«Έφυγε» ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ

Dušan Makavejev 13 Οκτωβρίου 1932 -  25 Ιανουαρίου 2019

«Έφυγε» ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ, ένας από τους πραγματικά αληθινούς αναρχικούς του σύγχρονου κινηματογράφου, ο πιο σημαντικός ίσως σκηνοθέτης του νέου γιουγκοσλάβικου κινηματογράφου, πριν τον Εμίρ Κουστουρίτσα.

 Γεννημένος στο Βελιγράδι το 1932 ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ βίωσε την γερμανική κατοχή και αγάπησε από νωρίς το σινεμά κάνοντας την πρώτη του μικρού μήκους ταινία όσο σπούδαζε ακόμη ψυχολογία. Η ανατρεπτική του διάθεση απέναντι στο σινεμά την πολιτική και την σεξουαλικότητα έγινε σαφής από πολύ νωρίς όταν σε μια από τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του, το «Μην Πιστεύεις σε Μνημεία» του 1958, οι λογοκριτές βρήκαν μια σκηνή αποπλάνησης ανάμεσα σε μια γυναίκα κι ένα άγαλμα τόσο ερωτική που απαγόρευσαν ολοκληρωτικά την προβολή της ταινίας.

Η πολιτική, ο μαρξισμός, η σεξουαλικότητα, ο φροϋδισμός και γενικότερα η ανθρώπινη συμπεριφορά, αλλά και οι θεωρίες του Βίλχελμ Ράιχ (όπως τις ανέπτυξε ιδιαίτερα στην αριστουργηματική ταινία του «Τα μυστήρια του οργανισμού»), είναι θέματα που επανεμφανίζονται στις ταινίες του, με ένα στιλ που αναμιγνύει με δεξιοτεχνία και φαντασία το μαύρο χιούμορ με το σαρκασμό.

Οι ιδεολογικές του τοποθετήσεις θα τον αναγκάσουν πρόωρα να εγκαταλείψει την πατρίδα του και ν’ αναζητήσει αλλού την υποστήριξη για να γυρίσει τις υπόλοιπες (λιγοστές δυστυχώς) ταινίες του: «Σουίτ Μούβι» (1974), μια το ίδιο "τολμηρή" με «Τα μυστήρια του οργανισμού» ταινία, με υπόκρουση τη θαυμάσια μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.

Χρησιμοποιώντας τον τρόπο του «κολάζ»,ο Μακαβέγιεφ παρατάσσει σκηνές στις ταινίες του, που επιφανειακά φαίνονται ασύνδετες και άσχετες αλλά που τελικά αποδεικνύεται να έχουν μια βαθύτερη και πραγματικά συγκλονιστική σχέση, με τον τρόπο που το επιδίωκαν οι σουρεαλιστές.

Με μια αληθινά μπρεχτική μέθοδο, ο Μακαβέγιεφ αναλύει και παρουσιάζει στον θεατή, για να κρίνει μόνος του, το καθένα από τα θέματά του, χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο του κολάζ, μέθοδο που δεν περιορίζεται μόνο στην εικόνα, αλλά επεκτείνεται και στην ηχητική πλευρά, ιδιαίτερα στη χρησιμοποίηση της μουσικής.

Την επόμενη, προτελευταία του ταινία του, την πολιτική φάρσα «Μανιφέστο» (1988) ο Μακαβέγιεβ θα γυρίσει στη Γιουγκοσλαβία, ενώ την τελευταία του ταινία, «Ο γορίλας κάνει μπάνιο το μεσημέρι» (1993), πολιτική σάτιρα, γύρω από τις περιπέτειες ενός Ρώσου στρατιώτη στο Βερολίνο, ο σκηνοθέτης στράφηκε στη Γερμανία. Ενδιάμεσα, και για ένα μεγάλο διάστημα, θα διδάσκει σκηνοθεσία σε αμερικανικά πανεπιστήμια.

Φασιστική επίθεση στην κατάληψη «Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος-Σχολείο»

Επιθέσεις φασιστών στον «Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο» και στη φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, στο περιθώριο συλλαλητηρίου για το μακεδονικό.

Oμάδα περίπου ογδόντα ακροδεξιών προσπάθησε να επιτεθεί στον  Κοινωνικό Χώρο χωρίς επιτυχία, ενώ η αστυνομία έριξε χημικά προς την κατάληψη και όχι προς τους ακροδεξιούς. Είναι η τρίτη φορά που δέχεται μια τέτοια επίθεση, ενώ στην πόλη πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις για το Μακεδονικό. Η πρώτη είχε γίνει τον Ιανουάριο, την ίδια μέρα που σημειώθηκε ο εμπρησμός της Libertatia, ενώ διεξαγόταν τότε συλλαλητήριο, ενώ στις αρχές Ιουλίου είχε σημειωθεί επίθεση με πέτρες από φασίστες που συμμετείχαν σε αυτοκινητοπομπή για το Μακεδονικό.

H καταγγελία από τον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο:

Λίγο αργότερα έγινε και δεύτερη επίθεση αυτή την φορά στη φοιτητική λέσχη, όταν ομάδα ακροδεξιών, φορώντας κουκούλες και κραδαίνοντας καδρόνια και πυροσβεστήρες άναψαν φωτιά μπροστά από τη λέσχη  και πέταξαν και βόμβες μολότοφ.Oι φοιτητές για να γλιτώσουν έφυγαν από την πίσω πόρτα της λέσχης.

HRD : Νέα ακροδεξιά εξτρεμιστική ομάδα

«Πρεμιέρα» έκανε στο εθνικιστικό-ακροδεξιό συλλαλητήριο της (Κυριακής 20/1/19) μια νέα ακροδεξιά εξτρεμιστική ομάδα η Η.R.D

H εν λόγω ομάδα αυτοπροσδιορίζεται ως «Hellenic Resistance Department» και διατηρεί σελίδα «κοινότητας» στο Facebook, στην οποία και δημοσίευσε φωτογραφίες από την παρουσία μελών της στην πλατεία Συντάγματος.

 

Ομοιόμορφος εξοπλισμός και εμφάνιση

Τα άτομα αυτά εμφανίστηκαν από νωρίς στην Πλατεία Συντάγματος με τα διακριτικά HRD στα μπουφάν τους, μαύρα κράνη, μαύρα στρατιωτικά παντελόνια, σακίδια αλλά και ίδιου τύπου μεταξύ τους αντιασφυξιογόνες μάσκες. Μαρτυρίες που έχουμε στη διάθεσή μας τοποθετούν χρονικά την αποχώρηση της ομάδας από τον χώρο των επεισοδίων, μέσω του σταθμού μετρό Μοναστηράκι, αργά το απόγευμα.

Στις εικόνες διακρίνεται ξεκάθαρα το ομοιόμορφο της αμφίεσής τους, καθώς και η εξόφθαλμη κατοχή εμπρηστικών μηχανισμών με εύφλεκτη ύλη και εκρηκτικά. Στοιχεία που τράβηξαν την προσοχή κάποιων φωτορεπόρτερ οι οποίοι τους φωτογράφισαν σε διάφορες στιγμές, δίνοντας μας ακόμα καλύτερη εικόνα για την ενδυμασία, τις προθέσεις και τον εξοπλισμό τους.

Ψάχνοντας κανείς στην σελίδα «κοινότητας» που διατηρούν στο FB, μπορεί να δει φωτογραφίες από από την παρουσία μελών της ομάδας στα Εξάρχεια, με το σχόλιο:

Σε άλλη εικόνα, δημοσιευμένη στις 28 Δεκεμβρίου 2018 εικονίζονται έξω από το χώρο που στεγάζει τον σύνδεσμο του Αστέρα Εξαρχείων στον πεζόδρομο της Τσαμαδού με σχόλιο:

Ακόμα πιο χαρακτηριστική για τον εξτρεμιστικό χαρακτήρα της είναι μια σύνθεση φωτογραφιών που η εν λόγω ομάδα έχει δημοσιεύσει και οι οποίες απεικονίζουν εργαστήριο με αντιδραστήρια, δοχεία και εργαστηριακό εξοπλισμό, ο οποίος παραπέμπει σε κατασκευή εκρηκτικών ουσιών και συνοδεύεται από το σχόλιο:

Η ομάδα αφήνει να εννοηθεί πως διατηρεί επιπλέον εργαστήρια αυτού του τύπου θυμίζοντάς μας ακροδεξιούς εξτρεμιστές άλλων χωρών των οποίων οι ενέργειες στέρησαν πολυάριθμες ζωές.

Το ερώτημα που δημιουργείται λοιπόν μετά την «πρεμιέρα» της συγκεκριμένης ομάδας ακροδεξιών εξτρεμιστών, είναι αν θα προλάβουν οι αρχές να ταυτοποιήσουν αυτά τα άτομα και να ερευνήσουν τις ενέργειες τους πριν οι έμμεσες απειλές της ομάδας γίνουν πραγματικότητα και θρηνήσουμε θύματα.

Ενημέρωση 22/01/2018 12:56: Η εν λόγω ομάδα κατέβασε το βράδυ της Δευτέρας 21/01 και μετά τη δημοσίευση του άρθρου, όλες τις σχετικές δημοσιεύσεις και φωτογραφίες που αναφέρονται παραπάνω.

omniatv.com

«Ένα αλλιώτικο παιδάκι»

Ένα τραγούδι του Παύλου Παυλίδη & των B-Movies  στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου και όχι μόνο… 

Ένα «αλλιώτικο παιδάκι» ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος ,όπως είμαστε άλλωστε όλοι μας.

**************

Ο Παύλος Παυλίδης με μια ανακοίνωση του στο Facebook ανέφερε:

«Νέο τραγούδι!
Λίγες μέρες μετά το θάνατο του Ζακ μου τηλεφώνησαν οι φίλοι του και με
ρώτησαν αν θέλω να πω κάτι για το περιστατικό. Τους είπα ότι γράφω
ένα τραγούδι που μιλάει γι’ αυτό και ότι προτιμώ να εκφράσω έτσι τη λύπη
μου και να πω την άποψη μου, και ότι αυτό μου φαίνεται πιο ουσιαστικό
και χρήσιμο. Τους είπα επίσης ότι θέλω να τους συναντήσω και να μάθω
από κοντά λεπτομέρειες για να έχω καλύτερη εικόνα. Κουβεντιάζοντας
μαζί τους γεννήθηκε και η ιδέα αυτού του βιντεοκλιπ. Ευχαριστώ όλους
όσους συμμετείχαν με οποιονδήποτε τρόπο. Ήταν μοναδική εμπειρία για
μένα. Ελπίζω να πιάσει τόπο.
Ευχαριστώ.
Παύλος Παυλίδης».

****************

Στίχοι – Μουσική : Παύλος Παυλίδης  / Σενάριο – Σκηνοθεσία : Μαρίνα Δανέζη /Οι B-Movies είναι οι : Αποστόλης Δεληγιάννης (μπάσο) Ορέστης Μπενέκας (πλήκτρα, loops, vocals) Δημήτρης Οικονόμου (τύμπανα) Αλέκος Βουλγαράκης (ηλεκτρική κιθάρα) Μίξη / Παραγωγή τραγουδιού : Χρήστος Λαϊνάς.

Στίχοι: Όσους κλωτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ' όνειρο τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους βάφουν με αίματα τα χέρια ως τους αγκώνες τους κι ύστερα πλένουνε τα πεζοδρόμια τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε απόψε λέω ν' ανατινάξω την καρδιά μου. Όσους κοιτάζουν παγωμένα και αδιάφορα ένα παιδί που απλά δεν ήταν το δικό τους τους περιμένει ένα φίδι στο σαλόνι τους έχει στοιχειώσει ξαφνικά το σπιτικό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους ανασηκώσαν πάλι αδιάφορα τους ώμους τους και επιστρέψαν ένας ένας στη δουλειά τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου φυσάει μέσα μου ένα όμορφο αεράκι χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε τρομάζουνε γιατί είσαι αλλιώτικο παιδάκι. Είναι οι ίδιοι που χλευάζουν μπρος στα μάτια μας κάποιον που είναι έτοιμος να πέσει στο κενό τους γαβγίζουν "πέσε" και όπως τρέχουνε τα σάλια τους στέκονται ακίνητοι μπροστά στο κινητό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους στη λερωμένη τους φωλιά ανακραυγάζοντες διαρρηγνύουν με οργή τα ιμάτια τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου δεν είμαι άγγελος και ίσως μου αξίζει που μες στην έρημο των πόλεων η ψυχή μου κάτω απ’ τον ήλιο διψασμένη τριγυρίζει. Μα ίσως η δίψα μου μια μέρα να μαζέψει τα μαύρα σύννεφα του κόσμου και πριν φύγω ν’ αστράψει μέσα στην ψυχή μου και να βρέξει και να ξεπλύνει αυτή τη θλίψη έστω για λίγο. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου δεν ξέρω αν θ’ αντέξω αυτή τη νύχτα μόνος αν τα αλλιώτικα παιδιά είναι παιδιά μου αν είμαι θύμα ή αν είμαι δολοφόνος. Έχουνε φράξει από χρόνια τον ορίζοντα με σύρματα κι αγκάθια οι νομοθέτες κι όλο μας φέρνουν με φορεία στα επείγοντα με πρόσωπα σκισμένα τους δραπέτες κι όπως κοιτάμε προς το μέρος που κοιτάζανε τα πρόσωπα μας όλο μοιάζει να κοιτάμε που μας κοιτούν με απορία τόσο επίμονα που δεν αντέχουμε και τους χαμογελάμε μα αν γελάσουνε κι αυτοί τότε αλίμονο είχαμε πάντα τόσα πράγματα να πούμε για όλα αυτά που εμείς ποτέ μας δεν τολμήσαμε για όσα τι κρίμα ούτε τώρα εδώ τολμούμε.