Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Η Γερμανία χρωστάει τα διπλάσια στην Ελλάδα, από όσα έχει δανείσει-163.800 δισ. € το κατοχικό δάνειο!


Υπό τον τίτλο "Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και ΕΕ από την Αθήνα", η ισπανική εφημερίδα, El Publico, αναφέρεται σε αναλύσεις που υπολογίζουν ότι το κατοχικό δάνειο είναι διπλάσιο του χρέους που έχει επωμιστεί η Ελλάδα.

Η Γερμανία χρωστά χρήματα στην Ελλάδα και, σύμφωνα με αρκετούς υπολογισμούς, το ποσόν αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο από τα χρήματα που έχει λάβει η Αθήνα από τους Ευρωπαίους εταίρους της, αναφέρει δημοσίευμα στην η ισπανική ηλεκτρονική εφημερίδα El Publico.
Επικαλούμενη στοιχεία από μελέτες γνωστών και έγκριτων Ισπανών ιστορικών κι οικονομολόγων, η αριστερών αποκλίσεων εφημερίδα μνημονεύει, υπό τον τίτλο «Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και ΕΕ από την Αθήνα», τη συνδιάσκεψη του 1953 για τη διαγραφή του 63% του συνολικού εξωτερικού χρέους της Γερμανίας αλλά και τη συμφωνία των «Δύο συν Τέσσερις» του 1990 για τη μη πληρωμή των επανορθωτικών υποχρεώσεων του Βερολίνου, ενόψει της ενοποίησης των δύο Γερμανιών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας Εδμούνδο Φαγιάνας Εσκουέρ, εάν για το κατοχικό δάνειο «ισοδύναμο με 3 δισ. ευρώ», «εφαρμοσθεί ως σημείο αναφοράς το μέσο επιτόκιο των αμερικανικών ομολόγων, το ποσόν που θα έπρεπε σήμερα να καταβάλει η Γερμανία θα ήταν 163,800 δισ. ευρώ».
Ποσόν που ουδέποτε καταβλήθηκε, υπενθυμίζει από την πλευρά του κι ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης Κάρλος Σάνθ Ντίαθ, «μολονότι η Κατοχή στην Ελλάδα ήταν μία από τις ωμότερες στην Ευρώπη».
«Ο υπολογισμός της καταστροφής», εκτιμά ο Φαγιάνας Εσκουέρ, «ποικίλει ανάλογα με τις διάφορες εκτιμήσεις, που την ανάγουν σε έως και 300 δισ. ευρώ». «Ποσό που ο Γάλλος οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Νικολά Σαρκοζί, Ζακ Ντεπλά, ανεβάζει ακόμη και στα 575 δισεκ. ευρώ» υπογραμμίζεται στο ίδιο άρθρο. «Είναι σαφές πως με αυτά τα ποσά, η Ελλάδα όχι απλώς θα είχε λύσει το πρόβλημα του χρέους, αλλά θα της περίσσευαν και χρήματα» προσθέτει ο ίδιος καθηγητής.
Μάλιστα η εφημερίδα σημειώνει πως οι αποζημιώσεις, που αξιώνουν οι Έλληνες, δεν φθάνουν ούτε καν στα πραγματικά χρηματικά ύψη που πρέπει να τους δοθούν. «162 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογισθούν τα επιτόκια από την εποχή της Κατοχής […] τα 108 δισεκ. αντιστοιχούν στις καταστροφές των υποδομών, ενώ τα υπόλοιπα στο καταναγκαστικό δάνειο της δοσίλογης κυβέρνησης».
Κατά τον καθηγητή στο UCM Κάρλος Σανθ Ντίαθ, η Ελλάδα έχει όλους τους καλούς λόγους και τα ιστορικά δεδικασμένα για να αξιώσει μία επίλυση του χρέους της… α λα γερμανικά, υπογραμμίζοντας πως χάρη σ’ αυτές τις χαριστικές συμφωνίες μπόρεσε να επανεκκινήσει το σημερινό γερμανικό οικονομικό θαύμα, να τεθούν οι βάσεις για τη σημερινή ανάπτυξή της.
«Η Γερμανία ήταν η χώρα που επωφελήθηκε όσο καμία άλλη από την Ε.Ε., συνεπώς είναι εκείνη που περισσότερο απ’οποιονδήποτε άλλο οφείλει να φροντίσει γι αυτήν», συνεχίζει.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Τι έκανε ο Τσε Γκεβάρα όταν έγινε υπουργός



Ο υπουργός που πήγαινε με το λεωφορείο, μάζευε ζαχαροκάλαμο και επέστρεφε τα ακριβά δώρα. Η κόντρα με τις μεγάλες δυνάμεις και η φυγή του από την Κούβα για να προωθήσει την επανάσταση
Στις 16 Φεβρουαρίου του 1959 ο Φιντέλ Κάστρο, μετά από την επιτυχημένη επανάσταση, ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Κούβας.
Αμέσως έσπευσε να καθησυχάσει τους Αμερικάνους για τις προθέσεις του και δεν ήθελε να έρθει σε ρήξη μαζί τους.
Για 18 μήνες, ο Τσε Γκεβάρα διοικούσε το φρούριο “Λα Καμπάνια”, όπου βρίσκονταν οι αντίπαλοι του προηγούμενου καθεστώτος και οι εγκληματίες πολέμου.
Χιλιάδες εκτελέστηκαν στη “Λα Καμπάνια” και αρκετοί πολιτικοί αντίπαλοι του Τσε Γκεβάρα τον κατηγόρησαν ότι εκτελέστηκαν και αθώοι.
Παρά τη φαινομενική απομάκρυνσή του στο φρούριο, ο Τσε Γκεβάρα παρέμενε στενός συνεργάτης του Κάστρο.
Τον Ιούνιο του 1959 έφυγε στο εξωτερικό. Μετά από μια περιοδεία στην Ασία και την Ευρώπη κατέληξε στη Σοβιετική Ένωση, όπου ήρθε σε συμφωνία με τον πρόεδρο Νικίτα Χρουτσώφ.
Οι Σοβιετικοί θα αγόραζαν το ζαχαροκάλαμο που εξήγαγε η Κούβα και θα τους προμήθευε με πετρέλαιο. Ως αντάλλαγμα, η Κούβα θα ήταν ένας πιστός σύμμαχός τους εναντίον των Αμερικανών.


Χαρτονόμισμα με την υπογραφή του Τσε Γκεβάρα
Όταν επέστρεψε στην Κούβα, ο Τσε Γκεβάρα πήρε τιμής ένεκεν για την προσφορά του στην επανάσταση, την κουβανική υπηκοότητα και έγινε μέλος της κυβέρνησης του Κάστρο.
Ανέλαβε τον τομέα Βιομηχανίας του Εθνικού Ινστιτούτου της Αγροτικής Μεταρρύθμισης και τη διεύθυνση της τράπεζας της Κούβας.
Τα νέα χαρτονομίσματα που εκδόθηκαν έφεραν την υπογραφή του, “Τσε”, για να τονίσει ότι η νέα, ανεξάρτητη Κούβα ήταν πλέον πραγματικότητα. Άσχετος από οικονομικά έκανε εντατικά μαθήματα για να μπορέσει να εφαρμόσει τις ιδέες του.

Ο Τσε Γκεβάρα στις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμων
Παράλληλα εφαρμόστηκε η αγροτική μεταρρύθμιση που υποστήριζε, δηλαδή το μοίρασμα των αγροτικών εκτάσεων σε όλους τους Κουβανούς.
Ο Τσε Γκεβάρα εφήρμοσε στην πράξη την αλλαγή που ήθελε να δει στον κόσμο.
Εγκαινίασε την ημέρα “εθελοντισμού”, όπου ο κόσμος θα δούλευε για μία μέρα χωρίς πληρωμή. Δούλευε και ο ίδιος, στις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμων.
Ακόμα και η οικογένειά του έπρεπε να ζει σύμφωνα με τους αυστηρούς κανόνες του.
Απαγόρευσε στη σύζυγό του να χρησιμοποιεί το υπουργικό αυτοκίνητο και κυκλοφορούσε παντού με λεωφορείο.
Την ανάγκασε μάλιστα να επιστρέψει ένα ακριβό δώρο, που της έδωσε ένας ξένος διπλωμάτης.
Η αντεπίθεση της Αμερικής
Οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν την απόλυτη στροφή της Κούβας προς τον κομμουνισμό και κατέστρωναν τα δικά τους σχέδια.
Τον χειμώνα του 1960, οι σχέσεις μεταξύ Κούβα και ΗΠΑ είχαν καταστραφεί. Στις αρχές του ’61 εφαρμόστηκε εμπάργκο εναντίον της Κούβας και την άνοιξη του ίδιου χρόνου, ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες.
Στις 17 Απριλίου του 1961, οι δυνάμεις των Αμερικάνων, εκπαιδευμένες από τη CIA και με την έγκριση των προέδρων Αϊζενχάουερ και Κένεντι, εισέβαλαν στον Κόλπο των Χοίρων. Στην αρχή οι Αμερικάνοι φάνηκαν να υπερέχουν, αλλά γρήγορα οι Κουβανοί που ήταν καλά πληροφορημένοι και έπιασαν καίριες θέσεις, τους αντιμετώπισαν.
Μέσα σε τρεις μέρες είχαν κατατροπώσει τους εισβολείς.
Ο Τσε Γκεβάρα ευχαρίστησε τον διπλωμάτη Ρίτσαρντ Γκούντγουιν για την επίθεση, γιατί ένωσε τους Κουβανούς εναντίον του ξένου κινδύνου και ενίσχυσε το εθνικό αίσθημα.
Για να προστατευθούν από μετέπειτα επιθέσεις των Αμερικάνων, οι Κουβανοί στράφηκαν προς τον σύμμαχό τους, τη Σοβιετική Ένωση.
Οι Σοβιετικοί θα εγκαθιστούσαν πυρηνικούς πυραύλους στην Κούβα, οι οποίοι θα λειτουργούσαν ως ένα σύμβολο αποτρεπτικής δύναμης.


Όμως ο Χρουστσώφ ήρθε σε μυστική συμφωνία με τον πρόεδρο Κένεντι και δέχτηκε να πάρει πίσω τους πυραύλους, αν οι ΗΠΑ υπόσχονταν ότι δεν θα επιτίθονταν εναντίον της Κούβας.
Η κίνηση Χρουτσώφ θεωρήθηκε τεράστια προδοσία από τον Τσε Γκεβάρα.
Πίστευε ότι η Κούβα έπρεπε να αναζητήσει νέους συμμάχους και στράφηκε προς την άλλη κομμουνιστική υπερδύναμη, την Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ.
Ο Κάστρο όμως, διατηρούσε επαφές με τη Σοβιετική Ένωση και από εκείνη τη στιγμή άρχισε η ρήξη των δύο αντρών.
Ο Τσε Γκεβάρα ήταν πλέον αυτόνομος, ακολουθούσε διαφορετική πολιτική από τον ηγέτη της Κούβας και είχε αρχίσει να γίνεται πολιτικό βαρίδι.


Ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο υποδύεται τον Τσε Γκεβάρα στην ομιλία του στη Νέα Υόρκη
Τον Δεκέμβριο του 1964, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, μίλησε ανοιχτά εναντίον των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, την οποία κάλεσε να αναλάβει το κόστος της παγκόσμιας επανάστασης.
Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Όταν επέστρεψε στην Κούβα, ο Κάστρο τον ώθησε να φύγει από τη χώρα και να απομακρυνθεί από τα πολιτικά της Κούβας, γιατί η συμπεριφορά του δυσχέραινε την εθνική πορεία.
Ο Τσε Γκεβάρα συμφώνησε και έφυγε για το Κονγκό, με σκοπό να ξεκινήσει μια καινούρια επανάσταση, στην Αφρική που θεωρούσε ότι ήταν ο αδύναμος κρίκος του καπιταλισμού και σίγουρα το προσπάθησε…

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Βασίλι Ζάιτσεφ: Ο άνθρωπος που δίδαξε την ανθρωπότητα, πως αντιμετωπίζονται οι Ναζί!


«Σύντροφοι! Δεν υπαρχει γη για μας πισω από το Βολγα!»

Σύνθημα του Κόκκινου Στρατού στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Το επίθετό του προέρχεται από τη λέξη zayats, που στα ρωσικά σημαίνει λαγός. Κατά το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του σοβιετικού λαού κατά των Ναζιστικών καθαρμάτων, βρισκόταν αποσπασμένος σε κάποια οργανική θέση του Ναυτικού. Τότε είναι, που ζητά μόνος του να μετατεθεί στην πρώτη γραμμή, όπερ κι εγένετο: Μετατίθεται στη 62η Στρατιά του Κόκκινου Στρατού και συγκεκριμένα στο 1047ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της 284ης Μεραρχίας Πεζικού κι η μοίρα τα φέρνει έτσι, ώστε τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα του να υπερασπίζει τοΣτάλινγκραντ, το οποίο πολιορκούσε η 6η Γερμανική Στρατιά του Φον Πάουλους. 
Ο λόγος, για τον ήρωα του Κόκκινου  Στρατού και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ελεύθερο σκοπευτή, Βάσια Ζάιτσεφ, ο οποίοςέγινε ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ των Χιτλερικών στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Το κυνήγι του ελαφιού στις στέππες της Σιβηρίας, βοήθησαν το χωριατόπαιδο από το Γιελενίσκογιε των Ουραλίων ν’ αποκτήσει τα δύο πιο σημαντικά προσόντα για ένα ελεύθερο σκοπευτή: Την τέχνη της απόκρυψης κι αυτήν της σκόπευσης.

Αυτός ήταν, άλλωστε, ο λόγος, που ο Ζάιτσεφ εξολόθρευσε επισήμως 243 Ναζί κι ανεπίσημα πάνω από 400, σε διάστημα μόλις 37 ημερών, ενώ η ηρωική του δράση «ενέπνευσε» την ηγεσία του Κόκκινου Στρατού να δημιουργήσει ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο έξω από το Στάλινγκραντ, στο οποίο ο Βάσια μάθαινε τα μυστικά του σε άνδρες και γυναίκες, τα «Λαγουδάκια» του (zaichata), όπως ονομάσθηκαν οι μαθητές του κι οι οποίοι εξολόθρευσαν πάνω από 3.000 Ναζί!

Ο Ζάιτσεφ (που υπηρέτησε στο Στάλινγκραντ έως τον Ιανουάριο του 1943 και τραυματίστηκε στο μάτι από θραύσμα νάρκη, αλλά επέστρεψε στο πολεμικό μέτωπο του Δνείστερου με τον βαθμό του λοχαγού), αποτέλεσε κι αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα για το πως αντιμετωπίζονται τα θρασύδειλα καθάρματα ανά τους αιώνες. Έδειξε στους Χιτλερικούς, οι οποίοι πολεμούσαν καίγοντας χωριά κι εξοντώνοντας αμάχους δια της πείνας  πως πολεμούν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΙ ΕΝΤΙΜΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ! Πρόσωπο με πρόσωπο, ίσος προς ίσον, πολεμιστής προς πολεμιστή! Έδειξε τι σημαίνει ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΙ τα ιερά και τα όσια μπροστά σε κάφρους εισβολείς.

Η μεγαλύτερη προσφορά όμως, του Βασίλι Ζάιτσεφ την Ιστορία, είναι ότι αποτέλεσε κι αποτελεί το σύμβολο του ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ενάντια στους απολίτιστους υπανθρώπους, που προβαίνουν σε ολοκαυτώματα χωριών, σε κρεματόρια ανθρώπων, σε πολυπληθείς δολοφονικές επιθέσεις εναντίων λιγων κι ανυπεράσπιστων μεταναστών, σε θρασύδειλα γρονθοκοπήματα γυναικών κλπ. Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ νίκη της αξιοπρέπειας και της τιμής επί της ατιμίας και της παλιανθρωπιάς, με λίγα λόγια ο νικητής στον πόλεμο μεταξύ δύο –εκ διαμέτρου αντίθέτων-«Πολιτισμών»…

Ο λύκος των Ουραλίων τιμήθηκε με πολλά μετάλλια («Λένιν», «Μάχης του Στάλινγκραντ» κ.ά.) κι ανακηρύχθηκε «Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης», ενώ μετά τον πόλεμο διηύθυνε ένα εργοστάσιο στο Κίεβο και περιόδευε στη Σοβιετική Ένωση, διηγούμενος τα κατορθώματά του στο Στάλινγκραντ. Πέθανε στο Κίεβο στις 15 -12-1991. Το όπλο του, ένα «Μοζίν – Ναγκάν», με το οποίο εξολόθρευσε εκατοντάδες Χιτλερικά καθάρματα, φυλάσσεται στο Μουσείο της Μάχης του Στάλινγκραντ στο σημερινό Βόλγκογκραντ της Ρωσίας.

Αντί επιλόγου, δείτε τον ίδιο, να διηγείται τα κατορθώματά του

Αιωνία του η μνήμη!