'Ηθελα να γίνω η δικαιοσύνη, η αγάπη και η οργή του θεού, όλα σε ένα.
--Αύριο θα γίνει διαδήλωση
--Μαμά, μπαμπά! Θέλω να έρθω και γω μαζί σας αύριο!
--Πού?
--Να διαδηλώσω στο δρόμο!
--Είναι πολύ επικίνδυνο. Πυροβολούν ανθρώπους!
--Μα για να πετύχει μια επανάσταση πρέπει να την υποστηρίξει όλος ο λαός.
--Μπορείς να πάρεις μέρος αργότερα.
--Ναι! Καλά! Όταν θα χει τελειώσει. Σας παρακαλώ.
--Στο κρεβάτι σου αμέσως τώρα.
--Μα..
Κάθε βράδυ συζητούσα επί μακρόν με το θεό.
--Θεέ! Μα που είσαι επιτέλους?
Εκείνη, όμως, τη νύχτα δεν ήρθε...
--Εσύ, σταμάτα!
Ήταν το γυναικείο τμήμα των φρουρών της επανάστασης. Η δουλειά τους ήταν να μας επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο.
--Γιατί φοράς παπούτσια πανκ? Δε ντρέπεσαι να φοράς τόσο στενό τζιν? Φόρα σωστά τη μαντίλα σου, πουτανάκι!
--Από τότε που επικράτησε η ισλαμική επανάσταση, δεν έχουμε πια πολιτικούς κρατούμενους!
--Κυρία! Πώς τολμάτε να μας λέτε τέτοια ψέματα?
--Σατράπι! ΑΠΟΒΑΛΛΕΣΑΙ!

--Τι?
...
--Μην ξεχάσεις ποτέ ποια είσαι!
--Όχι, δεν θα το ξεχάσω ποτέ...
Καμιά κραυγή στον κόσμο δεν μπορούσε να απαλύνει τον πόνο και την οργή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου