Η "ζαρντινιέρα"

Σαν σήμερα το 2006 φοιτητής από την Κύπρο στη Θεσσαλονίκη, μετά την πορεία για το Πολυτεχνείο, “πέφτει μόνος του και χτυπά πάνω σε ζαρντινιέρα” ή έτσι μάλλον είχε δηλώσει ο ανεκδιήγητος υπουργός δημοσίας τάξης, Βύρων Πολύδωρας και επανέλαβαν τα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Το βίντεο που ακολουθεί περιέχει τα αμοντάριστα πλάνα του ξυλοδαρμού του φοιτητή και ολόκληρη τη σκηνή από τη στιγμή που ο συλληφθέντας απλά περπατάει στο δρόμο και καταλήγει στον ξυλοδαρμό και στη σύλληψη του, υπό του βλέμμα του Διοικητή Ασφαλείας Θεσσαλονίκης.

Ας θυμηθούμε τι ακριβώς είχαν δηλώσει οι μπάτσοι τότε:

“Ο 24χρονος στη θέα των αστυνομικών και επιχειρώντας προφανώς να διαφύγει, έπεσε αρχικά σε σταθμευμένο μοτοποδήλατο και στη συνέχεια σε ζαρτινιέρα που υπήρχε στο σημείο, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί. Προσδράμοντες αστυνομικοί, επιχείρησαν να τον ακινητοποιήσουν και να τον συλλάβουν, πλην όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη σθεναρή αντίσταση του 24χρονου, ο οποίος τους εξύβριζε, απωθούσε και χτυπούσε, χρησιμοποιώντας το σώμα του (χέρια-πόδια).”

Από το 2006 και μέσα σε ένα μόλις ένα χρόνο ο Πολύδωρας και η αστυνομία του, είχαν καταφέρει ρεκόρ ανεξέλεγκτης καταστολής, αυτής που είχε δώσει στην ΕΛ.ΑΣ το ελεύθερο για τις χειρότερες πράξεις και της επακόλουθης διοικητικής κάλυψης τους, τόσο όμως που κατάφερε να γαλουχήσει μια ολόκληρη γενιά στη δυναμική αντίσταση στο δρόμο, όπως αποδείχτηκε 1 χρόνο μετά στα γεγονότα της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008.

Θυμίζουμε απλά τη βιντεοσκόπηση βασανισμών μεταναστών από αστυνομικούς μέσα στο αστυνομικό τμήμα Ομονοίας, τους θανάτους μεταναστών σε αστυνομικά θύματα της Αθήνας, μέχρι και το χημικό πόλεμο από τα ΜΑΤ, τους ξυλοδαρμούς και τις συλλήψεις φοιτητών και αλληλέγγυων στα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια του 2006-2007, τους 120 χτυπημένους προσαχθέντες και συλληφθέντες της πορείας της 17Ν στην Αθήνα, τους 61 χτυπημένους συλληφθέντες της 8ης Μάρτη, τους 27 χτυπημένους συλληφθέντες μετά από συμβολική ενέργεια στο καζίνο της Πάρνηθας, τους 21 της Θεσσαλονίκης, τον άγριο ξυλοδαρμό των 3 του Φαλήρου, την εκκένωση καταλήψεων με τα πιστόλια στον κρόταφο, όπως η Κατάληψη Μυλλέρου και Γερμανικού στο Μεταξουργείο, τις απεργίες πείνας, τις εξεγέρσεις στις φυλακές για τις άθλιες συνθήκης κράτησης, τις αστυνομικές εισβολές σε σπίτια, τη συνέχιση λειτουργίας των καμερών ηλεκτρονικού φακελώματος στους δρόμους, την ποινικοποίηση των πολιτικών πιστεύω με προεδρικά διατάγματα και πολλά άλλα που σίγουρα έπειτα από τόσα χρόνια ενδεχομένως να ξεχνάμε.