Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

«Το κανόνι και το αηδόνι» (Ταινία 1968)



Σκηνοθεσία Ιάκωβος Καμπανέλλης και Γιώργος  Καμπανέλλης
Παίζουν Διονύσης Παπαγιανόπουλος, Μάνος Κατράκης, Γιώργος Τζώρτζης,  Γιώργος Δάνης, Νάσος Κεδράκας, Νίκη Τριανταφυλλίδη 
Μουσική σύνθεση Νίκος Μαμαγκάκης, επιμέλεια Νίκος Ιγνατιάδης 
Ελληνική ασπρόμαυρη παραγωγή του.
Αντιστασιακή κωμωδία και δράμα.

H ταινία αποτελείται από τρια αυτοτελή επεισόδια τα οποία αφηγούνται τη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στους φασίστες Ιταλούς,τους Γερμανούς και τις ναζιστικές θηριωδίες τους , και στη Κύπρο απέναντι στους Άγγλους ιμπεριαλιστές.

Η πρώτη ιστορία με τίτλο «Το ρολόι» είναι καθαρά κωμική ενώ το βασικό θέμα που είναι δραματικό, η πείνα στη κατοχή διαπερνά ολο το σώμα του επεισοδίου μέσα από κωμικές καταστάσεις. Ο Ιταλός διοικητής του νησιού προσπαθεί να επιβάλει το νόμο στους κατοίκους οι οποίοι τον ειρωνεύονται, στάση που υποδηλώνει ότι ο νέος ξενόφερτος δυνάστης δεν είναι αρεστός.
Και ενώ αυτός ενδιαφέρεται να ξαναλειτουργήσει το χαλασμένο ρολόι της εκκλησίας προσφέρει ένα κανάτι λάδι σε έναν ντόπιο. Η κανάτα λαδιού αλλάζει χέρια καθώς άλλοι θέλουν να το ξεφορτωθούν άλλοι θέλουν να το γευτούν.
Ετσι αντί για τον αρχικό  προορισμό του λαδιού που ήταν ο μηχανισμός του ρολογιού το δυσεύρετο λάδι  καταναλώθηκε στην κατσαρόλα. Τελικά η κανάτα με το λάδι «εξαφανίζεται» χωρίς κανείς να γνωρίζει ποιος είναι ο «κλέφτης» κάνοντας τον Ιταλό διοκητή να βγεί από τα ρούχα του.

Ντελιριακό χιούμορ και άριστη σκιαγράφηση αντιθετικών χαρακτήρων  σε αξεπέραστα επίπεδα  σκηνοθεσίας.

Η δεύτερη ιστορία «ο μυστικός γάμος» διαδραματίζεται στην Κύπρο το 1957 και ξεχωρίζει για την ευαισθησία της και το λυρισμό της. Μέσα από ένα γήινο ρεαλισμό(ο κρυφός γάμος μέσα σε ένα σκοτεινό υπόγειο) και έναν υπερβατικό συμβολισμό (σκηνή του ονείρου με τις στάμνες),μέσα από τη σιωπή του φόβου  αναδύεται ζωηρά  το δράμα του κυπριακού λαού (Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων),την ατέλειωτη περιπέτειά του στην ιμπεριαλιστική μέγκενη.

Η τελευταία τρίτη ιστορία « οι αντίπαλοι»που διαδραματίζεται στην Πάτρα το 1943  είναι καθαρά σουρεαλιστική, ένας Έλληνας παραχωρεί υποχρεωτικά, λόγω επίταξης  ένα δωμάτιο σε έναν  Γερμανό αξιωματικό και δημιουργείται μια λυκοφιλία λόγω της εξτρεμιστικά οριακής εμπόλεμης κατάστασης.

Η επιτομή των τριών ιστοριών αντίστασης βρίσκεται στα λόγια του Ανδρέα Κάλβου, «Όσον είναι τυφλή και σκληροτέρα η τυρρανίς τοσούτον ταχυτέρως ανοίγονται σωτήριοι θύραι».
Σπάνια ταινία, στη κυριολεξία ένα αριστούργημα.

Ο Καμπανέλλης ανήκει στις σπουδαιότερες μορφές του σύγχρονου διεθνούς θεάτρου.Ένας κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας που άνοιξε δρόμους με το έργο του.Συνετέλεσε ώστε το νεοελληνικό θέατρο να βγει από την απομόνωση που βρισκόταν και το οδήγησε από την ηθογραφία και την επιθεώρηση, στον κοινωνικό ρεαλισμό, στον ποιητικό συμβολισμό, στη σάτιρα και στην αφαίρεση.
Καταγγελτικός και βαθειά ανθρώπινος ο λόγος του,ένας δημιουργός που
 ύμνησε τη ζωή, τον έρωτα και την ελπίδα, ακριβώς εκεί, στην καρδιά του θανάτου και της αντίστασης, στους θαλάμους των αερίων, στη σκάλα, στο πολυβολείο.Τα μηνύματα ζωής που πέρασε μέσα από τα έργα του πάντα επίκαιρα και διαχρονικά :

"η ουσία της ανθρώπινης ελευθερίας βρίσκεται πράγματι στην άρνηση, ατομική και συλλογική να αποδεχτεί κάποιος τους δυνάστες του".

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Πατριωτισμός και αλήθεια - για την επανάσταση του 1821

Με παραμύθια και ψέματα πατριωτισμός δε γίνεται! Ιδιαίτερα στη χώρα μας, που η σύγχρονη ιστορία της δεν είναι καθόλου άσχετη από το πως εξελίχθηκε και από το ποιοί επικράτησαν τελικά στην επανάσταση, η πραγματική ιστορία θεωρείται έως και επικίνδυνη για το σύστημα. Ένα σύστημα όπου επικρατεί μια αστική τάξη που από τη γέννησή της σχεδόν δε μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της χωρίς τη προστασία των ξένων, των δυτικών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι ωρύονται για την Οθωμανική κατοχή, ξεχνούν όμως ότι κάποιες περιοχές της σημερινής Ελλάδας ήταν υπό τη κατοχή Άγγλων και Ιταλών. Τα Ιόνια οι Άγγλοι δεν τα κατείχαν; Τα Δωδεκάνησα πόσοι γνωρίζουν ότι τελικά παραδόθηκαν στη χώρα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από τους Ιταλούς, συνοδευόμενα με συμφωνίες (περί αποστρατιωτικοποίησης) οι οποίες ακόμη και σήμερα εγείρουν ζητήματα κυριαρχίας;


Είναι τόσο επικίνδυνη για το σύστημα η πραγματική ιστορία που ακόμη και τις ημερομηνίες αλλάζουν, φτάνουν δε στο σημείο να αναφέρουν γεγονότα τα οποία ποτέ δεν υπήρξαν, με πρωταγωνιστές εχθρούς της επανάστασης (γιατί αυτοί επικράτησαν τελικά) και που δεν τα αναφέρουν ούτε οι ίδιοι στα απομνημονεύματά τους (Π.Π. Γερμανός).


Ιδιαίτερα μεγάλο ψέμα είναι η στάση της εκκλησίας, του Πατριαρχείου. Αυτό κι αν ήταν κατά της επανάστασης, οι παπάδες αγωνιστές ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι μερικά χρόνια αργότερα η εκκλησία της Ελλάδας αποφάσισε το διαχωρισμό της από το Πατριαρχείο. Κάπως έπρεπε να ξεκόψει από την πραγματική ιστορία της! 

Ο πατριωτισμός στη χώρα μας έχει τη δική του σημασία. Είναι αγώνας για την ανεξαρτησία της και συνδέεται με τη πάλη για μια άλλη κοινωνία όπου ο λαός θα έχει το πραγματικό κουμάντο. Τέτοιες απόπειρες υπήρξαν και στην επανάσταση του 1821, καταπνίγηκαν, ενώ τα γεγονότα, όπως και οι πρωταγωνιστές τους, είναι άγνωστα στο πολύ κόσμο, εκτός κι αν αποφασίσει κανείς μόνος του να ασχοληθεί. Το κείμενο που ακολουθεί το βρήκαμε στο ιστολόγιο Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει και αξίζει να διαβαστεί.



Η επανάσταση του 1821

Η προεπαναστατική περίοδος και ο Ρήγας Φεραίος


Οι προσπάθειες για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού είχαν ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν (αποτυχημένες λαϊκές εξεγέρσεις κυρίως από ακτήμονες πραγματοποιήθηκαν από τον 16ο αιώνα κιόλας) όμως οι συνθήκες για μια σοβαρή αλλαγή είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται μετά το 17ο αιώνα.


Η ελληνική αστική τάξη είχε αρχίσει να αναπτύσσεται σε τέτοιο βαθμό που η διατήρηση του συγκεκριμένου στάτους και η παραμονή της μέσα στα φεουδαρχικά πλαίσια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν βοηθούσαν στην ανάπτυξή της. Από το 17ο αιώνα και μετά η μικρή βιοτεχνία που υπήρχε στον ελλαδικό χώρο με τη μορφή οικογενειακών επιχειρήσεων άρχισε να δίνει τη θέση της στο εξαγωγικό εμπόριο σε όλη την Ευρώπη, την ανάπτυξη της ναυτιλίας και τη δημιουργία ελληνικών παροικιών σε άλλες χώρες. Ο μοναδικός τρόπος για να ολοκληρωθεί η συγκρότηση της ελληνικής αστικής τάξης ήταν η ίδρυση τους ελληνικού κράτους.

Σημαντικό ρόλο στις προσπάθειες αυτές έπαιξε η Ρωσία όχι μόνο λόγω της ισχυρής παρουσίας Ελλήνων εκεί αλλά λόγω των βλέψεων της ίδιας για κάθοδο στη Μεσόγειο και αποδυνάμωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Υπήρχαν όμως και πιο προχωρημένες ιδέες όπως του Ρήγα Φεραίου που πάλεψε για μια συνολικότερη επανάσταση όλων των λαών των Βαλκανίων με στόχο την ίδρυση Βαλκανικής Ομοσπονδίας.


"Βούλγαροι κι Αρβανίτες και Σέρβοι και Ρωμιοί,
Νησιώτες και Ηπειρώτες, με μια κοινή ορμή,
για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί,
ν' ανάψουμε μια φλόγα εις όλην την Τουρκιά,
να τρέξει απ' την Μπόννα έως την Αραπιά…
…να σφάξουμε τους λύκους που τον ζυγόν βαστούν
και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν."
(Γ. Κορδάτου, "Ο Ρήγας Φεραίος και η βαλκανική Ομοσπονδία")

Στα 1790 θα ξεκινήσει τη δράση του στη Βλαχία και μετά το 1796 στην Αυστροουγγαρία και τη Βιέννη. Το όνειρό του όμως θα μείνει απραγματοποίητο. Στα 1797 συλλαμβάνεται από την αυστριακή αστυνομία στην Τεργέστη και μετά από μερικούς μήνες παραδίδεται στις τουρκικές αρχές. Τον Ιούνη του 1798 δολοφονείται μαζί με άλλους 8 Έλληνες στο κάστρο του Βελιγραδίου.

Η στάση της εκκλησίας


Η στάση του ανώτερου κλήρου ήταν προδοτική. Ξεκάθαρα φιλοτουρκική αφού τα προνόμια και η εξουσία τους επί οθωμανικής αυτοκρατορίας μεγάλωσαν. Ο Πατριάρχης Γρηγορίος Ε' με εγκύκλιο καλούσε τους κληρικούς να κατάσχουν τα κείμενα του Ρήγα που τα χαρακτήριζε σαθρά. Ο ίδιος, εξέδωσε την "Πατρική Διδασκαλία" με την οποία καταδίκαζε οποιαδήποτε εθνική εξέγερση και καθησύχαζε το λαό λέγοντας ότι οι Τούρκοι ήταν θεόσταλτοι. Επίσης αφόρισε τον Υψηλάντη και το Σούτσο όταν ξεκίνησε η Επανάσταση στις βαλκανικές ηγεμονίες.

Φιλική Εταιρεία


Στα 1814 ιδρύεται στην Οδησσό η Φιλική Εταιρεία, μυστική οργάνωση με στόχο την προετοιμασία της επανάστασης των Ελλήνων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι έγινε πρόταση στον Ιωάννη Καποδίστρια να αναλάβει την αρχηγία της, αλλά αυτός αρνήθηκε. Ο ίδιος εξηγεί τους λόγους στην αυτοβιογραφία του: «…οι καταστρώσαντες τοιάυτα τα σχέδια είναι περισσότερον ένοχοι και αυτοί ωθούν την Ελλάδα προς τον όλεθρον. ... φυλαχτείτε από τοιούτους άνδρας» (Γ. Κορδάτου, "Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επανάστασης του 1821", σελ. 142)


Το 1818 η έδρα της Φιλικής Εταιρείας μεταφέρεται στην Κωνσταντινούπολη και σε μια προσπάθεια διάβρωσή της από τα μέσα μετέχουν πλέον και πολλοί Φαναριώτες και κοτζαμπάσηδες. Αρχηγός της ορίζεται ο Αλέξανδρος Υψηλάντης.
Αρχίζουν πλέον να διαμορφώνονται τρεις τάσεις μέσα στη Φιλική Εταιρεία. Η αστικοδημοκρατική τάση, συνεχιστές του Ρήγα με ερείσματα στους προοδευτικούς αστούς αλλά και το λαό.


Σ’ αυτήν ανήκαν οι Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Νικηταράς, Αναγνωσταράς, Ανδρούτσος κ.α. Η συντηρητική - αστική τάση με ερείσματα σε συντηρητικούς αστούς, κοτζαμπάσηδες και Άγγλους. Κύριοι εκπρόσωποί της ήταν οι Μαυροκορδάτος, Κουντουριώτηδες, κ.α. Τέλος υπήρχε και μια τρίτη τάση καθαρά προδοτική με επαφές με κοτζαμπάσηδες που δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμια που είχαν όπως Ζαΐμης, Λόντος, Νοταράς, Π. Π. Γερμανός κ.α.
Σύντομα (1820) η ηγεσία των Φιλικών θέτει σε εφαρμογή το «Γενικόν Σχέδιον» της επανάστασης δηλαδή την επανάσταση σ’ όλα τα Βαλκάνια ταυτόχρονα.


Αποφασίζεται να κατέβει ο Α. Υψηλάντης στην Πελοπόννησο και να ξεκινήσει την επανάσταση στα τέλη του 1820. Η προσπάθεια απέτυχε όμως με την ήττα στο Δραγατσάνι. Ενας από τους βασικούς λόγους της αποτυχίας ήταν η διαφωνία του Αλ. Υψηλάντη με τον Βλαντιμιρέσκου ηγέτη των εξεγερμένων αγροτών στη Μολδοβλαχία που είχε αρκετά προοδευτικές ιδέες και ήθελε να δημιουργήσει γενικότερο αντιφεουδαρχικό κίνημα. Ο Α. Υψηλάντης ήταν διστακτικός στις κοινωνικές αλλαγές που θα έπρεπε να γίνουν στη Μολδαβία.

Ο Βλαντιμηρέσκου είχε στόχο την ανατροπή του φεουδαρχικού - δουλοκτητικού καθεστώτος στη Ρουμανία, σε αντίθεση με τον Υψηλάντη που όταν είδε την αντίδραση των συντηρητικών Φιλικών και των Φαναριωτών άλλαξε στάση και θέλησε να μεταχειριστεί το έδαφος των Βαλκανίων σαν τόπο συγκέντρωσης και ανεφοδιασμού για τις εξορμήσεις προς το νότο. Επίσης μετά την ισχυρή πίεση των Άγγλων άρχισε κι αυτός να ταλαντεύεται για το μέλλον της επανάστασης.
Ετσι η νέα προσπάθεια για το ξεκίνημα της επανάστασης θα γίνει το 1821 όταν εκπρόσωποι της Φιλικής Εταιρείας κατεβαίνουν στην Πελοπόννησο. 


Φανερά αντίθετοι με οποιαδήποτε ιδέα εξέγερσης ήταν οι κοτζαμπάσηδες και οι δεσποτάδες. Είναι γνωστή αλλά κρύβεται επιμελώς από την επίσημη ιστορία η συνάντηση στις 26 Γενάρη του 1821 στη Βοστίτσα, στο σπίτι του Ανδρέα Λόντου, όπου ο Παπαφλέσσας είχε μια άγρια φιλονικία με τους κοτζαμπάσηδες και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό που αρνήθηκαν να κηρύξουν την έναρξη της επανάστασης και μάλιστα απείλησαν τον Παπαφλέσσα με θάνατο αν δε συμμορφωνόταν.

Οι πρώτες εξεγέρσεις


Η επίσημη ελληνική ιστορία θέλει να παρουσιάσει ως εναρκτήρια ημερομηνία της επανάστασης την 25η Μαρτίου, που συμπίπτει με τη θρησκευτική γιορτή, για ευνόητους λόγους. Όμως λίγες μέρες νωρίτερα υπήρξαν σημαντικές εξεγέρσεις που καθοδηγήθηκαν από λαϊκούς ηγέτες κόντρα στη θέληση του ανώτερου κλήρου και των κοτζαμπάσηδων. 


Στις 21 Μάρτη πραγματοποιείται εξέγερση στην Πάτρα με επικεφαλής των Π. Καρατζά, με αποτέλεσμα την κατάληψη της πόλης από τους εξεγερμένους. Την επόμενη μέρα ο στρατός του Κολοκοτρώνη και του Παπαφλέσσα απελευθερώνει την Καλαμάτα. Τα περί ύψωσης λαβάρων στην Αγία Λάβρα μάλλον δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αφού ούτε στα απομνημονεύματα του ίδιου του Π. Π. Γερμανού δεν αναφέρονται. Είναι μεταγενέστερη εκδοχή.

Τα γεγονότα θα εξελιχθούν με δραματικό τρόπο. Σε λίγες μέρες η επανάσταση απλώνεται σ’ όλη την Πελοπόννησο, τη Ρούμελη και τα νησιά. Μέχρι το Μάη θα φτάσει στη Θεσσαλία τη Χαλκιδική και την Κρήτη.


Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ο λαός επηρεασμένος από τις ιδέες της πρόσφατης γαλλικής επανάστασης επιχείρησε -κόντρα στα συμφέροντα των κοτζαμπάσηδων- να θέσει ζήτημα λαϊκής εξουσίας, όπως στην Άνδρο με ηγέτη τον αγρότη Δ. Μπαλή, που στους λόγους του μιλούσε για κομμούνα: "…Διατί και ημείς κατά την παρούσαν στιγμήν να μην αποτινάξωμεν όχι μόνον το ζυγόν των Τούρκων, αλλά και των αρχόντων;…

Η γη ανήκει εις ημάς τους δουλευτάς της και όχι στους ολίγους Τουρκάρχοντας που τη νέμονται με το δικαίωμα του ισχυρότερου,… θα δουλεύωμεν εις το εξής τα φέουδα όλοι μαζί και θα απολαμβάνει τον καρπόν των η κομμούνα μας και θα γίνεται δικαία μοιρασιά της σοδειάς εις όλους τους δουλευτάδες, ανάλογα με τον κόπον τους και την δούλευσίν τους". (Δ. Φωτιάδη, "Η επανάσταση του ΄21" τομ. Β σελ. 92. )

Στην Υδρα ο Αντώνης Οικονόμου κηρύσσει την επανάσταση στις 28 Μάρτη και ο λαός υποχρεώνει τους μεγαλοκαραβοκύρηδες να δώσουν τα καράβια και μέρος από την περιουσία τους για την επανάσταση. Οι προεστοί του νησιού αναγκάζονται να συμμετέχουν στον αγώνα για να ανακτήσουν τη δημοτικότητά τους αλλά κρυφά ραδιουργούν ενάντια στον Οικονόμου.


Για μερικές εβδομάδες ο λαός θα είναι κυρίαρχος στο νησί, μέχρι που οπλισμένοι άντρες με αρχηγό το Λόντο θα κυνηγήσουν τον Οικονόμου και θα τον σκοτώσουν. Αντίστοιχα γεγονότα συμβαίνουν στις Σπέτσες και τα Ψαρά, στη Χίο και τη Σάμο με τον Λυκούργο Λογοθέτη. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Χίο με επικεφαλής τον αγρότη Μπουρνιά εφαρμόστηκε πρόγραμμα διανομής της γης σε ακτήμονες. Στα δύο τελευταία νησιά οι κοτζαμπάσηδες δεν μπόρεσαν να καταστείλουν την εξέγερση και ζήτησαν τη βοήθεια των Τούρκων από τα μικρασιατικά παράλια. 

Ετσι φτάσαμε το Απρίλη του 1822 στην καταστροφή της Χίου και τη σφαγή χιλιάδων λαού. Στις αρχές του Απρίλη ξεσηκώνονται τα Σάλωνα (Άμφισσα) με τον Πανουριά και σε λίγες μέρες το κάστρο της πόλης πέφτει στα χέρια των Ελλήνων. Παρόμοια γεγονότα συμβαίνουν και στην Αθήνα όπου ο Μελέτης Βασιλείου οργανώνει εξέγερση και ο λαός παίρνει την εξουσία.

Όμως δεν καταφέρνει να την κρατήσει για πολύ αφού οι κοτζαμπάσηδες οργανώνουν στρατό και δολοφονούν το Βασιλείου. Άγνωστοι ήρωες για τους περισσότερους που όσο κι αν ψάξουμε τα ονόματά τους έχουν απαλειφθεί από τα επίσημα κείμενα. Ανθρωποι που αν είχαν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα θα είχαν πάρει τη θέση που τους ανήκει στην ιστορία.

Υπήρξε ένα γεγονός που θα μπορούσε να δώσει μια οριστική λύση στο πρόβλημα της ηγεσίας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Το καλοκαίρι του 1821 φτάνει στην Υδρα, ο Δημήτριος Υψηλάντης, ως εκπρόσωπος των Φιλικών και διεκδικεί την ηγεσία του αγώνα στο Αστρος. Οι κοτζαμπάσηδες και οι πρόκριτοι της Πελοποννήσου αντιδρούν, γνωρίζοντας ότι οι διαθέσεις του Δ. Υψηλάντη ήταν αντίθετες με τα δικά τους συμφέροντα.


Η αντίδραση του οπλισμένου λαού ήταν άμεση. 3000 επαναστάτες απαίτησαν σύνταγμα και θέλησαν να σκοτώσουν τους πρόκριτους. Όμως μετά από παρέμβαση του Κολοκοτρώνη που κρατούσε μια ενδιάμεση στάση απετράπη το ξεκαθάρισμα. 

Από τότε σταδιακά η ζυγαριά αρχίζει να γέρνει προς την πλευρά της ολιγαρχίας. Είναι χαρακτηριστική η στάση του Μαυροκορδάτου που με γράμμα του στον Δ. Υψηλάντη κατηγορεί του Φιλικούς για ιακωβινισμό, τους αποκαλεί απατεώνες και ζητά να ανατεθεί η εξουσία στους κοτζαμπάσηδες, «εις ολίγας χείρας» όπως έγραφε. Σύντομα οι κοτζαμπάσηδες με τον Μαυροκορδάτο επικεφαλής κατάφεραν να κυριαρχήσουν, παραμερίζοντας τον Δ. Υψηλάντη.

Ο ρόλος της Αγγλίας και η εμφύλια σύγκρουση


Η Αγγλία, μεγάλη δύναμη της εποχής, προσπάθησε με κάθε τρόπο να καταστείλει οποιαδήποτε εξέγερση των Ελλήνων. Πριν την επανάσταση, στα Ιόνια νησιά η αγγλική κατοχή αποδείχθηκε πολύ σκληρότερη από την τουρκική στην ηπειρωτική Ελλάδα. Απάνθρωπα βασανιστήρια και φυλακίσεις περίμεναν όσους εξεγείρονταν. Αλλά και την περίοδο της επανάστασης ο Άγγλος αρμοστής στα Επτάνησα, Μέτλαντ, κυνήγησε όσους κατέφευγαν στα νησιά. Γνωστό είναι επίσης το γεγονός ότι η εξέγερση στην Πάτρα κατεστάλη από τον Γιουσούφ Πασά, με τη βοήθεια των Άγγλων. Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι σε διαπραγματεύσεις του Άγγλου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη, λόρδου Στράγγφορτ, η Αγγλία αποδέχτηκε επίσημα την πρόταση του σουλτάνου να μεταβούν αγγλικά πλοία από τη Μεσόγειο και να επιτεθούν στον ελληνικό στόλο.


Στα τέλη του 1823 επικρατούν πλήρως οι κοτζαμπάσηδες και οι καραβοκύρηδες και σχεδόν αμέσως ξεσπά η εμφύλια διαμάχη, μεταξύ μερίδων της ελληνικής αστικής τάξης για την εξουσία. Δημιουργείται μια κυβέρνηση των στρατιωτικών και μια άλλη από τους Υδραίους μεγαλοκαραβοκύρηδες. Οι τελευταίοι στηρίζονται και από τους Άγγλους.


Μετά από πολλές συγκρούσεις δολοφονίες αγωνιστών όπως του Οδυσσέα Ανδρούτσου, φυλακίσεις όπως του Κολοκοτρώνη, αλλά και σοβαρών κινδύνων να χαθεί η επανάσταση (ήττα στη μάχη του Πέτα, πτώση του Σουλίου, πτώση Μεσολογγίου με ευθύνη του Μαυροκορδάτου) οι καραβοκύρηδες και οι κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου θα επικρατήσουν και σε μια δεύτερη εμφύλια σύγκρουση μεταξύ τους οι καραβοκύρηδες μόνοι τους πλέον με τη στήριξη της Αγγλίας θα εδραιώσουν την όποια εξουσία τους. 


Η επανάσταση είχε σχεδόν χαθεί μετά την επέμβαση των Αιγυπτίων με τον Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και την κατάληψη της Ακρόπολη από τον Κιουταχή. Όλη σχεδόν η βορειοδυτική Πελοπόννησος έχει υποταχθεί ι μέχρι το τέλος του Ιούνη. Πολλοί καπετάνιοι του Μοριά αρχίζουν να προσκυνούν στον Ιμπραήμ. Ο Ιμπραήμ κατάφερε να στρατολογήσει κόσμο μέσα από τα ελληνικά χωριά. Η ελληνική επανάσταση στα 1827 έχει φτάσει στο χειρότερο σημείο. Τότε ο Κολοκοτρώνης αρχίζει τις επιθέσεις με στόχο να σταματήσει το προσκύνημα που το θεωρούσε εθνικό κίνδυνο. «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!» ήταν το σύνθημά του. Τα παρτιζάνικα τμήματα του Κολοκοτρώνη αρχίζουν να έχουν επιτυχίες και απετράπησαν τα χειρότερα.

Το ζήτημα του ξένου προστάτη όμως είχε τεθεί πολύ πριν. Από τον Ιούλη του 1825 οι Αλ. Μαυροκορδάτος, Σπ. Τρικούπης και Ι. Κωλλέτης θα παραδώσουν και τυπικά την Ελλάδα στα χέρια των Άγγλων όταν σε σύσκεψη με τον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον στη φρεγάτα «Κάμπριαν» του ανακοινώνουν ότι «καταθέτουν την τύχην της Ελλάδος εις την μεγαλοψυχίαν της Αγγλίας». Σχεδόν αμέσως μετά και με τον πιο επίσημο τρόπο ελληνική αντιπροσωπεία ζητά από τον Αγγλο υπ. εξωτερικών Κάνινγκ να τεθεί η Ελλάδα υπό την προστασία της Αγγλίας.


Για να έχουμε πιο ολοκληρωμένη την εικόνα να σημειώσουμε ότι τις 6 Ιούλη του 1827 υπογράφεται η «συνθήκη του Λονδίνου», τριμερής συνθήκη μεταξύ Αγγλίας, Ρωσίας, Γαλλίας με την οποία προέβλεπε ανακωχή μεταξύ της οθωμανικής αυτοκρατορίας και των επαναστατημένων Ελλήνων και μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων για την επίλυση όποιων διαφορών, ώστε η Ελλάδα να γίνει αυτόνομο κράτος, φόρου υποτελές στον σουλτάνο και να αποζημιωθούν οι Οθωμανοί, που οι περιουσίες τους θα πήγαιναν σε ελληνικά χέρια. 


Οσο αφορά τα σύνορα του νέου κράτους θα ορίζονταν αργότερα. Οι πρεσβευτές των τριών δυνάμεων ανακοινώνουν στο Σουλτάνο την απόφαση αλλά αυτός δεν ενδιαφέρεται. Αμέσως μετά τη Συνθήκη οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις στέλνουν τμήματα των στόλων τους στη Μεσόγειο. Η ξένη παρέμβαση ολοκληρώνεται το 1829 με το πρωτόκολλο του Λονδίνου όπου ορίζονται και τα σύνορα του ελληνικού κράτους κάπου στα όρια Στερεάς και Θεσσαλίας. 

Η Ελλάδα θα πλήρωνε 1.500.000 γρόσια το χρόνο στο σουλτάνο, θα είχε δική της διοίκηση αλλά θα ήταν υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου. Αξιοσημείωτο ότι οι Άγγλοι (υποστηρίζοντας την οθωμανική αυτοκρατορία ως αντίβαρο στην επέκταση των Ρώσων) διαφωνούσαν με τη δημιουργία ελληνικού κράτους πάνω από τον Ισθμό αλλά αναγκάστηκαν με πίεση από τη ρωσική πλευρά να υπογράψουν. Η πρόταση για πλήρη ανεξαρτησία της Ελλάδας θα γίνει τη επόμενη χρονιά από τους Άγγλους που είδαν ότι πλέον η Τουρκία θα είναι υποχείριο των Ρώσων και δεν μπορούσε να ελπίζει σ’ αυτήν. Έκρινε δηλαδή ότι δεν τη συνέφερε το ελληνικό κράτος να είναι υποτελές στην Πύλη. 

Τότε αναγνωρίζεται και η «ανεξαρτησία» του ελληνικού κράτους. Τέτοιες …λεπτομέρειες δε γίνονται και πολύ γνωστές ούτε στα σχολικά εγχειρίδια ούτε στην επίσημη ιστορία, αποτελούν όμως ντοκουμέντα που καταδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο και τα παιχνίδια των ξένων δυνάμεων στις πλάτες του ελληνικού λαού και των λαών γενικότερα.

Τα δάνεια


Η εξάρτηση του ελληνικού εφοπλιστικού (και όχι μόνο) κεφαλαίου από την Αγγλία είχε αρχίσει αρκετά χρόνια πριν. Με τα περίφημα «δάνεια της ανεξαρτησίας» η πορεία του ελληνικού λαού υπονομεύθηκε από τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την επανάσταση. Ο χαρακτήρας τής υπό διαμόρφωση ελληνικής αστικής τάξης φάνηκε ξεκάθαρα από τη Β΄ Εθνοσυνέλευση κιόλας (1823) όπου αποφασίστηκε η έναρξη διαπραγματεύσεων με Άγγλους τραπεζίτες για τη χορήγηση δανείου με υποθήκη τα εθνικά κτήματα καθώς και η αναζήτηση ενός βασιλιά από την Ευρώπη, όπως επίσης και η εκποίηση μέρους των εθνικών κτημάτων προς όφελος των πλουσίων. 


Το 1824 Άγγλοι τραπεζίτες αποφασίζουν να χορηγήσουν στην Ελλάδα δάνειο. Από τις 800.000 στερλίνες που ήταν το ονομαστικό κεφάλαιο, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 530.000. Το υπόλοιπο ποσό δόθηκε για προμήθειες και …έξοδα δανείου!! Τα εθνικά κτήματα, οι αλυκές και τα έσοδα των τελωνείων (δηλαδή ότι πιο κερδοφόρο υπήρχε) μπήκαν υποθήκη για το δάνειο. Το 1825 χορηγείται από τους Άγγλους και το δεύτερο δάνειο 2.000.000 στερλινών που ήταν το ονομαστικό κεφάλαιο. Από τότε τα δάνεια ήταν αλλεπάλληλα με όλο και πιο δυσβάσταχτους όρους για τον ελληνικό λαό. Ολη η χώρα υποθηκεύτηκε στους ξένους προστάτες και παρά τις διαμάχες μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και των κομμάτων τους στη χώρα (αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό) δεν τέθηκε ζήτημα πραγματικής ανεξαρτησίας για περισσότερο από 100 χρόνια.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1790

  • Ο Ρήγας Φεραίος αρχίζει την παράνομη δράση του στη Βλαχία.
1796
  • Ο Ρήγας συνεχίζει τη δράση του στην Αυστροουγγαρία και ιδιαίτερα στη Βιέννη.
1797
  • Σύλληψη του Ρήγα στην Τεργέστη (Δεκέμβρης)
1798
  • Ο Ρήγας και οι σύντροφοί του παραδίδονται στις τουρκικές αρχές (Απρίλης).
  • Δολοφονία με στραγγαλισμό του Ρήγα Φεραίου (Ιούνης)
1814
  • Ιδρύεται στην Οδησσό της Ρωσίας η «Φιλική Εταιρεία» από τον Νικάλαο Σκουφά, τον Εμμανουήλ Ξάνθο και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ (Σεπτέμβρης).
1820
  • Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης να αναλάβει την ηγεσία της επανάστασης και συντάσσει, μαζί με τον Γρηγόριο Δίκαιο (Παπαφλέσσα) και το Γεώργιο Λεβέντη, το «Γενικόν Σχέδιον» της επανάστασης.
1821
  • Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης εισβάλει στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας (Φλεβάρης) επικεφαλής μικρού στρατού και κηρύσσει την επανάσταση. Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ τον αφορίζει.
  • Εναρξη της επανάστασης σε Ρούμελη και Μοριά (Μάρτης-Απρίλης))
  • Μάχη στο χάνι της Γραβιάς μεταξύ του Οδυσσέα Ανδρούτσου και του Ομέρ Βρυώνη (8 Μάη). Μεγάλες φθορές στο τουρκικό στράτευμα.
  • Μάχη του Βαλτετσίου με επικεφαλής τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Ηλία Μαυρομιχάλη και τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη (12-13 Μάη)
  • Άλωση της Τριπολιτσάς από το στράτευμα του Θ. Κολοκοτρώνη (23 Σεπτέμβρη).
  • Στις 20 Δεκέμβρη ξεκινά η Α΄ Εθνοσυνέλευση στο χωριό Πιάδα κοντά στην αρχαία Επίδαυρο.
1822
  • Ψηφίζεται το Σύνταγμα της Επιδαύρου (1 Γενάρη).
  • Καταστροφή της Χίου (30 Μάρτη - 2 Απρίλη).
  • Ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας του Καρά Αλή, στο λιμάνι της Χίου, από τον Κανάρη (6-7 Ιούνη).
  • Καταστροφή των φιλελλήνων στο Πέτα από τον Κιουταχή (4 Ιούλη). Μετά τη μάχη στο Πέτα, το Σούλι πέφτει στα χέρια των Τούρκων (28 Ιούλη).
  • Καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια από το στράτευμα του Θ. Κολοκοτρώνη (26 Ιούλη).
  • Αρχίζει η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου από τους Τούρκους (τέλη Οκτώβρη)
1823
  • Στις 29 Μάρτη αρχίζει η Β΄ Εθνοσυνέλευση στο Άστρος και θα διαρκέσει μέχρι τις 18 Απρίλη.
  • Πρώτη φάση του εμφυλίου (τέλος Νοέμβρη 1823 - καλοκαίρι 1824).

1824

  • Καταστροφή των Ψαρών (21 Ιούνη) από τον Χοσρέφ Πασά
1825
  • Ο Κολοκοτρώνης συλλαμβάνεται με δόλο από την κυβέρνηση και φυλακίζεται.
  • Ο Ιμπραήμ αποβιβάζει στη Μεθώνη της Πελοποννήσου 4500 άντρες (11-12 Φλεβάρη).
1826
  • Στις 6 Απρίλη ξεκινάει στην Επίδαυρο και θα συνεχιστεί στην Τροιζήνα η Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Επιβεβαιώνεται η απόφαση να ζητηθεί η προστασία της Αγγλίας.
  • Έξοδος και πτώση του Μεσολογγίου (νύχτα 10 προς 11 Απρίλη).
1827
  • Συνεχίζεται στις 16 Μάρτη η Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα και θα διαρκέσει μέχρι τις 5 Μάη. Καταρτίζεται νέο Σύνταγμα. Τυπικά από τώρα υπάρχει το νέο Ελληνικό κράτος. Πρώτος Κυβερνήτης εκλέγεται ο Ιωάννης Καποδίστριας.
  • Τον Οκτώβρη ο στόλος Άγγλων, Γάλλων και Ρώσων επιτίθεται και βυθίζει όλα σχεδόν τα πλοία του αιγυπτιακού στόλου στο Ναβαρίνο.
1828
  • Υπογράφεται από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (10 Μάρτη) που προέβλεπε αναγνώριση αυτόνομου ελληνικού κράτους.
  • Πρώτες εκλογές (Μάης).
  • Αρχίζει στις 11 Ιούλη η Δ΄ Εθνοσυνέλευση στο Άργος και θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Αυγούστου. Οι αντίπαλοι του Καποδίστρια (πρόκριτοι και κοτζαμπάσηδες) απαιτούσαν Σύνταγμα. Φυσικά αυτό ήταν το πρόσχημα της αντιδικίας. Η ουσία βρίσκεται στην προσπάθεια δημιουργίας κεντρικής εξουσίας από τον Καποδίστρια που είχε ως συνέπεια την απώλεια της περιφερειακής εξουσίας των προκρίτων.
1831
  • Στις 27 Σεπτέμβρη δολοφονείται ο Καποδίστριας έξω από τον Άγιο Σπυρίδωνα του Ναυπλίου, από τους Κωνσταντίνο και Γιώργο Μαυρομιχάλη.
1832
  • Συνέρχεται στο Άργος και μετά στο Ναύπλιο η Ε΄ Εθνοσυνέλευση (15 Μάρτη).
Βιβλιογραφία
  • Γ. Κορδάτου, "Ο Ρήγας Φεραίος και η βαλκανική Ομοσπονδία" εκδ. επικαιρότητα
  • Γ. Κορδάτου, "Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επανάστασης του 1821" εκδ. επικαιρότητα
  • Γ. Κορδάτου, "Οι επεμβάσεις των Αγγλων στην Ελλάδα", εκδ. επικαιρότητα
  • Τ. Βουρνά "Ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδας, τόμος Α", εκδ. Πατάκη
  • Μακρυγιάννη Απομνημονεύματα
  • Χριστόφορου Περραιβού, "Σύντομος βιογραφία του Ρήγα Φεραίου", εκδ. Δημιουργία
  • Δ. Φωτιάδη, "Η επανάσταση του ΄21"
  • Γ. Βαλέτα, "Το προδομένο εικοσιένα", εκδ. Φιλιππότης
  • Γ. Σκαρίμπα, "Το 1821 και η Αλήθεια" εκδ. Κάκτος
  • Ανωνύμου του Έλληνος, "Ελληνική Νομαρχία", εκδ. Κάλβος
  • G. Finlay, "Η ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως", εκδ. Τολίδη
  • G. Finlay, "Η ιστορία της τουρκοκρατίας και της ενετοκρατίας στην Ελλάδα", εκδ. Τολίδη
  • Μαρξ – Ενγκελς, "Η Ελλάδα, η Τουρκία και το ανατολικό ζήτημα, εκδ. Γνώση
  • Ν. Μπελογιάννη, "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα", εκδ. Σύγχρονη Εποχή

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

5 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠAΝΘΡΩΠΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΕ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ


Ένας μέσα - Ένας έξω. Μια φράση που  δεν θέλεις ποτέ να ακούσεις και που σίγουρα είναι ακόμη πιο δύσκολο να ακούς όταν δραπετεύεις από καταστάσεις πολέμου, εκμετάλλευσης και δίωξης. Η πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για την επίλυση της προσφυγικής κρίσης στρέφεται στην επιστροφή των προσφύγων και άλλων μεταναστών που διασχίζουν το Αιγαίο πίσω στην Τουρκία, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα αιτήματα ασύλου τους. Σε αντάλλαγμα για κάθε Σύριο που θα επιστρέφεται, οι Ευρωπαϊκές χώρες θα δέχονται έναν Σύριο πρόσφυγα που ζει αυτή τη στιγμή στην Τουρκία. 
Η συμφωνία είναι γεμάτη ηθικά και νομικά κενά, και η κυβέρνηση της Ελλάδας θα πρέπει να την απορρίψει ολοκληρωτικά, γιατί:
1. Είναι απάνθρωπη
Η ανταλλαγή προσφύγων με πρόσφυγες είναι αποκρουστική και αγνοεί ολοκληρωτικά τους ανθρώπους που βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της κρίσης. Προκαλεί ανησυχία πως το εν λόγω σχέδιο συνδέει και εξαρτά κάθε προσφερόμενη θέση επανεγκατάστασης για έναν Σύριο πρόσφυγα στην ΕΕ, με κάποιον άλλον Σύριο πρόσφυγα που θα θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο για να διασχίσει τη θανάσιμη θαλάσσια διαδρομή προς την Ελλάδα. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε σημαντική διάβρωση των δικαιωμάτων των προσφύγων και θα είχε διεθνείς νομικές επιπτώσεις, πολύ πέραν της Ευρώπης.
2. Οι πρόσφυγες μπορεί να καταλήξουν πάλι σε μία εμπόλεμη ζώνη
Μεταφέροντας τους πρόσφυγες πίσω σε μία «ασφαλή τρίτη χώρα» (μια χώρα της οποίας δεν είναι υπήκοοι και όπου θεωρείται ότι θα είναι ασφαλείς) θα εξαρτηθεί από την ικανότητα και την προθυμία αυτής της χώρας να παράσχει ένα ασφαλές  μέρος για να ζήσουν. Εν προκειμένω, η έννοια της «ασφαλούς τρίτης χώρας» για την Τουρκία προκαλεί ανησυχία, καθώς αποτελεί μια χώρα με  χαμηλές "επιδόσεις"  και ιστορικό σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων.  
Πολλοί πρόσφυγες στην Τουρκία ζουν υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς επαρκή στέγαση. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πρόσφυγες δεν έχουν πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση. Έχουμε δει ακόμα και πρόσφυγες να βρίσκονται υπό κράτηση και να απωθούνται κατά μήκος των συνόρων της Συρίας από τις Τουρκικές αρχές.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία δεν είναι πλήρες μέλος της Σύμβασης για τους Πρόσφυγες του 1951 και παρότι διαθέτει ένα προσωρινό σύστημα προστασίας για τους Σύριους, άλλοι μη-Ευρωπαίοι πρόσφυγες δεν απολαμβάνουν αντίστοιχης προστασίας στη χώρα. Η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί «ασφαλής τρίτη χώρα» στην οποία οι χώρες της ΕΕ μπορούν έτσι απλά να μεταθέσουν τις υποχρεώσεις τους.
3. Θα ενθαρρύνει τους διακινητές
Εάν τα σχέδια προχωρήσουν, οι άνθρωποι που θα διαφεύγουν από τις συγκρούσεις και την δίωξη και οι οποίοι δεν θα καταφέρουν να βρουν ασφάλεια σε χώρες όπως ο Λίβανος, η Ιορδανία και η Τουρκία (χώρες που ήδη φιλοξενούν πολύ περισσότερους πρόσφυγες από τις χώρες της ΕΕ) θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν ακόμα πιο θανάσιμες διαδρομές για να φτάσουν στην Ευρώπη. Οι προτάσεις που βρίσκονται στο τραπέζι δε θα καταφέρουν τίποτα περισσότερο από το να ενθαρρύνουν και να ενδυναμώσουν τους διακινητές, ακριβώς δηλαδή το ζήτημα που εννοείται πως προτίθεται να επιλύσει αυτή η συμφωνία.
4. Χιλιάδες θα παραμείνουν αβοήθητοι
Δεν είναι σαφές τι θα συμβεί στους πρόσφυγες που είναι τώρα εγκαταλελειμμένοι στο κρύο, κάτω από άθλιες συνθήκες σε άλλα σημεία της Ευρώπης (όπως στην Ελλάδα και στην Ειδομένη), χωρίς να έχουν πρόσβαση ούτε καν στις πιο βασικές εγκαταστάσεις. Η υπάρχουσα κατάσταση συνιστά  ήδη μια ανθρωπιστική κρίση, που κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μεγάλη καταστροφή εάν οι ηγέτες της ΕΕ δεν θεσπίσουν αμέσως μέτρα επείγουσας αντιμετώπισης.
5. Παραβιάζει το διεθνές δίκαιο
Τα σχέδια υπονομεύουν την ανάγκη για εξατομικευμένη εξέταση των αιτημάτων ασύλου. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος μαζικής επιστροφής ατόμων στην Τουρκία, χωρίς την απαραίτητη εξατομικευμένη κρίση ή άλλες δικλείδες ασφαλείας. Αυτή η προσέγγιση υπολείπεται σημαντικά του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου. Στην πραγματικότητα δεν προέρχονται όλοι οι πρόσφυγες από τη Συρία, η Τουρκία, όμως, δεν μπορεί να στηρίξει και πρακτικά δε στηρίζει- όλους εκείνους που κατάγονται από τη Συρία και επιπλέον δεν έχει ένα λειτουργικό σύστημα ασύλου για πολλούς άλλους.  

Τι μπορείς να κάνεις

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αναζητήσει προστασία έξω από τη χώρα του, αλλά για τους περισσότερους πρόσφυγες είναι αδύνατο να φτάσουν στην Ευρώπη νόμιμα και με ασφάλεια. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δε θα πρέπει απλά να κάθονται και να παρατηρούν τους -όλο και περισσότερους- ανθρώπους που αναγκάζονται να πέσουν στα χέρια των διακινητών και να ακολουθήσουν επικίνδυνες και συχνά θανάσιμες διαδρομές. Ανέλαβε δράση. Πίεσέ τους να πάρουν επειγόντως μέτρα.
Υπόγραψε την έκκλησή μας για δίκαιη κατανομή των ευθυνών της ΕΕ

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Πελετίδης: Στις 3 Απρίλη ξεκινάει η πορεία προς την Αθήνα - Όλο το πρόγραμμα

Στις 3 Απριλίου θα ξεκινήσει η πορεία διαμαρτυρίας που διοργανώνει ο Κώστας Πελετίδης και ο δήμος Πάτρας. Η πορεία διαμαρτυρίας αναμένεται να φτάσει στις 10 Απριλίου στην πλατεία Συντάγματος
Ειδικότερα, στάσεις και συγκεντρώσεις θα γίνουν στο Αίγιο, στην Ακράτα, στο Ξυλόκαστρο, στην Κόρινθο στα Μέγαρα, στους Αγίους Θεοδώρους, στην Ελευσίνα και στο Χαϊδάρι, ενώ οι συμμετέχοντες στην πορεία θα διανυκτερεύουν σε αθλητικά κέντρα των προαναφερόμενων πόλεων.
Επίσης, κάθε πρωί θα αναχωρούν από την Πάτρα λεωφορεία για να μεταφέρουν όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις που θα γίνονται στις πόλεις απ΄ όπου θα περνά η πορεία και στη συνέχεια θα επιστρέφουν στην Πάτρα.
Ακόμη, την Κυριακή 10 Απριλίου θα αναχωρήσουν λεωφορεία για την Αθήνα, προκειμένου να μεταφέρουν στην πρωτεύουσα, όσους θέλουν να πάρουν μέρος στην συγκέντρωση, που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος, μετά την κατάληξη της πορείας.
«Κανείς δεν δικαιολογείται να είναι απών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κώστας Πελετίδης, υπογραμμίζοντας ότι η υπόθεση της ανεργίας αφορά τους πάντες και όχι μόνο τους 30 έως 40 χιλιάδες ανέργους της Πάτρας, για να τονίσει πως «ό,τι κατακτήθηκε, κατακτήθηκε με λαϊκούς αγώνες».
Στο πλαίσιο αυτό, ανέφερε ότι οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε κάποιο τμήμα της διαδρομής, που θα διαρκέσει οχτώ ημέρες, και όχι σε όλη τη πορεία.
Παράλληλα, διαβεβαίωσε ότι κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης ο Δήμος θα λειτουργεί κανονικά.
Στη συνέντευξη συμμετείχαν η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, ο Αντιδήμαρχος, Διονύσης Πλέσσας και ο Εκπρόσωπος Τύπου της Δημοτικής Αρχής, Ανδρέας Αντωνόπουλος.
Ο Δήμαρχος τόνισε τα εξής κατά τη διάρκεια της συνέντευξης - ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
«Είμαστε σήμερα στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε σχετικά με την προετοιμασία και τον προγραμματισμό της μεγάλης πορείας ανέργων, από την Πάτρα μέχρι την Αθήνα, που αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η πορεία μας που έχει κεντρικό σύνθημα «ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, φιλοδοξούμε να μετατραπεί σ’ ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι συμμετοχής, διαμαρτυρίας και διεκδίκησης.
Καλούμε σε στήριξη αλληλεγγύη και συμμετοχή τα συνδικάτα των εργαζομένων, τους μαζικούς φορείς της νεολαίας, των γυναικών, τους συλλόγους και τις ενώσεις των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, τους αγροτικούς συλλόγους, πολιτιστικά και αθλητικά σωματεία. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε όλους!
Από το Σάββατο 2 Απρίλη, έως και την Κυριακή 10 Απρίλη, διαδηλώνουμε σε μια διαδρομή 220 χιλιομέτρων.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση τώρα άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας. Κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι ανέργου. Κανένα σπίτι χωρίς φως νερό σταθερό τηλέφωνο.
Ξεκινάμε το Σάββατο 2 Απρίλη με συγκέντρωση στις 7.30 μ.μ., στην πλατεία Γεωργίου και πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.
Την Κυριακή 3 Απρίλη, αρχίζει η πορεία αγώνα από την πλατεία Γεωργίου στις 8 π.μ.
Διανύουμε την απόσταση Πάτρα – Αθήνα με τα πόδια, μια πορεία γεμάτη με συζητήσεις, συναντήσεις, συγκεντρώσεις, συναυλίες, διαδηλώσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλες τις πόλεις που θα διανυκτερεύσουμε. Στη διαδρομή των 220 χιλιομέτρων (σας δίνετε αναλυτικό πρόγραμμα), θα γίνουν επίσης εκδηλώσεις και στις υπόλοιπες πόλεις της διαδρομής.
Κορύφωση είναι η πορεία διαδήλωσης στην Αθήνα μέχρι το Σύνταγμα την Κυριακή.
Είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή των ανέργων, είναι ώρα αγώνα.
Κανένας δεν μπορεί να μείνει παρατηρητής. Το μέλλον της νεολαίας μας δεν είναι η ανεργία.
Κανείς δεν πρέπει να μείνει παρατηρητής, να περιγράφει το δράμα που ζουν οι άνεργοι και να μην κάνει τίποτα για να αποτρέψει αυτή την κατάσταση.
Καλούμε τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, του αθλητισμού και του πολιτισμού να πορευτούν μαζί μας, να δώσουν δύναμη στον λαό μας να διεκδικήσει τα δίκια του, να έχει δικαίωμα στη ζωή. Να εμπλουτίσουν με τις προτάσεις τους το πρόγραμμα.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους, να αντιπαλέψουν την πολιτική που θέλει να πετάξει στον Καιάδα της φτώχειας και της εξαθλίωσης το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας.
Να διατρανώσουμε ότι «Ναι στον 21ο αιώνα ζούμε, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζούμε χωρίς φτώχεια, ανεργία, όλος ο λαός να εργάζεται και να απολαμβάνει τα αγαθά της συλλογικής εργασίας».
Τα πρώτα μηνύματα συμμετοχής είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.
Ήδη οι μαζικοί φορείς της πόλης μας έχουν δηλώσει συμμετοχή, ενώ σχετικές αποφάσεις λαμβάνουν σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, των ΕΒΕ, Εκπολιτιστικοί Σύλλογοι, ενώ έχουν ήδη βγει με δηλώσεις τους υπέρ της πορείας αγώνα και άνθρωποι του Αθλητισμού και του Πολιτισμού.
Όλοι οι Δήμοι που μέχρι σήμερα έχουμε επισκεφθεί, στηρίζουν από την μεριά τους την πορεία αγώνα και διαμορφώνουν το δικό τους πρόγραμμα συμμετοχής.
Έχουμε ξεκινήσει και είναι σε εξέλιξη πλατιά εκστρατεία ενημέρωσης και προετοιμασίας της πορείας.
Κυκλοφορούμε φυλλάδιο – κάλεσμα με χρήσιμες οδηγίες και τη διαδρομή της πορείας.
Εκδώσαμε αφίσα – κάλεσμα για την πορεία και αξιοποιούμε τηλεφωνικές γραμμές, e-mail και ιστοσελίδες.
Θα λειτουργήσει επίσης, με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής και της Δημοτικής ομάδας, περίπτερο – ενημερωτικό στέκι στην πλατεία Γεωργίου, από την προσεχή Τετάρτη 16 Μαρτίου, για ενημέρωση και δηλώσεις συμμετοχής.
Θα αξιοποιηθούν τα ηχητικά και άλλα μέσα του Δήμου μας, όπως και τα ΜΜΕ, για να φτάσει παντού το μήνυμα αγώνα.
Αύριο Παρασκευή στις 10 το πρωί, εξορμούμε στον ΟΑΕΔ και στην Εφορία, αλλά και στο κέντρο της πόλης για άμεση επαφή, ενημέρωση και συζήτηση με τους δημότες μας και θα συνεχίσουμε σε όλη την έκταση του Δήμου, με γενικές συνελεύσεις που οργανώνουν τα Δημοτικά Διαμερίσματα, στους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, πολιτισμού και αθλητισμού.»
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΑΤΡΑ – ΑΘΗΝΑ 3-10 ΑΠΡΙΛΗ 2016
ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 8 ημέρες
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΣ : επτά (7)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Σάββατο 2 Απρίλη 2016
Συγκέντρωση στην πλατεία Γεωργίου στις 7.30 μμ
1η ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 3 Απρίλη 2016
ΠΑΤΡΑ – ΑΙΓΙΟ.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Αίγιο
2η ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 4 Απρίλη 2016
ΑΙΓΙΟ – ΑΚΡΑΤΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Ακράτα
3η ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ 5 Απρίλη 2016
ΑΚΡΑΤΑ - ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Ξυλόκαστρο
4η ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 Απρίλη 2016
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ – ΚΟΡΙΝΘΟΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Κόρινθος

5η ΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ 7 Απρίλη 2016
ΚΟΡΙΝΘΟΣ - ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Άγιοι Θεόδωροι
6η ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 Απρίλη 2016
ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ – ΜΕΓΑΡΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Μέγαρα
7η ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 Απρίλη 2016
ΜΕΓΑΡΑ - ΕΛΕΥΣΙΝΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Ελευσίνα
8η ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 Απρίλη 2016
ΕΛΕΥΣΙΝΑ – ΑΘΗΝΑ (Σύνταγμα)
ΣΤΑΣΗ στο Χαϊδάρι
ΕΚΔΗΛΩΣΗ : Αθήνα – Σύνταγμα
Καθημερινά γίνονται στάσεις και δραστηριότητες στις πόλεις της περιοχής
Η διανυκτέρευση γίνεται στα αθλητικά κέντρα των αντίστοιχων πόλεων
Πληροφορίες συμμετοχής
Στους συμμετέχοντες στην πορεία θα παρέχεται:
• Φαγητό
• Νερό,
• Ιατρό-φαρμακευτική περίθαλψη
Η διανυκτέρευση θα γίνεται σε δημοτικά αθλητικά κέντρα, με ντουζιέρες, νιπτήρες, θέρμανση.
Απαραίτητος εξοπλισμός:
1. Υπνόσακος (sleeping bag)
2. Αθλητικά παπούτσια
3. 3-4 Ζευγάρια κάλτσες βαμβακερές (ημερησίως)
4. Μπλούζες βαμβακερές
5. πετσέτες
Στο πίσω μέρος της πορείας θα ακολουθούν βαν του Δήμου Πατρέων για την ξεκούραση των συμμετεχόντων και την αποθήκευση των αποσκευών. Κάθε μέρα το πρωί τις ημέρες που διεξάγεται η διαδήλωση θα δίνεται η δυνατότητα σε όποιον θέλει να συμμετέχει να μεταφερθεί με λεωφορείο στο σημείο που βρίσκεται η διαδήλωση. Κάθε βράδυ θα ξεκινούν λεωφορεία από το χώρο διαμονής για την Πάτρα, για όποιον θέλει να επιστρέψει.
Η έναρξη θα γίνει στις 2/4 στην Πλατεία Γεωργίου Α’ στις 19,30 με συναυλία και ομιλία του Δημάρχου. Η εκκίνηση θα γίνει την Κυριακή 3 Απριλίου, στις 9.00 από την πλατεία Γεωργίου. Η λήξη Στην Πλατεία Συντάγματος στις 10/4 στις 18.00 με ομιλία του Δημάρχου και Συναυλία.
Την τελευταία μέρα της διαδήλωσης (Κυριακή 10 Απριλίου, ώρα 7.00), θα ξεκινήσουν πούλμαν από την πλ Γεωργίου για να μεταφέρουν διαδηλωτές στην Αθήνα. Με το τέλος της συγκέντρωσης θα επιστρέψουν με τα πούλμαν στην Πάτρα.