Ζαπατίστας: Γράμμα του EZLN για την πανδημία του κορονοϊού

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ. “Δεν αρκεί να πλένουμε τα χέρια μας και να φοράμε μια μάσκα, πρέπει να χτίσουμε άλλους κόσμους.”

Από τον EZLN

Σχετικά με το πώς το ζω:

Με ηρεμία, εξέγερση και σύνεση. Στην κοινότητα, δηλαδή, έξω από την πόλη, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Το φαγητό είναι στον κήπο, υπάρχουν αποθέματα καλαμποκιού και φασολιών, κάθε μέρα πίνουμε ιατρικό ζεστό νερό, ασκούμε το σώμα μας με αγροτικές και μικρές κτηνοτροφικές εργασίες.

Ο πανικός δεν είναι τόσο μεγάλος γιατί δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για χάσιμο της ημέρας παρακολουθώντας fake news, θεωρίες συνωμοσίας και τα κανάλια της κακής διακυβέρνησης. Οι κοινωνικές σχέσεις είναι δίκαιες και απαραίτητες, η αλληλεγγύη είναι απόλυτη με τον γνωστό και τον ξένο.

Η ζωή δεν σταματά, δεν υπάρχει τρόπος να μείνεις στο σπίτι, τα ζώα θα λιμοκτονούσαν και τα τσάκρα θα μπορούσαν να χαθούν.

Δεν υπάρχουν προσδοκίες για κρατικές ενισχύσεις, το κράτος έχει ιστορικά εγκαταλείψει και επιτρέπει την εκμετάλλευση αυτών των εδαφών.

Τα παιδιά χωρίς σχολικά μαθήματα μαθαίνουν περισσότερα για τον πολιτισμό και τη γλώσσα τους στο σπίτι με τις οικογένειές τους, ειδικά με τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους.

Σχετικά με τις πολιτικές σκέψεις που με διατρέχουν: Οι πόλεις που είναι παιδιά του καπιταλιστικού νεωτερισμού έχουν σχεδιαστεί για να εμπλουτίσουν τις ελίτ σε κάθε κρίση, να εξαφανίσουν τους πιο ευάλωτους και να αφήσουν το σπίτι, ακίνητη, μια τρομαγμένη και άνετη μεσαία τάξη, η οποία δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να καταναλώνει πληροφορίες πανικού και να ξοδεύει τα λεφτά της που σώζονται σαν να ήταν το τέλος του κόσμου.

Το τέλος του κόσμου ξεκίνησε με τον θρίαμβο του καπιταλισμού και το περίπλοκο σύστημα καταστροφής της ζωής και των φυσικών στοιχείων που υποστηρίζουν τον πλανήτη.

Δεν έχουμε μόνο μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία, έχουμε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το κλίμα, μια έλλειψη νερού, τους πρόσφυγες θύματα πολέμου στη Μέση Ανατολή, τη διακίνηση ναρκωτικών στη Λατινική Αμερική και τους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες εξαιτίας της καταστροφής των οικοσυστημάτων τους, αλλά έχουμε μια εκθετική αύξηση των γυναικοκτονιών όλες τις ηπείρους και ολοένα και πιο κατάφωρη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης · η κρίση είναι συστημική και η λύση πρέπει να είναι ίδια.

Δεν αρκεί να πλένουμε τα χέρια μας και να φοράμε μια μάσκα, πρέπει να χτίσουμε άλλους δυνατούς κόσμους και να υφαίνουμε νέα ταμεία.

Το να σπέρνουμε το φαγητό μας, να οργανώσουμε τον εαυτό μας, να ανακτήσουμε τη φυσική ιατρική, να στηριχθούμε στην αυτόνομη επιστήμη, να δημιουργήσουμε περισσότερα δωρεάν σχολεία, κολέγια και πλειονότητες, να βρούμε ρωγμές σε κρίσεις και να ξανασκεφτούμε τον συλλογικό τρόπο ζωής, είναι καθήκον των επαναστατών. μαζί με πολλά άλλα που προκύπτουν από τις συμφωνίες σύνθεσης.

Θάρρος σε αυτήν την εποχή όταν βιώνουμε ένα από τα συμπτώματα της παγκόσμιας κατάρρευσης, αυτός ο ιός είναι ένας από τους πολλούς που έχει μολύνει την ανθρωπότητα και τον κόσμο.

Δεν μένουμε στο σπίτι, το καθήκον μας ως αντάρτες είναι να οργανώσουμε με εκείνους από κάτω, με εκείνους από το paramo και τη ζούγκλα, να χτίσουμε πολούς άλλους κόσμους όπου ο ιός του πατριαρχικού καπιταλισμού και όλες οι ασθένειές του: πανδημίες, εξτρεμισμός, μηχανοποίηση, αποικιοκρατία, διακρίσεις, βία, οικοκτονία, εθνοκτονία, ιμπεριαλισμός και το πολιτικό κομματικό σύστημα, δεν θα μπορούν να εισέλθουν.

Πηγή:https://tercerainformacion.es/articulo/internacional/2020/04/22/mexico-carta-del-ejercito-zapatista-para-el-mundo

Πάτρα: Δομή αλληλεγγύης & αλληλοβοήθειας κάθε Τρίτη & Πέμπτη στην κατάληψη Παραρτήματος

Μια νέα Δομή Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας δημιουργήθηκε στην Πάτρα, στην κατάληψη Παραρτήματος (Κορίνθου και Αράτου).

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, 18:00 – 19:00, συλλέγονται είδη πρώτης ανάγκης για όσους/ες τα χρειάζονται. Άνεργους/ες, μετανάστες/τριες, κρατούμενους/ες, άστεγους/ες, ασθενείς, ηλικιωμένους/ες και όποιον/α βρίσκεται σε ευάλωτη θέση. Από τη δομή προσφέρεται η δυνατότητα κατ’ οίκον παράδοσης/παραλαβής κατόπιν συνεννόησης, ενώ λαμβάνονται όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις.

Ακόμα, συλλέγονται χρήματα, για την οικονομική στήριξη κρατουμένων μέσω του Ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών/τριών.

Επικοινωνία: 6995187655 / 6949941029 / domiparartima@gmail.com / facebook

Είδη που συλλέγονται:

Τρόφιμα
– Μακαρόνια
– Ρύζι
– Όσπρια
– Κονσέρβες
– Λάδι
– Ντοματοπελτές
– Γάλα εβαπορέ
– Τσάι
– Μπισκότα
– Φρυγανιές
– Χυμούς

Φάρμακα
– Παρακεταμόλη
– Βιταμίνες

Προϊόντα υγιεινής
– Σερβιέτες
– Γάντια
– Μάσκες
– Αντισηπτικά
– Μωρομάντηλα
– Καθαριστικά Είδη
– Σαπούνια
– Σαμπουάν, αφρόλουτρα
– Πάνες για μωρά και ηλικιωμένους

——-

Ανακοίνωση της δομής σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της

Ο καπιταλισμός και το κράτος εχθρεύονται τη ζωή. Η παρούσα συνθήκη φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο την ταξικότητα του υπάρχοντος κόσμου. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον που εκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται σφοδρά από την πανδημία και τις κυρίαρχες πολιτικές, επιλέγουμε να στήσουμε ανάχωμα αντίστασης, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αυτοοργάνωσης. Είμαστε κομμάτι των από τα κάτω, είμαστε εμείς που θα κληθούμε την επόμενη ημέρα να επωμιστούμε τα βάρη όχι μόνο της υγειονομικής αλλά και της επερχόμενης οικονομικής κρίσης.

Οργανώνουμε δομή αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας στηρίζοντας όσους/ες το έχουν ανάγκη. Αδιαμεσολάβητα και συλλογικά καλύπτουμε τις ανάγκες μας, πέρα από κάθε επίπλαστη διάκριση φύλου, φυλής, καταγωγής, θρησκείας, χρώματος, σεξουαλικότητας κλπ.

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη 18:00 – 19:00, στην κατάληψη Παραρτήματος – Πάτρα (Κορίνθου & Αράτου), συλλέγουμε είδη πρώτης ανάγκης για όσους/ες τα χρειάζονται. Άνεργους/ες, μετανάστες/τριες, κρατούμενους/ες, άστεγους/ες, ασθενείς, ηλικιωμένους/ες και όποιον/α βρίσκεται σε ευάλωτη θέση.

Προσφέρεται η δυνατότητα κατ’ οίκον παράδοσης/παραλαβής κατ’ όπιν συνεννόησης, ενώ λαμβάνουμε όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις.

Συλλέγουμε επίσης χρήματα, για την οικονομική στήριξη κρατουμένων μέσω του Ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών/τριών.

Η δομή είναι ανοιχτή σε όποιον/α θέλει πέρα από τη στήριξη να συμμετέχει, συμφωνώντας ασφαλώς με τα πολιτικά της χαρακτηριστικά.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ

Αναρχικές/ οί

tetartopress.gr

Metropolis

Η «Μητρόπολις» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία επιστημονικής φαντασίας και η πρώτη που συμπεριελήφθη στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO,και αποτελεί ορόσημο στον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Η «Μητρόπολις» (Metropolis) είναι μια εξπρεσιονιστική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1927, σκηνοθέτης της είναι ο  Φρίτς Λάγκ (Fritz Lang) και σεναριογράφος η Τέα Φον Χάρμποου.

Η ιστορία εκτυλίσσεται χωρίς σαφή ένδειξη κάπου στο μέλλον. Το περιβάλλον είναι ψυχρό και βιομηχανικό.

Η υπερπληθυσμική Μετρόπολις χωρίζεται σε δύο κοινωνικές τάξεις που ζουν σε διαφορετικά επίπεδα της πόλης. Η ελίτ των αρχόντων και της αριστοκρατίας ζει στο ανώτερο επίπεδο, ενώ οι εργάτες, τα χέρια που φτιάχνουν την πόλη, ζουν στο κατώτερο επίπεδο, όπου βρίσκονται και οι μηχανές. Οι μηχανές είναι αυτές που καθορίζουν - και "καταβροχθίζουν" - τις ζωές των εργατών. Ο χρόνος, πάντοτε σχετικός, δείχνει να έχει σταματήσει για τους κατοίκους της "άνω" πόλης, ενώ για τους εργάτες αποτελείται μόνο από το ατελείωτο δεκάωρο της κάθε βάρδιας τους. Οι ολοκληρωτικές πολιτικές και οι οικονομικές δομές της κοινωνίας, καταγράφονται με ακρίβεια σε μια πόλη που γίνεται, τελικά, εφιαλτική.

Ο Γιόχαν Φρέντερσεν είναι ο Άρχοντας της Μετρόπολις. Δεν διευθύνει απλώς, αλλά εξουσιάζει την πόλη. Ο χαρακτήρας του κατά πολλούς είναι ένας συνδυασμός του (Σαιξπηρικού) Ριχάρδου Γ' και του Αδόλφου Χίτλερ. Η ομοιότητα του με τον Χίτλερ αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι η ταινία δημιουργήθηκε στην προ-Χιτλερική Γερμανία.

Ταυτόχρονα, στην ταινία υπάρχουν αρκετοί βιβλικοί συμβολισμοί. Ο ίδιος ο Φρέντερσεν παραλληλίζεται με Αιγύπτιο φαραώ του οποίου οι σκλάβοι φτιάχνουν τις πυραμίδες. Σε ερώτηση του γιου του, γιατί φέρεται τόσο άσχημα στους εργάτες απάντα "είναι τα χέρια τους που χτίζουν τη Μετρόπολις".
Η γυναίκα - καταλύτης, ονομάζεται "Μαρία" και η πρώτη φορά που εμφανίζεται είναι στις κατακόμβες της πάλης, όπου περιβαλλόμενη από ξύλινους σταυρούς, "κηρύττει" στους εργάτες. Τους μιλάει για ένα παρόμοιο κατασκεύασμα με τη Μετρόπολις, τον Πύργο της Βαβέλ, ενώ ταυτόχρονα ο θεατής βλέπει τις συνθήκες εργασίας των εργατών που προσομοιάζουν με αυτές των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

(Με πλάγια γράμματα περιγράφονται οι σκηνές που, σύμφωνα με τις τελευταίες ανακαλύψεις, θεωρούνται χαμένες).
Η Μετρόπολις, μια μεγάλη βιομηχανική πόλη του μέλλοντος βρίσκεται κάτω από την εξουσία του Γιόχαν Φρέντερσεν. Στην κατώτερη πόλη ζουν οι εργάτες που δεν έχουν ονόματα, αλλά νούμερα. Ανάμεσα στην ανώτερη πόλη των αριστοκρατών και την κατώτερη των εργατών, ζουν οι τεχνοκράτες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την ομαλή λειτουργία των μηχανών που κρατούν την πόλη ζωντανή. Στην ανώτερη πόλη βρίσκονται οι "αιώνιοι κήποι" όπου τα παιδιά της κυρίαρχης τάξης διασκεδάζουν διαρκώς. Ένας από αυτούς είναι και ο Φρέντερ, γιος του Φρέντερσεν.

Η Μαρία, ένα κορίτσι της κατώτερης πόλης εισβάλει κρυφά στους "αιώνιους κήπους" μαζί με μια ομάδα από παιδιά εργατών, λέγοντας στους παρευρισκομένους πως "αυτά είναι αδέρφια σας". Η πράξη της αυτή συγκινεί τον Φρέντερ ο οποίος την αναζητεί, όταν εκείνη εκδιώκεται από τους κήπους.
Ο Φρέντερ καταλήγει στα μηχανοστάσια της κατώτερης πόλης όπου γίνεται μάρτυρας ενός ατυχήματος που στοιχίζει τις ζωές αρκετών εργατών. Στα μάτια του Φρέντερ η γιγάντια μηχανή φαντάζει σαν το Μολώχ (Βασιλιάς), μια ειδωλολατρική θεότητα της ευρύτερης περιοχής της Παλαιστίνης της Παλαιάς Διαθήκης, στην οποία θυσίαζαν παιδιά ρίχνοντας τα στη φωτιά που έκαιγε στο στόμα της.

Στο γραφείο του πατέρα του ο Φρέντερ περιγράφει σ' αυτόν τις απάνθρωπες συνθήκες των μηχανοστασίων, και συνειδητοποιεί την ψυχρή λογική με την οποία κυβερνάται η Μετρόπολις. Εμφανίζεται ο Γκροτ (Οτοΐ) - ο υπεύθυνος της "μηχανής καρδιάς" που παράγει την ενέργεια της πόλης - και δίνει στο Φρέντερσεν σχέδια που βρέθηκαν στις τσέπες των νεκρών από το ατύχημα εργατών. Κάποιες μυστικές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα στην κατώτερη πόλη. Έξαλλος ο Φρέντερσεν απολύει τον Γιόζαφατ το δεξί του χέρι, καθώς όφειλε να τον πληροφορήσει για τις ενέργειες αυτές. Ο Φρέντερ θλίβεται για την απόλυση και προσφέρεται να προσλάβει το Γιόζαφατ για λογαριασμό του. Ο πατέρας του αναθέτει στον "Ξερακιανό" έναν ακόλουθο, να παρακολουθεί το γιο του.

Ο Φρέντερ επιστρέφει στα μηχανοστάσια. Ένας εργάτης, με το νούμερο 11811, γνωστός και ως Γκεόργκυ, σωριάζεται από την κούραση της δουλειάς, θέλοντας να τον σώσει, ο Φρέντερ αποφασίζει να τον αντικαταστήσει μέχρι το τέλος της βάρδιας, και αλλάζουν μεταξύ τους ρούχα. Ο Φρέντερ στέλνει το Γκεόργκυ στο διαμέρισμα του Γιόζαφατ με οδηγίες να τον περιμένει εκεί. Στη διαδρομή ο Γκεόργκυ ενδίδει στους πειρασμούς της "άνω" πόλης. Καθώς βρίσκει χρήματα στις τσέπες των ρούχων του Φρέντερσεν αποφασίζει να επισκεφτεί την Γιοσιβάρα, το μπαράκι όπου η υψηλή κοινωνία της Μετρόπολις επιδίδεται σε ένα διαρκές όργιο απολαύσεων. Ο "Ξερακιανός" που ακολούθησε το αυτοκίνητο του Φρέντερ οδηγείται και αυτός εκεί μην ξέροντας ότι παρακολουθεί το Γκεόργκυ και όχι αυτόν που θα έπρεπε.

Στο μεταξύ ο Γιοχ Φρέντερσεν επισκέπτεται το Ρότβανγκ τον εφευρέτη. Στο σπίτι του Ρότβανγκ ανακαλύπτει ένα μνημείο αφιερωμένο στη Χελ, τη μοιραία γυναίκα ανάμεσα στο Ρότβανγκ και στο Φρέντερσεν. Η Χελ, ενώ υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Ρότβανγκ, παντρεύτηκε τελικά το Φρέντερσεν και πέθανε πάνω στη γέννηση του γιου τους Φρέντερ. Ο Ρότβανγκ μην μπορώντας να ξεπεράσει τον χαμό της, χλευάζει το Φρέντερσεν μπροστά στο μνημείο Θριαμβευτικά του παρουσιάζει την τελευταία του εφεύρεση. Μια μηχανική γυναίκα που προορίζεται να αναπληρώσει την Χελ.

(Στη συντομευμένη και παραποιημένη έκδοση της ταινίας, ο Ρότβανγκ παρουσιάζει το ρομπότ στο Φρέντερσεν ως αντικατάσταση του ανθρώπου, των εργατών, αφού μπορεί να δουλεύει ακούραστα και αλάθητα). Χρειάζεται όμως 24 ακόμη ώρες για να ολοκληρώσει τη δουλειά του και η μηχανική γυναίκα να είναι πιστό αντίγραφο της Χελ.Ο Φρέντερσεν.

Ο Περικλής Κοροβέσης για τα βασανιστήρια που υπέστη στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας

Λίγους μήνες μετά την έναρξη της χούντας των συνταγματαρχών ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Περικλής Κοροβέσης, που έφυγε από τη ζωή σήμερα, έπεσε στα χέρια της Ασφάλειας. Αμέσως τον οδήγησαν στην διαβόητη οδό Μπουμπουλίνας, όπου σε πρώτη φάση ξυλοκοπήθηκε άγρια για να ομολογήσει. Όταν οι βασανιστές είδαν ότι δεν «έδινε» ονόματα αντιστασιακών με τους οποίους συνεργαζόταν, τον ανέβασαν στο πλυσταριό που βρισκόταν στην ταράτσα του κτηρίου.

Το πρώτο μαρτύριο που του έκαναν ήταν αυτό της φάλαγγας. Ο Κοροβέσης δεν λύγισε και σύντομα οδηγήθηκε από την οδό Μπουμπουλίνας στο 401, όπου οι βασανιστές του έκαναν ηλεκτροσόκ.

Παρακολουθήστε τη συγκλονιστική μαρτυρία του στη «Μηχανή του Χρόνου» και τις καταγγελίες που έκανε μαζί με άλλους βασανισθέντες, ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι αποκαλύψεις του για τα βασανιστήρια είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί καίριο πλήγμα το καθεστώς της χούντας καθώς αποπέμφθηκε ταπεινωτικά από το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Πηγή: «Η Μηχανή του Χρόνου»

Έφυγε από τη ζωή ο Περικλής Κοροβέσης

Ο Περικλής Κοροβέσης, ο άνθρωπος που έγινε παγκοσμίως γνωστός για το «κατηγορώ» του ενάντια στην 7χρονη δικτατορία, πέθανε σε νοσοκομείο της Αθήνας, σε ηλικία 79 ετών. Μέσα από το βιβλίο του, «Ανθρωποφύλακες», έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι η χούντα κάνει βασανιστήρια κατά των αντιπάλων της.

   Πολυγραφότατος και πολιτικά δραστήριος μέχρι την τελευταία στιγμή, πέθανε σε νοσοκομείο της Αθήνας, όχι όμως από κορωνοϊό, όπως διευκρινίζεται και από την «Εφημερίδα των Συντακτών», της οποίας ήταν συνεργάτης. Ο Π. Κοροβέσης αρθρογραφήσει σε πολλά έντυπα, μεταξύ των οποίων η «Ελευθεροτυπία», «Η Εποχή»,  «Δίφωνο», «Γαλέρα» κ.α.

   Η φυλακή και τα βασανιστήρια που υπέστη από την 7χρονη δικτατορία τον σημάδεψαν, και εκείνος έδωσε την προσωπική του απάντηση γράφοντας το βιβλίο «Ανθρωποφύλακες», ένα βιβλίο που, με όλους τους αναγκαίους, συνωμοτικούς κανόνες της εποχής, πέρασε τα κλειστά σύνορα της χώρας και εκδόθηκε στο εξωτερικό. Είκοσι πέντε πολυγραφημένα αντίτυπα στη Γενεύη ήταν αρκετά να αφυπνίσουν ολόκληρη την Ευρώπη για το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία.

  Οι «Ανθρωποφύλακες» άρχισαν να μεταφράζονται από τη μια γλώσσα στην άλλη και να κυκλοφορούν σε πολλές χώρες, προκαλώντας το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό σημαντικών διανοουμένων και υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έφτασαν και στην Ελλάδα μαζί με τον παράνομο αντιστασιακό Τύπο.   Ακολούθησε η κατάθεση του Περ. Κοροβέση στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο ήταν ο πρώτος διεθνής θεσμός στον οποίο αποκαλύφθηκε το απάνθρωπο πρόσωπο της δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Η χούντα, βέβαιη για την καταδίκη της, έσπευσε να αποχωρήσει από το Συμβούλιο, παραδεχόμενη εμμέσως τις καταθέσεις του Κοροβέση και των άλλων θυμάτων της που κατόρθωσαν να φτάσουν στο βήμα του Στρασβούργου.

   Όπως έλεγε από την πτώση της χούντας μέχρι και σήμερα, «εγώ έτυχε να το καταγράψω. Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μου έχει γίνει είναι ότι πολλοί που έπαθαν τα ίδια, μου είπαν ότι θα μπορούσαν να το έχουν γράψει κι εκείνοι». «Δεν είμαι ήρωας», έλεγε ο Περικλής Κοροβέσης, στις αρχές του τρέχοντος έτους, στην εκδήλωση για την ένατη επετειακή έκδοση με αφορμή τα 50 χρόνια από την κυκλοφορία των «Ανθρωποφυλάκων». 

   Γεννημένος στις 20 Ιουλίου 1941 στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Σπούδασε Θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ και παρακολούθησε μαθήματα των Πιερ Βιντάλ-Νακέ, Μαρσέλ Ντετιέν, Κορνήλιου Καστοριάδη και άλλων στο Παρίσι. 

   Εκτός από τους «Ανθρωποφύλακες» (1969) έκτοτε έχει δημοσιεύσει και άλλα βιβλία, όπως «Αριστερή Ανακύκλωση», «Παράπλευρες καθημερινές απώλειες», «Γυναίκες ευσεβείς του πάθους», «Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική», «Στο κέντρο του περιθωρίου», κ.ά. Εκτός από πεζά, έχει συγγράψει και θεατρικά (πχ. Tango Bar), αλλά και παιδικά έργα.

   Το 1998 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, με το συνδυασμό του «Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα» με επικεφαλής τον Λ. Αυδή (ΚΚΕ). 

   Το 2007 εκλέχθηκε βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο αποχώρησε το 2009.