Με πυροβολισμούς και εμπρηστικά συνθήματα είχαν αποχαιρετήσει οι νοσταλγοί της χούντας τον αμετανόητο φασίστα Νικόλαο Ντερτιλή στο Α΄ Νεκροταφείο. Εθνικό ήρωα, σαν τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη τον χαρακτήρισε ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος που τέλεσε τη νεκρώσιμη ακολουθία. Παρόντες ήταν αρκετοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής (Ηλ. Κασιδιάρης, Ηλ. Παναγιώταρος, Π. Ηλιόπουλος), ο αντιπρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Γεωργίου και ο Κωνστ. Πλεύρης. Ενώ ο Τάσος Τέλλογλου δεν ήταν εκεί για να εξηγήσει τη θεωρία του ότι ο Ντερτιλής ήταν ένας «καλός αξιωματικός αλλά πολύ δύσκολος άνθρωπος» .
 |
| Ντερτιλής & Μιχαλολιάκος στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού όταν είχε μεταφερθεί έκει ο Ντερτιλής μετά από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο και ελαφρύ εγκεφαλικό & νοσηλευόνταν φρουρούμενος σε θάλαμο του νοσοκομείου όπως προβλέπουν οι πάγιοι κανονισμοί για τους κρατούμενους. |
 |
| Σύναξη Χρυσαυγιτών στην κηδεία Ντερτιλή Εν ψυχρώ δολοφόνησε τον 20χρονο Μιχάλη Μυρογιάννη ο Ντερτιλής στις 18Νοεμβρίου 1973. Μεγάλη παλικαριά να σκοτώνεις έναν άοπλο νέο και να καυχάσαι λέγοντας «Με παραδέχεσαι, ρε; Με τη μία τον πέτυχα!» Σύμφωνα με την κατάθεση του προσωπικού οδηγού του Ντερτιλή στη δίκη για το Πολυτεχνείο, στη διάρκεια των γεγονότων ο… απόγονος του Κολοκοτρώνη έλεγε σε όποιον συναντούσε «βαράτε στο ψαχνό» και «όταν βλέπετε τέσσερα άτομα, τον έναν να τον σκοτώνετε και τους τρεις να τους βάζετε στο καμιόνι». |
Ο Μιχάλης Μυρογιάννης, ένα ψηλό λεπτό παλικάρι με μακριά μαλλιά, δολοφονήθηκε ενώ πήγαινε να επισκεφθεί τον πατέρα του που ήταν θυρωρός σε μια πολυκατοικία στην 3η Σεπτεμβρίου. Συγκλονιστική ήταν η κατάθεση του πατέρα του Μυρογιάννη στη δίκη για το Πολυτεχνείο, όπως δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες της εποχής (2.11.1975)
Ερώτηση υπεράσπισης: «Ήταν ψηλός ο γιος σας;»
Απάντηση: « Ένα μέτρο κι ενενήντα. Τέτοιο παλικάρι σκότωσαν.
Δε χωρούσαν τα πόδια του μες στο φέρετρο. Είχα δώσει 3.000 δρχ. και το φέρετρο ήταν μικρό. Για να τον βάλουν σε άλλο, μεγαλύτερο, μου ζήταγαν άλλες 9.000. Δεν τις είχα. Και μάζεψαν τα πόδια του όπως όπως…»
Το παλικάρι με τα διπλωμένα πόδια από τη μια, ο δολοφόνος με το στρατιωτικό περίστροφο από την άλλη… Το ένστολο κτήνος από τη μια, η αδικοχαμένη νεότητα από την άλλη. Δάκρυα και λουλούδια για τον εικοσάχρονο νέο, πυροβολισμοί, χουντικά όρνια και χρυσαυγίτικα αποβράσματα για τον φασίστα που έζησε 40 ολόκληρα χρόνια μετά τα εγκλήματά του.
Ο Ντερτιλής μπορεί να θάφτηκε σε ακριβό φέρετρο από καλό ξύλο και να μη χρειάστηκε να του διπλώσουν τα πόδια για να χωρέσει αλλά η μπόχα του θα μείνει στην ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου