετ, στο λεωφορείο, στο μετρό, στη δουλειά. Είναι αυτός που δεν μιλάει ποτέ. Μόνο ακούει. Είναι αδιάφορο πως, αλλά έχει σχηματίσει ήδη την άποψη του, και δεν του την αλλάζει κανείς. Τόσα χρόνια κρυβόταν στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Μάλλον έτρεχε πίσω από όποιον του πετούσε ένα κόκκαλο. Τις πολιτικές συζητήσεις τις θεωρεί χαμένο χρόνο, αν και νομίζει πως για κάποιο περίεργο λόγο, συμφωνούν όλοι μαζί του πως πρέπει να ρίξουμε ποντικοφάρμακο στους 300. Κάθεται στον καναπέ και ξεφυσάει, απειλεί πως ο λαός θα βγει στους δρόμους και θα συντρίψει τους κλέφτες και τελικά καταλήγει πως στη χούντα τα πράγματα ήταν καλύτερα. Όταν μείνει άνεργος εκνευρίζεται με τους ξένους που του πήραν τη δουλειά και τα βάζει με αυτούς και όχι με το αφεντικό του, το οποίο σέβεται και αγαπά. Αυτό το είδος φασίστα είναι το πιο μαζικό και το πιο επικίνδυνο. Είναι αυτοί που απαντούν στο ερώτημα: από πού ξεφύτρωσαν τόσοι φασίστες στην Ελλάδα.