VIDEO: Η γέννηση ενός ναζί .Το αντι-ναζιστικό animation μικρού μήκους από τον Ντίσνεϊ.( με ελλ. υπότιτλους)

Ο μικρός Χανς είναι ένα αγόρι που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία και ανατράφηκε για να γίνει άξιος στρατιώτης της Άριας φυλής. Ταγμένος από τη γέννησή του στην υπηρεσία του Αδόλφου Χίτλερ και του Ναζιστικού Κόμματος, ο Χανς ανατρέφεται έτσι ώστε να βλέπει τους Χίτλερ, Γκαίριγκ και Γκαίμπελς ως Αγία Τριάδα και τη Δημοκρατία ως κακιά μάγισσα. Στον κόσμο που μεγαλώνει, δεν επιτρέπονται ο οίκτος, η ευαισθησία, το χάδι. Ο ναζισμός φυτεύεται στο κεφάλι του ανεπιστρεπτί.

Το 10λεπτο βιντεάκι «Εκπαίδευση θανάτου: Πώς δημιουργείται ένας Ναζί» παρουσιάζει την ανατροφή των παιδιών στο καθεστώς της ναζιστικής Γερμανίας. Είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γκρέγκορ Ζίμερ, κυκλοφόρησε το 1943 από τον Γουόλτ Ντίσνεϊ και δυστυχώς παραμένει επίκαιρο.

[video] «Fuck Golden Dawn»: το νέο τραγούδι του Αμερικανού ράπερ Quadir Lateef για τον Παύλο Φύσσα

Anti – fascist track from Houston rapper Quadir Lateef, in memory of Paul Fissas- Killah P.

“R.I.P Killah P” τραγουδά Αμερικανός ράπερ Quadir Lateef, σε ένα νέο τραγούδι που έγραψε με τίτλο “Fuck Golden Dawn”. Ο Ράπερ από το Χιούστον επιτίθεται στην Χρυσή Αυγή συγκρίνοντάς την με την Κου Κλουξ Κλαν και το αφιερώνει στον δολοφονημένο αντιφασίστα Π. Φυσσα.

Σε έναν άλλο στίχο αναφέρει “αφαιρέσατε τη ζωή ενός ανθρώπου που είχε κάτι να πει, Κάνετε επιθέσεις σε μετανάστες και ομοφυλόφιλους, σε μουσουλμάνους και ανθρώπους που προσεύχονται». “Ποιος είναι ο επόμενος;” καταλήγει το τραγούδι και καλεί τον ελληνικό λαό να αντισταθεί στο φασισμό. 

(Lyrics):

[Intro]
Yeah,rest in peace Killah P
Yo, I'm 'bout to bring it to your coward ass Golden Dawn, KKK wannabe

[Verse]
Wanna go to war homie? Let the AK spray.
Who the hell is Golden Dawn, the new KKK
Supported by the Greek government, who let y'all stay
Bunch of coward ass racists, Imma make y'all pay
rest in peace Killah P, he was taken away,
take the life of a man who has something to say
you attack immigrants and the people who gay,
you attack muslims, and the people who pray
bunch of fascists, that's why I gotta spit in your face,
y'all attack Killah P, it was 20 to 1!
come attack Quadir Lateef, we got plenty of guns!
I'm a soldier homie, see I was raised in the slum,
it won't be a Golden Dawn if you ain't seen the sun; it's war!
Could you wanna be the Ku Klux Klan
I'm about to bring the ruckus like Wu Tang Clan
catch you right at protest I won't let y'all stand, nigga!

[Chorus]
Fuck Golden Dawn (x6)
You wanna go to war homie? Bring it on.
Fuck Golden Dawn (x6)
I fear no man, bring it on

Niggas--cowards man.
I don't understand this fake skinhead, this fake KKK wannabe,
running around, getting at people man like y'all boys run things man
the people, the people in Greece gotta stand up man
the people in Greece gotta stand up man and form, and form a unit man
and get right at them boys, man
you gotta take the power back man
can't let them people kill people man
just walk around and tryna be racist and fascists man
y'all do nothing about it man
we gotta lock and load on them boys man
that's the only way you're gonna get peace
sometimes it takes war
Quadir Lateef, rest in peace Killah P

Who next? Yeah...

Σαν σήμερα το 1941 ιδρύθηκε το ΕΑΜ

"Για πρώτη φορά, επίσης, ως τότε, τα αριστερά κόμματα της Χώρας, πέτυχαν να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο συνεργασίας για έναν κοινό σκοπό και κατάφεραν να ανταποκριθούν στα αιτήματα των καιρών και να βρεθούν σε απόλυτη αντιστοιχία με τα αισθήματα του ελληνικού λαού.
Κατάφεραν να εκφράσουν τον λαό και ο λαός τα περιέβαλε για αυτό με την εμπιστοσύνη του και τα πλαισίωσε. 


Ο Δ. Γληνός έγραψε τότε μια μπροσούρα “Τι ειναι και τι θέλει το ΕΑΜ”. Παραθέτουμε εδω μερικα αποσπάσματα…

“Ο σημερινός αγώνας του λαού μας στο περιεχόμενό του δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο παρά απελευθερωτικός. Πρόκειται να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας, να διώξουμε τους ξένους επιδρομείς από τη χώρα μας, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη ζωή και τον πολιτισμό. Πρόκειται ν’ ανοίξουμε το δρόμο για μιαν ελεύτερη, πολιτισμένη κι ευτυχισμένη Ελλάδα. Αυτός είναι ο πρώτος, ο υπέρτατος, ο μόνος σκοπός που μας προβάλλεται σήμερα επιτακτικά όσο ποτέ.Στη μορφή του, ο σημερινός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι παλλαϊκός, ν’ αγκαλιάσει όλα τα στρώματα του λαού, και τον εργάτη και τον αστό και τον αγρότη και τον διανοούμενο. Και μ’ αυτή την έννοια της παλλαϊκότητας, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίζεται σαν αγώνας εθνικός. Ο σημερινός, λοιπόν, αγώνας που βγαίνει από τα πράγματα και την ψυχική διάθεση όλου του λαού, είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός, και μόνο αν έτσι κατανοηθεί και οργανωθεί μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα…”.***”Ορισμένα κόμματα συνειδητοποίησαν καθαρά τα συνθήματα που βγαίνουνε σήμερα και από τις αντικειμενικές συνθήκες και από τη διάθεση του λαού να παλέψει για τη ζωή του και τη σωτηρία του.Και τα κόμματα αυτά συγκροτήσανε πριν από ένα χρόνο το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, σα μια κοινή αφετηρία και κοινό στάδιο δράσης για όλη την πολιτική ηγεσία και καθοδήγηση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνας επιβάλλεται αναπόδραστα από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες της χώρας μας και ανταποκρίνεται στην αγωνιστική διάθεση όλου του λαού, από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο αγώνας αυτός είναι παλλαϊκός και ομαδικός και δεν μπορεί να πετύχει παρά μόνο με την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγησή του, βγαίνει επιτακτικό το








χρέος, από τη μια μεριά, για όλο το λαό να ενταχθεί σε μιαν ενιαία εθνική ενότητα, αφήνοντας για την ώρα κατά μέρος κάθε διαφορά πολιτική ή ιδεολογική, που πηγάζει από τα μερικότερα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων, όταν για όλους τους Ελληνες και για όλες τις κοινωνικές τάξεις προβάλλει τώρα το υπέρτατο συμφέρον να σωθούν, να κατακτήσουν και να διατηρήσουν τη λευτεριά τους.Μπροστά σ’ αυτό το υπέρτατο παλλαϊκό συμφέρον, υποχωρούν όλα τ’ άλλα για τούτην τη στιγμή. Αρα, κάθε Ελληνας έχει την υποχρέωση ν’ αφήσει κατά μέρος όλα τα άλλα και να μπει στη γραμμή του αγώνα. Πλάι σ’ όλα τ’ άλλα αδέρφια του, γιατί μόνο η ένωση μπορεί να φέρει τη νίκη.Παράλληλα τώρα μ’ αυτό, από τους ίδιους όρους, βγαίνει, από την άλλη μεριά, και το χρέος για όλα τα πολιτικά κόμματα και για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, όσοι είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, να συγκροτήσουνε την ενιαία πολιτική και καθοδήγηση του αγώνα μέσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο.Ποια κόμματα και ποιοι πολιτικοί αρχηγοί μπορεί να μην είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα; Οι προδότες και οι φασίστες μόνο. Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν πως ο λαός πρέπει να δεχτεί μοιρολατρικά τη σκλαβιά ή να περιμένει να τον σώσουν άλλοι από τη σκλαβιά; Ας το δηλώσουν. Μα, κι αν δεν το δηλώσουν το ίδιο συμπέρασμα θα βγει από τη στάση τους απέναντι στον αγώνα και απέναντι στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο…”.***”Τι πρέπει να κάνεις; Να τι πρέπει να κάνεις. Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει ποτέ, για κανένα λόγο, για καμιά περίπτωση να μείνεις μόνος, ξεκομμένος από το σύνολο, άτομο ξεμοναχιασμένο. Ενώσου με τους άλλους. Ενώσου με τους συναδέλφους σου, τους συντρόφους σου, τους συντεχνίτας σου. Εμπα στην οργάνωσή σου, στο σωματείο σου, στο συνεταιρισμό σου, στην ένωσή σου, στο επαγγελματικό σωματείο και γίνε μέλος ενεργητικό. Παίρνε μέρος σ’ όλους τους αγώνες, στις συζητήσεις για τα καθημερινά ζητήματα, προστάτευε τα δικαιώματά σου στη ζωή, για να εξασφαλιστεί η ζωή σου, η συντήρηση η δική σου και των δικών σου.Επειτα αναζήτησε γύρω σου τους φίλους και γνωστούς σου που μπορείτε να καταρτίσετε μια ομάδα του ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΑΜΝ, Εθνικής Αλληλεγγύης κτλ. Οργανωθείτε στην ομάδα αυτή, βγάλτε γραμματέα και συνδεθείτε με την τοπική επιτροπή.Διάβαζε τα δημοσιογραφικά όργανα της οργάνωσής σου και διάδινέ τα γύρω σου. Δίνε ταχτικά τη συνδρομή σου και παίρνε μέρος όσο μπορείς γενικότερα στους εράνους.Σκόρπιζε γύρω σου τα συνθήματα της καθημερινής πάλης και γενικότερα τα συνθήματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Φρονημάτιζε και δυνάμωνε τους γύρω σου, εμψύχωνε τους δισταχτικούς, τους δειλούς και κοίταξε με κάθε τρόπο να πλατύνεις την οργάνωσή σου. Παίρνε μέρος ενεργητικό στους αγώνες, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, σε κάθε ομαδική εκδήλωση. Δείχνε απόλυτη αλληλεγγύη με όλους τους συναγωνιστές. Ξεσκέπαζε και κυνήγα τους προδότες και τους χαφιέδες. Ξεσκέπαζε όλους τους διασπαστές της απελευθερωτικής πάλης. Προφύλαττε τις γυναίκες από την επαφή με τους ξένους, από τη διαφθορά και την εκπόρνεψη. Σε κάθε στιγμή, κάνε το χρέος σου και μην αφήνεις ποτέ να περάσει μια μέρα χωρίς να ρωτήσεις τον εαυτό σου: Τι έκαμα σήμερα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα; Σε τι έβλαψα τους εχθρούς, σε τι βοήθησα το λαό μας να λυτρωθεί;”.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 ιδρύεται επίσημα και αναγγέλλεται δημόσια, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το ΕΑΜ.

Την πρωτοβουλία για την ίδρυση του ΕΑΜ την είχε το ΚΚΕ, με συζητήσεις που ξεκίνησαν αρχές Ιουλίου 1941 ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη και τον πολιτικό κόσμο της Χώρας.

Το ιδρυτικό του ΕΑΜ συνυπέγραψαν απο το ΚΚΕ ο Λευτέρης Αποστόλου, απο το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας ο Χρήστος Χωμενίδης, απο την Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΕΛΔ), ο Ηλίας Τσιριμώκος, απο το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ) ο Απόστολος Βογιατζής.

Βασικοί στόχοι του ΕΑΜ όπως καταφαίνεται απο το ιδρυτικό του, είναι:

1. Η λευτεριά και η ανεξαρτησία της χώρας.
2. Η επιβίωση του λαού.
3. Η οργάνωση του λαού για να επιζήσει και να λευτερωθεί.
Οι πρωτεργάτες ίδρυσης του ΕΑΜ επιδίωξαν τη σύμτηξη μετώπου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου Με διάφορες προφάσεις τα αστικά κόμματα δεν δέχτηκαν. Ύστερα απο διαπραγματεύσεις δυο μηνών , τελικά μόνο τα αριστερά κόμματα αποφάσισαν να προχωρήσουν και ιδρύουν το ΕΑΜ.

Το ΕΑΜ κατάφερε με τους σαφείς στόχους του, οι οποίοι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του λαού, να αγκαλιάσει τη συντριπτική πλειοψηφία του και να γίνει και η ηγετική δύναμη του εθνικοαπελευθερωτικοϋ αγώνα, όλου του λαού και του έθνους.

Ο ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΕΑΜ και ενάχθηκε στις γραμμές του, γιατι:

Α. Οι σκοποί του ταυτίζονταν απόλυταμε τους πόθους του.
Β. Η ενότητα όλων των δυνάμεων αποτελούσε προυπόθεση για την επιτυχία των ναγώνων του.
Γ. Η οργάνωση και η διεξαγωγή του αγώνα, απο την καθημερινή πάλη έως τον ένοπλο αγώνα απαιτούσε ενιαία κέντρα ευθύνης.

Ενότητα στους στόχους, ενότητα, ενότητα στις δυνάμεις, ενότητα στην οργάνωση του αγώνα. Με αυτό το τρίπτυχο, το ΕΑΜ κατόρθωσε να γίνει η κύρια και η ηγετική δύναμη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Στην προσπάθεια για την ίδρυση του ΕΑΜ οι εκπρόσωποι των κομμάτων, οι οποίοι είχαν πρωτοσυμφωνήσει, είχαν μεταξύ τους τακτικές επαφές και συνεργασίες οι οποίες τους έδωσαν τη δυνατότητα να διαπιστώσουν την αναγκαιότητα της δημιουργίας του εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου και τον τρόπο οργάνωσης του.

Οι συναντήσεις αυτές και η συνεργασία των εκπροσώπων του ΚΚΕ, του ΣΚΕ, της ΕΛΔ και του ΑΚΕ, στην πράξη πήρε την έννοια ενός προσωρινού οργάνου, το οποίο υπήρξε και ονομάστηκε "Συντονιστικό Γραφείο των Λαϊκοδημοκρατικών Κομμάτων" και το οποίο μάλιστα απο τα μέσα Ιουλίου του 1941, είχε καταλήξει και στην απόφαση δημιουργίας του πανεθνικού μετώπου..Ακόμα περισσότερο προχώρησε σε νέες εξορμήσεις διαπραγματεύσεων με τα αστικά κόμματα.

Παράλληλα και πριν την ίδρυση του ΕΑΜ, το "Συντονιστικό Γραφείο" δημιούργησε προσωρινές τετραμελείς επιτροπές, με έναν εκπρόσωπο απο κάθε κόμμα, στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη και όπου αλλόύ μπορούσε. Κι όπου οι οργανωμένες δυνάμεις των κομμάτων το επέτρεπαν, δημιουργήθηκαν ακόμη και συνοικιακές τετραμελέις επιτροπές.

Η ίδρυση, οι σκοποί και η αγωνιστική δραστηριότητα του ΕΑΜ αποτελούν έναν απο τους σημαντικότερους παράγοντες της Εθνικής Αντίστασης στη διάρκεια της τετράχρονης σκλαβιάς της Ελλάδας. Το ΕΑM, χωρίς να μειώνεται, σε καμία περίπτωση, η συμμετοχή και των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων, αλλά και η συμβολή του μοναχικού ανένταχτου αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, υπήρξεν η μεγαλύτερη σε δύναμη και δράση εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση.

Όντως, για πρώτη φορά στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας, οργανώθηκαν, τόσο σημαΝτικά πλήθη,που έφτασαν να ξεπεράσουν το εκατομμύριο, μέσα σε μια οργάνωση. Για πρώτη φορά εκατοντάδες χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές συστρατεύθηκαν σε μια ενιαία οργάνωση και αγωνίστηκαν για τους ίδιους σκοπούς.

Για πρώτη φορά, επίσης, ως τότε, τα αριστερά κόμματα της Χώρας, πέτυχαν να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο συνεργασίας για έναν κοινό σκοπό και κατάφεραν να ανταποκριθούν στα αιτήματα των καιρών και να βρεθούν σε απόλυτη αντιστοιχία με τα αισθήματα του ελληνικού λαού.
Κατάφεραν να εκφράσουν τον λαό και ο λαός τα περιέβαλε για αυτό με την εμπιστοσύνη του και τα πλαισίωσε.

Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, ένας πολιτικός σχηματισμός, προερχόταν τόσο άμεσα απο το λαό, εξέφραζε το λαό και άνηκε στον λαό.

resist greece – βίντεο αλληλεγγύης από τη Τουρκία στη μνήμη του Παύλου Φύσσα[video]

Βίντεο συμπαράστασης στον αντιφασιστικό αγώνα, από τους συντρόφους αγωνιστές στην Τουρκία, στη μνήμη του Παύλου Φύσσα

Yunanistan’da şu anda direnmekte olan dostlarımız için hazırladığımız kısa bir video.
A short video for our friends in Greece who are resisting at the moment.

«ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΤΑΚΗ»... #KillahP

«Σκοτώσανε το γιο του μαστρο-Τάκη, που κουβαλάει λαμαρίνες στη Ζώνη»!
«Κι ο Παύλος στη Ζώνη δούλευε μέχρι το 2003»...
Είναι λόγια ενός από τους φίλους του Παύλου Φύσσα, του παλικαριού που δολοφονήθηκε από την αγέλη των φασιστών.
*
Η Χρυσή Αυγή, αυτή η ναζιστική συμμορία, ο εσμός των αποβρασμάτων, των βγαλμένων από τον κοινωνικό απόπατο, δεν πέταξε χτες τη μάσκα. Δεν είχε ποτέ μάσκα.
Ποτέ!
Το ξέρουν οι κύκλοι των εφοπλιστών που -σύμφωνα με την «Γκάρντιαν»- τους χρηματοδοτούν.
Το ξέρουν οι βιομήχανοι και οι εργοδότες που συλλέγουν «δούλους» από τους «ΟΑΕΔ» που έχουν ιδρύσει οι χρυσαυγίτες.
Το ξέρουν οι πολιτικοί Πόντιοι Πιλάτοι που λάνσαραν και προωθούν την άθλια θεωρία των «δυο άκρων».

Το ξέρουν οι ταγοί του περίφημου «συνταγματικού τόξου» που εκλεκτά μέλη τους ψηφίζουν σε ψηφοφορίες στη Βουλή υπέρ των ναζιστικών αποβρασμάτων.
Το ξέρουν οι ταγοί του περίφημου «συνταγματικού τόξου» που ηγούνται της ίδρυσης και λειτουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης ανθρώπων στην Ελλάδα του 2013.
Το ξέρουν εκεί στη ΝΔ που ακόμα δεν έχουν βγάλει μια κανονική ανακοίνωση για τη δολοφονική επίθεση των χρυσαυγιτών ενάντια στα μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα.
Το ξέρουν τα υψηλόβαθμα στελέχη του κράτους που προ μηνών απειλούσαν ότι «το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο».
Το ξέρουν τα χυδαία παπαγαλάκια των μιντιακών συγκροτημάτων που ξεκίνησαν με άρθρα του τύπου «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία» και έφτασαν να εξοικειώνουν την κοινή γνώμη με το ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης με τη συμμετοχή μιας «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής.
Το ξέρουν αυτοί που πουλάνε το ναζισμό με «λάιφ στάιλ» περιτύλιγμα, που λένε ότι η σβάστικα δεν είναι σβάστικα αλλά τρενάκι με μπαταρίες, που εμφάνιζαν το ναζιστικό απόπατο σαν χορωδία προσκόπων που συνοδεύει γριούλες στα ΑΤΜ.
Το ξέρουν οι μηχανισμοί του κράτους που ακόμα δεν έχουν απαντήσει αν ερευνήθηκε ποτέ εκείνη η απόρρητη έκθεση του τμήματος της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας, με ημερομηνία 10/12/1999, η οποία μιλά για στενές διασυνδέσεις των ναζιστών της Χρυσής Αυγής με την ΕΛ.ΑΣ.
Το ξέρουν όλοι αυτοί που στοιχειωδώς θα αντιδρούσαν αν δεν ήθελαν να βλέπουν τους ταγματαλήτες να χτυπούν μετανάστες στη Ραφήνα, να ακούνε ότι ταγματαλήτες μαχαιρώνουν μετανάστες στις γειτονιές, ότι ταγματαλήτες στήνουν καρτέρι σε κομμουνιστές, ότι ταγματαλήτες στρέφονται ενάντια στον εργατόκοσμο, φωνάζοντας μπροστά στις κάμερες: «Εμείς είμαστε μαζί με τους εφοπλιστές μας».
*
Γιατί αυτός είναι ο στόχος των ταγματαλητών:
Να τρομοκρατήσουν τον εργατόκοσμο. Οι λεχρίτες τού «αίμα μόνο για Ελληνες», είναι αυτοί που μετά το αίμα των Χασάν και των Αλί, έχυσαν το αίμα του γιου του μαστρο-Τάκη. Είναι αυτοί που χτύπησαν με λοστάρια πρωτοπόρους κομμουνιστές εργάτες στο Πέραμα. Είναι αυτοί που πήγαν με τον Μάνεση ενάντια στους απεργούς της «Χαλυβουργίας».
Εκεί στην ίδια «Χαλυβουργία» έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια στους απεργούς η κυβέρνηση του «συνταγματικού τόξου» των Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη.
*
Γι' αυτό οι ναζί πρέπει να αντιμετωπιστούν ως αυτό που είναι. Ως το μακρύ, τρομοκρατικό, δολοφονικό χέρι του συστήματος της εκμετάλλευσης, της βρωμιάς, της δυσωδίας και της σαπίλας.
Πρέπει να αντιμετωπιστεί και να τσακιστεί σύμφωνα με την υπόδειξη του Μπρεχτ:
«Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός».
Πρέπει να αντιμετωπιστεί γνωρίζοντας ότι πίσω από το ναζιστικό «αντισυστημικό» μακιγιάζ, βρίσκεται η εξουσία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, που εμφανίζεται ενώπιον των ανθρώπων του μόχθου με το φαιό σουλούπι άλλοτε του Χίτη και άλλοτε του γερμανοτσολιά και του ταγματασφαλίτη, άλλοτε του πολιτικού υποκόσμου και άλλοτε του πιο τραμπούκικου λαϊκισμού, άλλοτε του καρατέκα «άντρακλα» που χτυπάει γυναίκες και άλλοτε του νυχτόβιου μαχαιροβγάλτη που εξαπολύει πογκρόμ κατά του μετανάστη, του πολιτικού αντιπάλου, του «διαφορετικού»...
*
Η Χρυσή Αυγή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως η άλλη όψη του ίδιου πολιτικού νομίσματος της πλουτοκρατίας.
Είναι ακριβώς εκεί, στον κόρφο της πλουτοκρατίας, που επωάζεται το αυγό του φιδιού. Εκεί βρίσκεται η φωλιά του.
Γι' αυτό και μόνο ένα ρωμαλέο, ταξικό, εργατικό, λαϊκό, αντικαπιταλιστικό κίνημα είναι αυτό που έχει τη δύναμη όχι απλά να λιώσει το φασιστικό φίδι, όχι μόνο να το εκδιώξει από κάθε γειτονιά και από κάθε χώρο δουλειάς, όχι μόνο να επιβάλει να μην μπορούν να σταθούν σε καμιά γωνία αυτά τα αποβράσματα, αλλά ταυτόχρονα να αχρηστέψει και την καπιταλιστική μήτρα που το εκτρέφει και το αναπαράγει.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7617583&publDate=19/9/2013

ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ (La caduta degli dei) του Λουκίνο Βισκόντι (Luchino Visconti) – Full movie/greek subs

Η ιστορία της ταινίας ξεκινά το βράδυ της πυρπόλησης του Ράϊχσταγκ, στις 23 Φεβρουαρίου του 1933. Οι Εσένμπεκ, ιδιοκτήτες μεγάλης γερμανικής βιομηχανίας χάλυβα, ενημερώνονται καθώς δειπνούν εορτάζοντας τα γενέθλια του Βαρώνου Γιοάκιμ φον Εσένμπεκ. Από εκείνη τη νύχτα, οι σχέσεις ισορροπίας της οικογένειας με τους ανερχόμενους Εθνικοσοσιαλιστές θα ανατραπούν και τα μέλη της θα υποστούν μια προοδευτική, αλλά και αποκαλυπτική διάβρωση των συνειδήσεών τους από το δηλητήριο του ναζισμού…

Στην ταινία του «Οι καταραμένοι» (πρωτότυπος τίτλος: «Η πτώση των Θεών», γερμανικός: «Το λυκόφως των Θεών») ο Λουκίνο Βισκόντι ρίχνει το δικό του φως στον ίσκιο των ιστορικών γεγονότων για την επικράτηση και την πτώση του Γ΄ Ράϊχ, μέσα από την εξιστόρηση των προσωπικών συγκρούσεων και των σχέσεων των Εσένμπεκ με το καθεστώς με στόχο μια εξουσία «ή απόλυτη ή τίποτα».

Σε αυτήν την εξουσία στην οποία «όλα είναι επιτρεπτά», το έγκλημα, η φιλοδοξία, η ασπλαχνία, το μίσος συνέθεταν ένα «δυναμικό ενέργειας και οργής», έναν «αστείρευτο πλούτο» πάνω στον οποίο μπορούσε να «επενδύσει» ο ναζισμός.

Αλλά τα ανθρώπινα όρια μεταξύ αυτής της απόλυτης εξουσίας και της συντριπτικής αδυναμίας αποδεικνύονται πολύ σχετικά και τελικά τα άτομα που νοιώθουν Θεοί «εκπίπτουν» και καταστρέφονται ψυχολογικά, κοινωνικά και φυσικά.

Τα άτομα ζούσαν την αυταπάτη της εξουσίας όσο εξυπηρετούσαν τον ναζισμό, ο οποίος τελικά στην ταινία, επιλέγει το πιο διεστραμένο και αδίστακτο μέλος της οικογένειας. Τον Μάρτιν, ένα ψυχικά διαταραγμένο άτομο, που ο φόβος απλά καταλύει τον ναζιστικό μετασχηματισμό του.

«Χρησιμοποιούν τον Εθνικοσοσιαλισμό σαν όργανο για τις φιλοδοξίες τους. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός» θα πει ο Άσενμπακ, αξιωματικός των SS, στον Μάρτιν και θα του εξηγήσει: «Μόνο όποιος ξέρει ότι μπορεί να χάσει από τη μια μέρα στην άλλη ό,τι έχει κερδίσει χάρη στη δική μας υποστήριξη, μόνο αυτός είναι έμπιστος φίλος. Αυτός όμως που θέλει να γίνει άρχοντας των πάντων, και του εαυτού του, που εξαπατά τον εαυτό του νομίζοντας ότι μπορεί να λάβει μόνος του τις αποφάσεις, να σκέφτεται μόνος του. Αυτό, όχι…»

Αλλά και σε αυτό το χρονικό του κακού υπήρχαν τα προμηνύματα: «Οι Εσένμπεκ φέρνουν στον κόσμο παιδιά και κανόνια με τα ίδια συναισθήματα» θα δηλώσει ο φιλελεύθερος  της οικογένειας Χέρμπερτ, που τελικά ανέλαβε το κόστος να αντισταθεί σε αυτό που οι άλλοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συνεργούσαν. Και θα συμπληρώσει «Φταίμε όλοι. Άδικα υψώνεις την φωνή όταν είναι πολύ αργά, έστω και για να σώσεις την ψυχή σου. Εμείς δώσαμε στην Γερμανία την άρρωστη δημοκρατία. Ο ναζισμός είναι δικό μας δημιούργημα. Γεννήθηκε στα εργοστάσια μας, τράφηκε με τα χρήματά μας»

Παίζουν: Dirk Bogarde, Ingrid Thulin, Helmut Griem, Helmut Berger, Renaud Verley, Umberto Orsini, Charlotte Rampling κ.α.
Μουσική: Maurice Jarre , Φωτογραφία: Armando Nannuzzi, Pasqualino De Santis
Σενάριο: Nicola Badalucco, Enrico Medioli, Luchino Visconti
Σκηνοθεσία: Luchino Visconti

Greek anti-fascist musician murdered by neo-Nazi thugs

Pavlos Fyssas, a 34-year-old left-wing activist and hip-hop artist, was stabbed to death by Golden Dawn supporters in the Keratsini district of Athens.

A report by Pavlos’ father (via Occupied London):

Pavlos’ friends made a remark against Golden Dawn inside a café where they were watching a football match. Somebody from a nearby table overheard them and made a phone call to Golden Dawn members. Golden Dawn squads arrived almost simultaneously with DIAS motorbike police. Pavlos tried to help his friends evade the scene, but he was ambushed by another Golden Dawn squad and surrounded. Then another Golden Dawn associate drove with his car opposite in an one-way street, stopped and stabbed him to death, while the DIAS policemen did not intervene. One girl asked them to help but they didn’t. They only approached afterwards to arrest the man with the main suspect.

From eye-witness report (via Indymedia Athens):

Around 24:00 a group of 15-20 fascists, wearing black T-shirts and military pants and boots, was deployed on P. Tsaldari street. During that time, Pavlos (a.k.a. Killah P) was walking with his girlfriend and another couple when he was spotted by the fascists shouting “what are you looking for here, you know there is no place for you in this hood”. The fascists hunted the two couples down P. Tsaldari street towards Gr. Lampraki avenue, where from another street, a new group of around 10 fascists came out and surrounded the guys. At that time, a car drove opposite in an one-way street, stopped, the driver came out and stabbed Killah P once in the heart and once in the abdomen (the stabbing on his abdomen had an upside-down “L” shape).

The whole scene took place in the presence of DIAS motorbike police, who only afterwards and only as soon as most of the fascists had already dispersed, arrested the murderer (according to some witnesses Killah P, while still in shock, kept pointing at the murderer and this is how the cops arrested him — a 55-year-old holding a knife, described by other eye-witnesses as a known Golden Down associate). The ambulance took 35 minutes to arrive and Pavlos was pronounced dead at Nikaia general hospital.”

A call for a gathering on the spot of his assassination was made for today, Wednesday 18:00, on 60, P. Tsaldari street (from Athens, via public bus B18 from Ralli-Salaminas, or Γ18 from Gr. Lampraki, from Piraeus via public bus 824 or 826). There are also calls for demonstrations in Thessaloniki: 10:00 in the teachers demo, 16:00 in Physics dept. in AUTH university campus, 18:00 demonstration from “Kamara” on Egnatia street. In Mytilene, Lesbos island, 18:00 on Sappho square, in Patras, 10:00 on Olga square, in Larissa 10:00 in the 1rst Lyceum and 10:30 in the teachers’ demo, in Komotini and many other towns there also demos on 18:00.

It is hardly surprising that the Greek police once again did nothing to prevent Golden Dawn’s fascist violence (Golden Dawn is largely supported by the Greek capitalists, the government and the church, as a willful thug against militants, workers and the poor, and more than half of the police vote for this openly neo-Nazi party) if not actively participating in or covering the organisation of what looks as a death trap for a well-known radical, member of the metalworkers union and antifa hip-hop artist in a working class district, near the spot where a few days ago eight members of the communist party (KKE) were also brutally assaulted by Golden Dawn neo-Nazis.

The silence of the mass media, which are kept alive with the government’s vast loans and benefits, is hardly surprising. They either decided to describe the assassination as a “fight after an argument about football” or not to mention it at all. They are the same mass media that promote every misanthropic Golden Dawn activity as an “opposition to the system’s flaws”, and lately as a realistic government partner for the future. They are of course the voice of their owners, the same few families of capitalists, owners of a shitload of tanker ships, banks and hotels that support the right-wing government and its thuggish little counterpart on the streets, the Golden Dawn, in what they see as a Golden opportunity to get rid of workers’ rights and turn Greece into a proper labor camp under the nationalist and religious kitsch.

It is worth noticing that this is a hard time for the government and their Nazi counterparts, as even after their full scale assault on anarchists, squatters, and workers’ struggles, the movements seems to find again its momentum, with thecurrent struggles of the teachers, the hospital workers, and so on.

Παύλος Φύσσας, 34 χρονών νεκρός. Μαχαιρώθηκε από χέρι φασίστα.

Ακόμα μια πολιτική δολοφονία..

Πως είσαι σήμερα Νοικοκυρούλη Ελληνάκο;..Στεναχωρέθηκες,Σταυροκοπήθηκες,Φοβήθηκες ακόμα πιο πολύ;..Καταδίκασες και πάλι την Βία,και ξεκίνησες να αναμασάς πάλι την άθλια θεωρία των <<δυο άκρων>> όπως σου έμαθαν να κάνεις τόσα χρόνια;;..!!

Θυμήσου όμως  ποιούς ψήφισες για να'' ξεβρωμίσει ο τόπος''..Από ποιούς όμως να ξεβρωμίσει ο τόπος;;..Από συνανθρώπους σου που αγωνίζονται για ισότητα,δικαιοσύνη,και αξιοπρέπεια;;..Λέξεις και έννοιες που ακόμα και τώρα σου είναι άγνωστες γιατί μέσα στο κεφάλι σου τα σκατά έχουν κάνει κατάληψη και δεν έχει μείνει χώρος ούτε για έναν στοιχειώδη λογισμό..

Συνέχισε Ελληνάκο να ντοπάρεσαι με την αγγλοσαξονική σου γαλανόλευκη σημαία,με τον στρατό σου,με τους κακούς Τούρκους,με τον χολιγουντιανό Λεωνίδα..Συνέχισε να μισείς τους μετανάστες..
Το κτήνος που έθρεψες <<αθώε>> νοικοκυραίε, δεν θα χορτάσει με το αίμα των αριστερών και των αλλοδαπών μόνο.Πολύ σύντομα θα μυρίσει και το δικό σου αίμα.Γιατί πολύ απλά τιμωρέ της πλάκας, η συμμορία κάθε άλλο παρά να τιμωρήσει το σύστημα επιδιώκει. Η συμμορία επιδιώκει την καταστολή των λαϊκών αγώνων,σπέρνοντας τον φόβο,την τρομοκρατία και τον θάνατο.. 

Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και ο κύκλος αίματος από την πλευρά της Χρυσής Αυγής έχει ανοίξει από καιρό και το συγκεκριμένο δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Μετά τις χιλιάδες αυτοκτονίες των τελευταίων χρόνων, τις κρατικές δολοφονίες, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, το παρακράτος,μετά από τις δολοφονίες μεταναστών, το κυνήγι αντιφασιστών και το ξύλο στους κομμουνιστές  πριν λίγες μέρες, η Χρυσή Αυγή με την απόλυτη και πλήρη κάλυψη της αστυνομίας  και της κυβέρνησης, δολοφονεί ανοιχτά στον δρόμο οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη..

Ο Φασισμός έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.

“Τώρα σκοτώνουνε παιδιά μπροστά στα μάτια μας
κι εμείς μεσ’την Ελλάδα μετράμε τα κομμάτια μας”
Killah P

"Θα σηκώσω όρθιο τον κόσμο!" Γράμματα του Χοσέ Μαρτί

 

Ώρες – ώρες μελαγχολίες με πλημμυρίζουν και σαν σκιές με τυλίγουν μέσα τους. Και έχουν αυτά τα μικροπράγματα τόσο πραγματικό μεγαλείο και μεγαλώνω κι εγώ τόσο μαζί τους και κινούμαι τόσο καλά, που αν και δεν είμαι παρά μια αιώνια αγωνία του ίδιου του εαυτού μου – έχω ένα παράξενο χαμόγελο για τους τρελούς πόνους μου και σκέψεις γεμάτες στοργή γι’ αυτές τις ακατανίκητες θλίψεις που με τυλίγουν… Γιατί η ζωή είναι αγώνας· γι’ αυτό ζω. Γιατί η ζωή είναι πόνος· γι’ αυτό ζω: ζω, γιατί πρέπει να είμαι πιο δυνατός από κάθε εμπόδιο και από κάθε αξία.

1877. (Στη Ροσάριο Ντέλα Πένια).

Είναι ανάγκη να κάνουμε μόδα την αρετή. Εσείς την κάνατε μόδα… Δημοσιεύετε, δημοσιεύετε. Στην Κούβα σε κάθε τρύπα. Οι πόλεμοι βαδίζουν πάνω σε δρόμους από χαρτιά. Κάντε να μη μας φοβούνται και να μας θέλουν. Κάντε ν’ αποχτήσουν εμπιστοσύνη σε μας.

Γενάρης του 1892. (Στον Ανχελ Πελαές).

«Σήμερα, 25 του Μάρτη (1895), την παραμονή ενός μεγάλου ταξιδιού, σε σκέφτομαι. Χωρίς σταματημό σκέφτομαι εσένα. Εσύ, μέσα στην οργή της αγάπης σου, πονάς για τη θυσία της ζωής μου. Και γιατί με γέννησες δίνοντάς μου μια ζωή που αγαπάει τη θυσία; Λόγια, δεν μπορώ να πω. Το καθήκον ενός ανθρώπου βρίσκεται εκεί που είναι πιο χρήσιμος. Όμως μέσα στην ολοένα αυξανόμενη και αναγκαστική αγωνία μου, βαδίζει συνέχεια πλάι μου η ανάμνηση της μάνας μου. Αγκάλιασε από μέρους μου τις αδερφές μου και τους συντρόφους τους. Μακάρι να μπορούσα να τους δω μια μέρα όλους γύρω μου, ευχαριστημένους από μένα! Και τότε, ω ναι, θα σε φροντίζω εγώ με χάδια και περηφάνια. Τώρα, δώσε μου την ευχή σου, και να πιστεύεις πως ποτέ δεν θα βγει από την καρδιά μου έργο χωρίς ευσπλαχνία κι αγνότητα. Την ευλογία σου. Έχω λόγο να πηγαίνω πολύ πιο ευχαριστημένος και σίγουρος απ’ όσο θα μπορούσες να φανταστείς. Δεν είναι ανώφελες η αλήθεια και η τρυφερότητα. Μην υποφέρεις για μένα».

Μοντεκρίστι, 25 Μάρτη 1895. (Το τελευταίο γράμμα στη μητέρα του, τη Δόνα Λεονόρ Πέρες).

«Μέχρι σήμερα δεν είχα νιώσει άντρας. Έζησα ντροπιασμένος και σέρνοντας τις αλυσίδες της πατρίδας μου, σε όλη μου τη ζωή. Η διαύγεια της ψυχής κάνει ανάλαφρο το κορμί μου. Αυτή η γαλήνη και η ευφορία εξηγούν την καρτερία και την αγαλλίαση με τις οποίες προσφέρονται στη θυσία οι άντρες… Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο του Γκόμες, ιδρωμένο και γενναίο – και μ’ έκφραση τρυφερή – όταν ανέβαινε τους γλιστερούς λόφους, τις γεμάτες από βράχους και θάμνους πλαγιές και όταν περνούσε τα ποτάμια με τη μακρύκανη καραμπίνα και το ρεβόλβερ και το κοντόφαρδο μαχαίρι και τα διακόσια καψούλια και το γυλιό. Και μετά μου αφήνει την καραμπίνα μου, όταν αποκάμνω με το γυλιό μου, και συνεχίζει να σκαρφαλώνει με το δικό μου και το δικό του.

Πηγαίνουμε αγκομαχώντας μέχρι τις κορφές των πλαγιών. Πέφτουμε γελώντας. Την ώρα του συναγερμού – και υπήρξαν τέτοιες με το παραπάνω – οι έξι καραμπίνες βρίσκονται ενωμένες. Κοιμηθήκαμε σε σπηλιές∙ και στο γυμνό βουνό. Το κτηματάκι με την εξυπηρετική νοικοκυρά του και το ζεστό φαΐ ήταν στον πόλεμο μια πολυτέλεια. Τώρα μ’ επιμονή μας δείχνουν αγάπη. Ο ένας φέρνει την κίτρινη γλυκοπατάτα του ή την άκρη από ένα χοντρό λουκάνικο ή την ψητή μπανάνα του∙ ο άλλος μου κάνει πρόποση με το βρασμένο με πορτοκαλόφυλλα και μέλι νερό του. Ένας άλλος μου χαρίζει ένα ξυνό πορτοκάλι, γιατί άκουσε πως έφαγα κάτι τέτοιο μ’ ευχαρίστηση στο δρόμο…».

Δικαστική περιφέρεια του Μπαρακόα, 16 Απρίλη 1895. (Στον Γκονζάλο Ντε Κεσάδα και στον Χ. Γκουέρα).

«Ήδη μπορώ να γράψω…Ήδη διατρέχω κάθε μέρα τον κίνδυνο να δώσω τη ζωή μου για την πατρίδα και για το καθήκον μου - δεδομένου ότι το καταλαβαίνω κι έχω το κουράγιο που χρειάζεται για να το κάνω – το καθήκον να εμποδίσω έγκαιρα για την ανεξαρτησία της Κούβας την επέκταση των Ηνωμένων Πολιτειών στις Αντίλες και το να ριχτούν μ’ αυτή την περίσσεια δύναμη στα εδάφη μας της Αμερικής. Όσα έκανα μέχρι τώρα, και όσα θα κάνω, γι’ αυτό το σκοπό είναι…

Έζησα μέσα στο τέρας και ξέρω τα σωθικά του. Και η σφεντόνα του Δαβίδ… Έφτασα με το στρατηγό Μάξιμο Γκόμες και με τέσσερις ακόμα σε μια βάρκα, όπου χειρίστηκα το κουπί της πλώρης μέσα σε καταιγίδα κι έφερα τη βάρκα σ’ ένα γεμάτο πέτρες άγνωστο ακρογιάλι μας. Για δεκατέσσερις μέρες περπάτησα μέσα από αγκάθια και υψώματα φορτωμένος με το ηθικό και την καραμπίνα μου.

Στο πέρασμά μας ξεσηκώνουμε κόσμο. Μέσα στην καλοσύνη των ψυχών βλέπω τη ρίζα αυτής της στοργικής φροντίδας μου για τα βάσανα του ανθρώπου και για το πόσο είναι δίκαιο να το γιατρέψουμε: Οι κάμποι είναι δικοί μας... Ξέρω θα εξαφανιστώ. Όμως δεν θα εξαφανιζόταν μαζί με εμένα η σκέψη μου ούτε θα με τρόμαζε το σκοτάδι μου. Κι όσο θα έχουμε μορφή ανθρώπου, θα οικοδομούμε. Ξεπλήρωσέ το αυτό το χρέος σε μένα, ή σε άλλους… Ήδη ξέρω τις – σιωπηλές – επιπλήξεις σου μετά το ταξίδι μου…

Στρατόπεδο του Ντος Ρίος, 18 Μάη 1895. (Στον Μανουέλ Α. Μερκάντο, «το φίλο της ψυχής μου», «τον πιο αγαπημένο μου αδελφό»).

Εγώ αναλογίστηκα τον πόλεμο: η ευθύνη μου αρχίζει μ’ αυτόν, αντί να τελειώνει. Για μένα η πατρίδα δεν θα είναι ποτέ θρίαμβος, αλλά αγωνία και καθήκον. Ήδη κοχλάζει το αίμα. Τώρα πρέπει να δώσουμε στη θυσία σεβασμό και έννοια ανθρώπινη και αξιαγάπητη: Πρέπει να κάνουμε ορατό – και απρόσβλητο- τον πόλεμο. Αν ο πόλεμος με διατάξει – όπως και είναι η μοναδική επιθυμία μου – να μείνω μέσα σ’ αυτόν. Αν με διατάξει – καρφώνοντάς μου την ψυχή – να πάω μακριά από εκείνους που πεθαίνουν όπως θα ήξερα εγώ να πεθάνω, θα έχω το κουράγιο να το κάνω. Όποιος σκέπτεται τον εαυτό του δεν αγαπάει την πατρίδα…

Θα σηκώσω όρθιο τον κόσμο. Όμως η μοναδική επιθυμία μου θα ήταν να πολεμήσω εδώ, με τον τελευταίο μαχητή. Και να πεθάνω σωπαίνοντας. Για μένα ήρθε ήδη η ώρα. Όμως μπορώ ακόμα να υπηρετήσω αυτή την μοναδική καρδιά των δημοκρατιών μας. Οι ελεύθερες Αντίλες θα σώσουν την ανεξαρτησία της Αμερικής μας και την ήδη αμφίβολη και τραυματισμένη τιμή της αγγλικής Αμερικής και ίσως θα επιταχύνουν και θα στεριώσουν την ισορροπία του κόσμου. Κοίταξε αυτό που κάναμε – εσύ με τα μέτρα της νιότης σου κι εγώ με τα δείγματα της ξεσκισμένης καρδιάς μου.

Ας κάνουμε πάνω από τη θάλασσα – μ’ αίμα κι αγάπη – αυτό που κάνει στο βάθος της θάλασσας η οροσειρά από φωτιά των Άνδεων... Αντίο, σε σένα και στους ευγενικούς κι επιεικείς φίλους μου. Σας χρωστάω την ευδαιμονία του μεγαλείου και της αγνότητας μέσα σ’ αυτό το τραχύ και άσχημο ανθρώπινο σύμπαν. Ύψωσε δυνατά τη φωνή σου: γιατί, αν πέσω, θα είναι επίσης για την ανεξαρτησία της δικής σου πατρίδας.

(Στον Φεντερίκο Ενρίκες-ι-Καρβεχάλ).

Ας πεθάνουμε οι μεν και ας ετοιμαστούν εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να πεθάνουν να βάλουν το όπλο στο χέρι των νέων στρατιωτών της ελευθερίας μας. Όρθιοι, όπως στην άκρη ενός τάφου, ας ανανεώσουμε τον όρκο των ηρώων.

10 Οκτώβρη του 1889.

Χοσέ Μαρτί : Ποιήματα του μαχητή-ποιητή της Κουβανικής ανεξαρτησίας

Η ΜΙΚΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

Θέλω, κάτω από τη σκιά ενός φτερού,

να διηγηθώ αυτή την ανθισμένη ιστορία:

Η μικρή από τη Γουατεμάλα,

αυτή που πέθανε από έρωτα.

Ήταν από λευκά κρίνα οι ανθοδέσμες,

και οι μπορντούρες από μετάξι

και από γιασεμί. Τη θάψαμε

μέσα σε φέρετρο από μετάξι.

…Αυτή χάρισε σε αυτόν που την ξέχασε

ένα μαξιλαράκι με αρώματα.

Εκείνος γύρισε, γύρισε παντρεμένος.

Αυτή πέθανε από έρωτα.

Πήγαιναν κουβαλώντας την στους ώμους

επίσκοποι και απεσταλμένοι.

Πίσω πήγαινε ο λαός κατά κύματα

όλοι φορτωμένοι με λουλούδια.

…Αυτή για να τον ξαναδεί,

βγήκε να κοιτάξει από το ύψωμα.

Αυτός γύρισε με τη γυναίκα του.

Αυτή πέθανε από έρωτα.

Σαν πυρωμένος μπρούντζος

στο φιλί του αποχαιρετισμού

ήταν το μέτωπό της. Το μέτωπο

που περισσότερο αγάπησα στη ζωή μου.

Μπήκε αργά στο ποτάμι,

την έβγαλε νεκρή ο γιατρός.

Λένε πως πέθανε απ’ το κρύο.

Εγώ ξέρω πως πέθανε από έρωτα.

Εκεί στην παγωμένη κρύπτη,

την ακούμπησαν πάνω σε δυο πάγκους.

Φίλησα το λεπτό της χέρι

φίλησα τα λευκά γοβάκια της

σιωπηλός, σαν έπεσε το βράδυ,

με φώναξε ο νεκροθάφτης.

Ποτέ πια δεν ξαναείδα

αυτή που πέθανε από έρωτα!

ΔΙΨΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Μονάχος είμαι: φίλος φτάνει ο στίχος,

Όπως στης φουντωμένης περιστέρας

Το κάλεσμα τρέχει γοργά το ταίρι.

Κι όπως απ' τα ψηλά βουνά την άνοιξη

Σε πλούσια ρυάκια από γκρεμούς και χούνες

Τα λιωμένα κατρακυλάνε χιόνια,

Έτσι απ' τα πλακωμένα σωθικά μου,

Βάλσαμο-αγάπη αχορτασιά επουράνια,

Για επουράνια ομορφιά σα χιόνια λιώνουν.

Έτσι απ' τον ουρανό, πάνω απ' την πλάση,

Καθώς αν τ' άστρα, της σιωπής νυφούλες,

Χύναν το αβρό τους φως για να μυρώσουν

Με παρθένα ψυχή τη ματωμένη

Τη θλιμμένη Ανθρωπότητα ‒ κι απ' τ' άνθη

Τ' αόριστο άρωμα έτσι δα σκορπιέται.

Δώστε το μέγα και το τέλειο: δώστε μου

Του Μικελάντζελο ένα σκίτσο, ένα σπαθί

Με λαβή του Τσελίνι, πιο όμορφη

Κι απ' τις ανάερες φιλντισένιες στέγες

Που της Φύσης να μαστορεύει αρέσει.

Δώστε το έξοχο καύκαλο όπου κάψαν

Τον Παγκόσμιο Αμλετ, τη θυελλώδη

Τρέλα του Μόρου¹: την Ινδιάνα

Μαιτρέσα που στην όχθη στο ποτάμι

Που του παλιού Τσιτσέν² τα τείχη λούζει

Στον ίσκιο ενός πομπώδικου πλατάνου

Και των ίδιων της των μαλλιών, το σβέλτο

Και λουστρινένιο στέγνωνε κορμί της.

Το γαλανό ουρανό μου δώστε, τη γαλήνια,

Την άφατη, την ήρεμη, την αιώνια

Του μάρμαρου ψυχή που έχει στο Λούβρο

H Μήλος, ανθό κι αφρό της, χαρισμένα.

ΚΟΥΠΑ ME ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ

Μια κούπα με φτερούγες, ποιος την είδε
Πριν από εμέ; Την είδα που ανηφόριζε

Με μεγαλείο αργό σαν όποιον χύνει

Λάδι αγιασμένο· στις γλυκές της άκρες

Πίεζα τα χείλια μου που αγάλλονταν.

Ούτε μια στάλα ούτε μια στάλα μόνη

Δεν έχασα απ' το νέκταρ των φιλιών σου!

Το κεφάλι με τα μαλλιά τα μαύρα ‒

Το θυμάσαι;‒ σου χάιδευα έτσι, που

Τα γενναιόδωρα χείλια σου από μένα

Δεν ξεκολλούσαν. Άσπρη σαν το φίλημα

Που μέσα σου με διάχυνε ήταν γύρω

Η φίνα ατμόσφαιρα. Τη ζωή μου ακέρια

Στην αγκάλη σου ένιωθα ν’ αγκαλιάζω!

Τον κόσμο χάνω απ' τα μάτια, τους θορύβους του,

Τη ζηλιάρα και βάρβαρή του αμάχη!

Στους αιθέρες ανέβαινε μια κούπα

Κι εγώ σε μπράτσα αόρατα φερμένος

Πιασμένος απ' τις γλυκές της άκρες

Στο διάστημα το γαλανό υψωνόμουν.

Ω άγάπη, ω μέγα, ω τέλειε καλλιτέχνη!

Ρόδα απ' τη λάμα ο σιδεράς σκαρώνει·

Έναν αετό ή ανθό ή γυναίκα ή άγγελο

Στο μάλαμα σμιλεύει ο χρυσικός·

Μα μόνο, μόνο εσύ ξέρεις τον τρόπο

Να μικραίνεις σ' ένα φιλί το σύμπαν.

Από το βιβλίο του Χοσέ Μαρτί - Στίχοι Απλοί (1891)

«Βάσανα! Ποιος τολμά να πει

Πως έχω εγώ βάσανα; Αργότερα,
Μετά από τον κεραυνό και τη φωτιά
Θα έχω χρόνο για να υποφέρω.

Εγώ ξέρω για ένα μεγάλο πόνο
Ανάμεσα στα βάσανα τα ανείπωτα:
Η σκλαβιά των ανθρώπων
Είναι η μεγάλη δυστυχία του κόσμου!

Υπάρχουν βουνά και πρέπει να σκαρφαλώσεις
Στα ψηλά βουνά. Μετά
Θα δούμε, ψυχή, ποιος είναι
Αυτός που σε έχει καταδικάσει να μου πεθάνεις!»

*****************

«Η αγάπη, μάνα, για την πατρίδα
δεν είναι η γελοία αγάπη για τη γη
ούτε για το χορτάρι που πατάνε τα πόδια μας
είναι το άσβεστο μίσος γι’ αυτόν που την καταπιέζει
είναι η αιώνια έχθρα γι’ αυτόν που της επιτίθεται…»

*********************

Στην εισαγωγή του βιβλίου των Απλών Στίχων, ο Μαρτί δηλώνει πως το δημοσιεύει «γιατί αγαπάει την ειλικρίνεια και πιστεύει στην αναγκαιότητα να εκφράζεται το συναίσθημα με τρόπο απλό και ειλικρινή». Με την απλότητα τους ο Μαρτί είχε την πρόθεση να έχει πρόσβαση στο ευρύτερο δυνατό ακροατήριο και να πλησιάσει τη φωνή του σε αυτή των καταπιεσμένων. Η σοφία των Απλών Στίχων, το μεγαλείο τους, δίνεται από τη χρήση της γλώσσας του λαού, του απλού ανθρώπου, για να του μεταδώσει με αυτή, ένα μήνυμα ωραιότητας.»

Patria es humanidad

Πατρίδα είναι η ανθρωπότητα

«Όλος ο κόσμος μπορεί να χωρέσει σ' ένα σπυρί καλαμποκιού»

«Θα σηκώσω όρθιο τον κόσμο!»

«Θα πεθάνω με το πρόσωπο στον ήλιο!»